Δύο Ελληνες στο ΝΒΑ (συν ένας... δώρο!)

Γράφει ο Γιώργος Γαβριλάκης

*Ακολουθεί φανταστική -για την ώρα- ιστορία...

Οι διαπραγματεύσεις είναι κουραστικές, ακόμα και αν γίνονται για το καλό όλων. Οι πολλές ώρες μέσα σε ένα γραφείο είναι πιο εξοντωτικές και από τρίωρη σκοπιά στην κεντρική πύλη. Οπότε η απόφαση να σταματήσουν -αφού δεν έβγαζαν άκρη- με ένα «καλό ταξίδι Γιάννη» και «καλή επιτυχία Γιώργο» ήταν ανακουφιστικό. Και όλοι κοίταξαν παρακάτω. Εκεί που ο ορίζοντας ενώνει τον ουρανό με τη θάλασσα. Ρομαντικό ε;

Μια φορά και έναν καιρό, ο Γιάννης βρέθηκε σε δίλημμα, αλλά δεν άργησε να καταλήξει... Ο Γιάννης το πήρε απόφαση. Η πρόταση των Σπερς τον συγκίνησε. Αμέσως από μέσα του φώναξε: «Ή τώρα ή ποτέ!». Μόνο που φώναξε τόσο δυνατά που τραντάχτηκαν τα σωθικά του. Αλλά η απόφαση του δεν άλλαξε. «Θα πάω στο Σαν Αντόνιο», είπε. Άφησε πίσω την ομάδα του και αναχώρησε για τις ΗΠΑ. Τρεισήμισι ώρες ΑΘΗΝΑ-ΜΑΔΡΙΤΗ και από εκεί εννιά ώρες Νέα Υόρκη. Και έπειτα κάνα πεντάωρο μέχρι το Τέξας.

Την ίδια ώρα παρόμοια πτήση έπαιρνε και ο Γιώργος, ο οποίος είχε πάρει ακριβώς την ίδια απόφαση: «Ή τώρα ή ποτέ» και τα λοιπά...
Μόνο που δεν είχε πτήση μέσω Μαδρίτης. Οπότε... ΑΘΗΝΑ-ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ και από εκεί κατευθείαν Τορόντο! Ο Γιώργος είχε ήδη αποφασίσει να αφήσει πίσω την ομάδα του και την αγάπη του γι' αυτήν για να παίξει στο ΝΒΑ. Με τους Τορόντο Ράπτορς.

* A! Εκτός σεναρίου είναι οι συνέπειες της ερυθρόλευκης ομάδας που άφησαν πίσω τους
Η συνέχεια αφορά το τι βρήκε ο Γιάννης στο Σαν Αντόνιο και ο Γιώργος στο Τορόντο...

ΓΙΑΝΝΗΣ (Σαν Αντόνιο)

Κι αφού γνωρίστηκε με τα μέλη των Σπερς, τον κόουτς και άρχισε προπονήσεις και αντιλήφθηκε γιατί ξεπερασμένοι και σχεδόν ατάλαντοι όπως ο Κερτ Τόμας παίζουν ακόμα στο ΝΒΑ. Γιατί παίζουν με δύναμη. Πολλή δύναμη! Βέβαια, είδε και κάποιους που απόρησε όταν τον ενημέρωσαν πως την προηγούμενη σεζόν έπαιξαν ακόμα και βασικοί στην ομάδα. Ο Ματ Μπόνερ από την πρώτη στιγμή δεν γέμισε το μάτι του Γιάννη. Γι' αυτό και τον έκανε αρκετές φορές να αισθανθεί άσχημα από την πρώτη κιόλας προπόνηση. Βέβαια, βλέποντας τον Μπόνερ να σουτάρει από μακριά κατάλαβε πως τελικά δεν είναι ο μόνος με μπόι στα 2.10 που σουτάρει καλά από το τρίποντο! Θαύμασε από την πρώτη μέρα την νοοτροπία και το ταλέντο του Τιμ Ντάνκαν. Τον Τόνι Πάρκερ και τον Μανού Τζινόμπιλι τον είχε δει αρκετές φορές σε δράση. Με τις εθνικές, αλλά τώρα κατάλαβε το πραγματικό τους μεγαλείο.

Βέβαια οι σούπερ σταρ της ομάδας από την αρχή παραδέχτηκαν τον Γιάννη. Επειδή δεν... κώλωσε ούτε στιγμή! Ηταν από το ξεκίνημα... μέσα σε όλα. Στον χαβαλέ, αλλά και στις... μάχες μέσα στο γήπεδο!
Γι' αυτό και έπαιξε και διακρίθηκε στην ομάδα.

HAPPY END

ΓΙΩΡΓΟΣ (Τορόντο)

Την πόλη την περίμενε πολύ καλύτερη. Εντάξει, δεν έπεσε και σε κατάθλιψη. Την βρήκε την... άκρη του και όταν προσαρμόστηκε στο Τορόντο η ζωή του βελτιώθηκε. Εν τω μεταξύ, ο Γιώργος, άρχισε να κάνει και φίλους. Με τον Αντρέα Μπαρνιάνι από την αρχή... κόλλησαν. Ισως γιατί είναι και συνομήλικοι. Ο Ιταλός τον βοήθησε αρκετά στα πρώτα βήματα του Γιώργου, αφού ναι μεν νέος κι αυτός, αλλά ήδη σταρ στους Ράπτορς. Αλλο ένα κοινό στοιχείο των δυο τους ήταν πως όταν ο κόουτς Τραιάνο έβγαζε τον Μπαρνιάνι, σήκωνε από τον πάγκο τον Γιώργο. Στα πρώτα παιχνίδια ο Γιώργος είχε πρόβλημα με την απόδοσή του. Όλοι όμως, τον πίστεψαν και του έδωσαν δεύτερη και τρίτη ευκαιρία. Ωσπου αντιλήφθηκε πως ο Χοσέ Καλντερόν και ο Κρις Μπος ορίζουν το παιχνίδι της ομάδας. Βρήκε τον ρόλο του και ολοκλήρωσε με θετικό πρόσημο την ρούκι σεζόν του. Ε, τη δεύτερη άρχισε να μαζεύει και χειροκροτήματα. Έγινε από τους αγαπημένους της κερκίδας και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

HAPPY END


Και επειδή αυτοί είναι οι δύο Έλληνες στο ΝΒΑ και επειδή (ξανά μανά) μέσω του τίτλου σας υποσχέθηκα συν ένα δώρο συνεχίζω...

ΣΟΦΟΚΛΗΣ (Λος Αντζελες)

Από την αρχή ο εντυπωσιασμός κυρίευσε τους πάντες. Και τον Σοφοκλή που πάντα είχε ως όνειρο να ζήσει στο Λος Αντζελες και τους Κλίπερς που είδαν τον Σοφοκλή να έχει μεγάλη διάθεση. Η προσπάθεια του Σοφοκλή ήταν εντυπωσιακή και ασυνήθιστη. Γιατί, τον τελευταίο καιρό (...ή μάλλον τα τελευταία χρόνια) το είχε ρίξει στο σορολό! Συγκεντρώθηκε για πρώτη φορά στον στόχο του και οι Κλιπς το εκτίμησαν. Βέβαια, χρειάστηκε ένα μεγαλύτερο διάστημα -σε σχέση με τον Γιάννη και τον Γιώργο- για να μπει στο... σύστημα. Ίσως βλέπετε και η ομάδα να μην του ταιριαζε αρκετά. Παίκτες στη θέση του Σοφοκλή περίσσευαν στο ρόστερ των Καλιφορνέζων και στην ουσία ο Σοφοκλής απλά βοηθούσε. Έγινε καλύτερος όμως. Και παίκτης και άνθρωπος, οπότε...

HAPPY END


Υ.Γ.: Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαία!

Υ.Γ.2: Συμφωνείται πως αν ο Γιάννης και ο Γιώργος βρεθούν στις ΗΠΑ θα... βρουν την άκρη τους;

Υ.Γ.3: Κι επειδή pick n' roll με ένα άτομο δεν γίνεται, μπορείτε να μου κάνετε σκριν με μηνύματα, ιδέες και παρατηρήσεις στο g.gavrilakis@gmail.com