Όταν η ντόπα ματώσει για τα καλά την μπάλα, θα ‘ναι αργά για δάκρυα

Για μένα προσωπικά το ντόπινγκ αποτελεί το ίδιο μεγάλη μάστιγα, είτε πρόκειται για τον στίβο, είτε για το ποδόσφαιρο. Προσωπικά δεν μπαίνω σε καμία διαδικασία διαχωρισμού. Δέχομαι όμως πως αν ο κλασσικός αθλητισμός γενικότερα ήταν το ίδιο λαοφιλής και λαοπλάνος με το κορυφαίο σπορ, με αυτό δηλαδή που ασχολούνται οι περισσότεροι, πιθανώς να μην ανακαλύπταμε τόσο συχνά κρούσματα, ούτε να τους δίναμε μεγάλη έμφαση. Σαφώς και κατηγορεί κανένας εύκολα τις τακτικές πρώην ανατολικού μπλοκ για το στήσιμο της βιομηχανίας των μεταλλίων όταν πρόκειται για το στίβο. Αν συνέβαινε όμως κάτι ανάλογο με κάποια ποδοσφαιρική ομάδα, ειδικά αν αυτή κουβαλάει κόσμο πίσω της, θα ήταν το ίδιο εύκολο να ρίξει κανείς το ανάθεμα και τις απαραίτητες «καμπάνες»; Λιγάκι χλωμό το κόβω…Άλλωστε σε μια νύχτα κάποτε άλλαξε νόμος προκειμένου να μην διαταραχθούν ισορροπίες. Έστω και αν ήταν άδικο για εκείνη την φοβερή ομάδα της ΑΕΛ να χάσει από τέτοια υπόθεση έναν τίτλο που άξιζε 100%, ο νόμος ήταν νόμος. Αλλά έπαψε να ισχύει σε μια νύχτα, για να μην κατέβουν τα τρακτέρ και κόψουν την Ελλάδα στη μέση…

Η απόφαση για τον τρίμηνο αποκλεισμό του Βαβζίνιακ είναι τουλάχιστον θλιβερή. Ο Ρόκα (πορτιέρο του Πανθρακικού) με την ίδια λογική θα μπορούσε και αυτός να είχε δεχτεί μικρότερη ποινή μιας και είχε ιατρικό λόγο να παίρνει το σκεύασμα που βρέθηκε και για το οποίο τιμωρήθηκε αρχικά για ένα χρόνο (εκ των υστέρων αθωώθηκε τελικά). Σε πλείστες περιπτώσεις οι αθλητές φωνάζουν πως τις ουσίες τις έχουν πάρει εν αγνοία τους, ενίοτε ότι κάποιος τους τις φύτεψε και πολλά άλλα. Στην προκειμένη περίπτωση ο Πολωνός υποστήριξε πως το σκεύασμα το πήρε για να χάσει βάρος και του το έδωσε συμπαίκτης του στην Εθνική. Όλοι για κάποιο λόγο τα παίρνουν. Όπως και το επιχείρημα ότι η συγκεκριμένη ουσία δεν ήταν βαριά και δεν βρέθηκε σε μεγάλο ποσοστό στον οργανισμό του παίκτη. Να είστε σίγουροι ότι αν ποτέ αρχίσουν τα «βαριά» πιθανώς να καταλαβαίνετε το πρόβλημα κατόπιν εορτής και αφού θα έχουν προηγηθεί δυσάρεστα γεγονότα. Πάντως το πιο αστείο της υπόθεσης, είναι ότι ενώ η «ταρίφα» των αποκλεισμών σε τέτοιες υποθέσεις είναι το λιγότερο διετής, σύμφωνα με τη WADA, εδώ το κατεβάσαμε γιατί έτσι μας αρέσει.

Τα παραπάνω ασφαλώς επιχειρήματα που ακούσαμε ή θα ακούσουμε όταν απολογούνται οι ομάδες και οι παίκτες γι’ αυτές τις υποθέσεις, είναι ανάλογης γραφικότητας με την καρέκλα που την πήρε κάποτε ο αέρας και χτύπησε τον Εμπέντε σε ένα ματς στο γήπεδο της Νέας Ευκαρπίας. Το ζήτημα είναι πως όσο τα Πειθαρχικά Όργανα του ποδοσφαίρου θα ρίχνουν light ποινές και θα έχουν χαλαρό πλαίσιο για τις τιμωρίες, θα ακούμε το ίδιο αστείες απολογίες και θα έχουμε εξίσου σκανδαλώδεις αποφάσεις.

Αν θέλουν να πάρουν σκληρά μέτρα, θα πρέπει να γίνουν ακόμα αυστηρότεροι και τακτικότεροι έλεγχοι και στο ποδόσφαιρο, αλλά και σε όλα τα ομαδικά σπορ. Δεν θα έλεγα όχι σε ένα αυστηρό πλαίσιο με τα none-show όταν ομάδες δεν είναι διαθέσιμες για έλεγχο και αυτό συμβεί δύο φορές. Στο πρώτο παράπτωμα βαρύ πρόστιμο και στη δεύτερη ψαλίδι βαθμών. Κι αυτό να ισχύει για όλους, είτε για αυτούς του τέως ΠΟΚ, είτε για την τελευταία ομάδα στην τρέχα-γύρευε κατηγορία σε οποιοδήποτε ομαδικό σπορ. Όπως και ενιαία γραμμή αποφάσεων και ποινών από όλες τις Ομοσπονδίες. Αν αρχίσουμε τα πολύ και λίγο έγκυος, τα μικρότερες και μεγαλύτερες ποινές, σύμφωνα με τη δημοφιλία του παίκτη και της ομάδας που παίζει δεν θ’ αργήσει να σκάσει κανένα μεγάλο κανόνι και σε ομαδικό άθλημα και τότε θα βγαίνουν οι «πεφτοσυννεφάκηδες» στα παράθυρα των καναλιών να μας λένε τα δικά τους. Όταν θα ματώσει άσχημα η ντόπα το ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι αργά για δάκρυα…

ΥΓ: Αν επρόκειτο για παράπτωμα στο Στίβο ή στην Άρση Βαρών εύκολα θα μπορούσαμε να έχουμε πρωτοσέλιδα χτυπήματα και χιλιάδες λέξεις στις εφημερίδες. Πέρα από κάτι δειλά χτυπηματάκια παντού δεν είδα, ούτε άκουσα τίποτα ιδιαίτερο. Στη χώρα που η έννοια δικαιοσύνη βρίσκεται υπό αμφισβήτηση, ο αρσιβαρίστας Τριανταφύλλου τρώει καμπάνα τεσσάρων ετών και ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής Βαβζίνιακ τρεις μήνες. Αυτές είναι οι «ομορφιές» του ελληνικού Αθλητισμού…