Ο ΠΑΟΚ αξιοποιεί το παραπεταμένο αρχικό πλάνο της ΑΕΚ

Στο ποδόσφαιρο είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να κάνεις προγνωστικά ή πρόβλεψη για το αν θα σου βγει κάποιος σε οποιοδήποτε πόστο. Από τον προπονητή μέχρι και τον τεχνικό διευθυντή και τους παίκτες, τα πάντα τα κρίνει το αποτέλεσμα. Σε ομάδες που δεν έχουν την πολυτέλεια να σκορπάνε λεφτά και να κρατάνε ορισμένες ισορροπίες όμως μετράει το σχέδιο, το πλάνο που έχεις για να μπεις κάποια στιγμή σε σωστή ρότα. Σαν αυτό που τηρεί ο ΠΑΟΚ ευλαβικά με τον Ζήση Βρύζα να φτιάχνει μια ολοένα και πιο ισορροπημένη ομάδα και σε μισθούς αλλά και σε ποδοσφαιρική αξία, σωστά δομημένη ως προς τους παίκτες που έχει. Σαν αυτό που είχε βάλει η ΑΕΚ τα δύο πρώτα χρόνια, εξαιτίας του Ίλια Ίβιτς, αλλά δεν το τήρησε. Κι από όταν ο Νικολαϊδης αποφάσισε να δώσει τα κλειδιά του μαγαζιού στον Φερέρ, άνοιξαν πάλι οι τρύπες, ο Ισπανός δεν κατάφερε να φέρει ούτε το πολυπόθητο για την «Ένωση», τίτλο και τώρα σκέφτονται στην ΑΕΚ πάλι τον Ίβιτς. Πέρα από τους Ιταλούς (Σορεντίνο και Τσιρίλο), πέρα από τον Σέζαρ και πέρα από τον αδελφό του, θυμίζω πως ο Ίβιτς είχε ανακαλύψει και πέντε πιτσιρίκια. Τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο που μοσχοπούλησε πέρσι το καλοκαίρι η «Ένωση» στην Τζένοα, τον Κουτρομάνο που τώρα αρχίζει να αποδίδει καρπούς σαν εύρημα, αλλά και τον Πλιάτσικα, όπως και τους Χετεμάι και Τόζερ (κι απ’ αυτού την πώληση η ΑΕΚ πήρε λεφτά).

Με ενδιαφέρον διάβαζα σήμερα την ανάλυση των παικτών και των επιλογών που έχει ο Σάντος στην εφημερίδα «Εξέδρα». Κατά 85% πιστεύω εγώ πως ο ΠΑΟΚ έχει τελειώσει τις κινήσεις του, την ώρα που οι άλλοι ακόμα ψάχνουν ψύλλους στ’ άχυρα. Τη συγκεκριμένη επισήμανση την έχω καταγράψει από τα μέσα Μαϊου και υπάρχει για όσους διαβάζουν τακτικά τη στήλη. Αυτή την ώρα ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ένα μπακ απ του Λίνο, ένα του Σνάουτνσερ και ένα φορ λοιπόν. Αν βρει αριστερό μπακ και επιθετικό, πιστεύω πως ίσως να τελείωσε και οριστικά. Για κάθε θέση ειδικά στο κέντρο έχει δύο και τρεις επιλογές, για κάθε στόπερ έχει από μια εναλλακτική και αν βρει έναν ακόμα καλό φορ θα έχει τέσσερις λύσεις στην επίθεση. Συνήθως θα παίζει ο ένας στην κορυφή, εκτός και αν ο Σάντος θα πρέπει να το γυρίζει κάποιες φορές, ειδικά στην Τούμπα σε 4-4-2. Στα άκρα Κουτσιανικούλης, Βιεϊρίνια και Κονσεϊσάο είναι οι τρεις σίγουροι. Αν βρεθεί κι ένα καλό αριστερό μπακ, δεν αποκλείω την χρησιμοποίηση του Λίνο ως ακραίου στο 4-3-3. Μέσα σε ένα χρόνο ο Βρύζας έφτασε να έχει φτιάξει μια πολύ ισορροπημένη ομάδα. Το τι θα καταφέρει να κάνει ο Σάντος, είναι άλλη κουβέντα. Όμως σαν εικόνα ρόστερ αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ δείχνει να έχει κάνει σοβαρότατη δουλειά. Άρχισε ουσιαστικά πριν 1.5 χρόνο τη δουλειά αυτή ο δικέφαλος του Βορρά, αλλά τώρα κερδίζει σε σημεία ετοιμότητας την ΑΕΚ που ξεκίνησε από το 2004.

Από την άλλη έχεις μια ΑΕΚ (συμφωνώ με Γιώργο Κοσμά σε αυτό το σημείο) που αυτή τη στιγμή ως προς τις μεταγραφές της φαίνονται ακατανόητα αρκετά πράγματα. Παίρνει Καράμπελα και θέλει και Κανακούδη που παίζει κυρίως αριστερά, αλλά μπορεί να παίξει και αριστερό εσωτερικό χαφ, θέλει Μάκο αλλά έχει κι άλλους αμυντικούς χαφ ενώ επιστρέφει ο Ρίκκα από τραυματισμό και δεν ψάχνει για δεξί μπακ, έστω και αν προτίθεται ο Μπάγεβιτς να δώσει ευκαιρίες στον Κουτρομάνο και υπάρχει και ο Γεωργέας. Γι’ αυτά δεν ευθύνεται τόσο ο Μπάγεβιτς, τόσο ότι το ρόστερ για να ξεμπλέξει, θέλει μπόλικο ξεκαθάρισμα. Θεωρώ πως υπάρχει ένας φόβος για την έλλειψη πείρας και γι’ αυτό έμειναν ίσως κάποιοι ή τουλάχιστον φαίνεται να μένουν, αλλά κάποια στιγμή χρειάζεται ένα γενναίο ξεκαθάρισμα. Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν ο Νικολαϊδης δεν είχε αποφασίσει να δώσει τα κλειδιά στον Φερέρ, ο οποίος εκτροχίασε την ΑΕΚ από τις ράγες που είχε βάλει στο ταξίδι προς την δημιουργία ενός νεανικού ρόστερ και ξαφνικά φορτώθηκε συμβόλαια με έναν και μόνο στόχο. Τον πολυπόθητο τίτλο που δεν ήρθε, αλλά και να ερχόταν με όσα έγιναν στο τέλος τη δόξα θα έπαιρνε ο Κωστένογλου.

Το μπέρδεμα συνεχίστηκε και μετά τον Ισπανό βέβαια! Μήπως έχει πάρει κανένας χαμπάρι πως η ΑΕΚ για παράδειγμα είχε τη σεζόν που τελείωσε την πιο ακριβή σε σύνολο αποδοχών άμυνα; Χουανφράν, Κυργιάκος και Μαϊστόροβιτς μαζί που θεωρητικά και ουσιαστικά ήταν οι βασικοί κοστίζουν 2.8 εκ ευρώ. Βάλτε και τα 400.000 του Σάχα συν ότι έπαιρνε ο Γεωργέας και θα διαπιστώσετε ότι το μπάτζετ της αμυντικής γραμμής παρέα με τον γκολκίπερ άγγιζε τα 3.5. Περίπου στα ίδια ακόμα και αν λογάριαζα τον Ραούλ Μπράβο βασικό πέρσι στην άμυνα του Ολυμπιακού βγαίνουν και τα χρήματα που δίνουν οι «ερυθρόλευκοι» στους βασικούς της άμυνας. Όταν όμως έχεις τόσο ακριβή άμυνα, πρέπει να έχει ανάλογο σε μπάτζετ και ποσά κέντρο. Το μπάτζετ του κέντρου ήταν σαφώς πιο αδύναμο από αυτό της άμυνας και έτσι υπάρχει και μαθηματική εξήγηση που επαληθευόταν απόλυτα μέσα στο γήπεδο. Μια ομάδα που για μεγάλο διάστημα δηλαδή δεν μπορούσε ν’ αναπτύξει το παιχνίδι της.

Με λίγα λόγια και η ανομοιογένεια στο πως μοιράζεις τα ποσά σε παίκτες και γραμμές, παίζει το ρόλο της. Ακόμα και αν φέρεις τους δύο καλύτερους επιθετικούς του κόσμου, αν η μπάλα δεν μεταφέρεται προς την αντίπαλη περιοχή, αυτοί τι θα κάνουν; Με άμυνα χωνί, αν έχεις κάπως καλό κέντρο να σταματάει τίποτα, ίσως έχεις μια τύχη. Αν δεν έχεις κέντρο όμως, ότι και να διαθέτεις αμυντικά και επιθετικά δεν πας πουθενά.

Πέρα από τα καθαρά αγωνιστικά όμως η ΑΕΚ πλήρωσε το ότι είχε τον αντίστοιχο Βρύζα της στην αρχή που σαφώς είχε και αποτυχίες στις επιλογές του, αλλά τον υποχρέωσε σε παραίτηση. Όμως με βάση τα λεφτά που είχε στα χέρια του ο Ίβιτς αυτά μπορούσε και έκανε αρκετά. Η «Ένωση» ξόδεψε σκασμό λεφτά για να φτιάξει ανομοιογενή ομάδα και τώρα πρέπει ο Μπάγεβιτς να βγάλει τα μάτια του για να φέρει την ομάδα ίσα βάρκα, ίσα γιαλό τόσο σε οικονομικές όσο και αγωνιστικές ισορροπίες. Ήδη πάντως οι μεταγραφές του στοχεύουν στη μείωση του μέσου όρου ηλικίας. Πάντως για το τι μπορεί να κάνει ο Ίβιτς αν έχει λεφτά, αποδεικνύεται από το ένα και μοναδικό καλοκαίρι που διαχειρίστηκε χρήμα πολύ στον Ολυμπιακό. Οι μεταγραφές τελείωσαν πλην αυτής του Λούα-Λούα με συνοπτικές διαδικασίες.

ΥΓ: Ο Αντώνης μπορούσε από μόνος του να είναι λόγος να σου φτιάξει η διάθεση πρωί. Μυθικές ατάκες, εκπληκτική αντίληψη του χιούμορ και της ατάκας και του τάιμινγκ που έπρεπε να την πετάξει ήταν ο μοναδικός συνδυασμός που αποτελούσε σήμα κατατεθέν του. Πέρα απ’ αυτά όμως ήταν και ένας άνθρωπος με τεράστια γνώση του ραδιοφώνου που μας βοήθησε να σταθούμε στα πρώτα δύσκολα βήματα. Αντώνη ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα μεγάλο γιατί μας άφησες τόσο νωρίς;