Η επιστροφή της Τορίνο του Τζακαρέλι αποζημίωσε τον κόσμο της για τις πολλές πίκρες που έχει ζήσει

H θέση της ήταν πάντα στη μεγάλη κατηγορία. Συνήθισε όμως να είναι πια ασανσέρ ανάμεσα στις κατηγορίες. Η επιστροφή της Τορίνο στην SERIE A δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανέναν. Η μεγαλύτερη ομάδα που ανέδειξε ποτέ το ιταλικό ποδόσφαιρο. Μύθος, πριν ακόμη η μοίρα αποφασίσει να την αποδεκατίσει. Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, με την Ιταλία σε αποσύνθεση να μαζεύει τα κομμάτια της, η Τορίνο πρόσφερε την πρώτη παρηγοριά στους Ιταλούς. Τα συνεχόμενα πρωταθλήματα σε συνδυασμό με την εκπληκτική μπάλα που έπαιζε την έκαναν αγαπητή σε όλους. Η «γκρανάτα», που χάθηκε τον Μάη του '49 στο λόφο της Σουπέργκα, παραμένει στις καρδιές των Ιταλών. Οχι μόνο όσων την έζησαν, αλλά και εκείνων, που εκστασιασμένοι από τις διηγήσεις, έμαθαν να τη συμπαθούν.

Ο ΒαλεντΙνο ΜατσΟλα και οι υπόλοιποι που έσβησαν άδοξα πάνω στο απόγειο της δόξας τους, βλέποντας από εκεί ψηλά την ομάδα να έχει γίνει... ασανσέρ, τι θα έλεγαν άραγε; Γιατί η Τορίνο της μετά Σουπέργκα εποχής έζησε μόνο λίγες στιγμές δόξας. Ποια ομάδα στα αλήθεια όμως θα μπορούσε να ζήσει με τέτοια βαριά σκιά να πλανάται πάνω της;

Η κορυφαια στιγμή στη μετά Σουπέργκα εποχή ήρθε 27 χρόνια μετά. Ανοιξη του 1976 και η Τορίνο καλύπτει διαφορά πέντε πόντων από τη Γιουβέντους, τερματίζοντας πρώτη. Το σκουντέτο μπαίνει ξανά στις γκρενά φανέλες για πρώτη φορά από την εποχή του Ματσόλα, του Λόικ, του Μπαλαρίν και του Μέντι. Η επιστροφή δεν έγινε ξαφνικά. Εγινε από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60 με την ανάληψη της προεδρίας από τον Ορφέα Πιανέλι. Είχε μεσολαβήσει ο πρώτος υποβιβασμός το 1959 και με την άφιξη της οικογένειας Πιανέλι μπήκαν οι βάσεις για την αναβίωση των μεγάλων στιγμών. Εφερε ακριβούς ξένους (Ντένις Λόου, Τζέρι Χίτσενς, Τζο Μπέικερ) και σε συνδυασμό με τον Εντζο Μπέαρζοτ, τον Τζιόρτζιο Φερίνι και τον Λουίτζι Μερόνι (που χάθηκε πρόωρα το '68, όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο έξω από το γήπεδο) μπόρεσε να γίνει και πάλι ανταγωνιστική.

Το '75 η άφιξη του προπονητή Τζίτζι Ραντίτσε αλλάζει τα πράγματα. Αλλωστε, ηγετικές φυσιογνωμίες εκείνη η Τορίνο είχε πολλές. Το επιθετικό δίδυμο Πούλιτσι και Γκρατσιάνι ήταν για αρκετά χρόνια ασταμάτητο. Ο Εράλντο Πέτσι από την Μπολόνια ήταν το δεκάρι που μοίραζε με απίστευτη ψυχραιμία την μπάλα. Τα αδέλφια Σάλα, ο Πατρίτσιο και ο Κλαούντιο έτρεχαν ακατάπαυστα. Ο Μοτσίνι ήταν αξεπέραστος στο κέντρο της άμυνας και ο τερματοφύλακας Λουτσιάνο Καστελίνι, με το παρατσούκλι «Ιαγουάρος», έκοβε και τον... αέρα προς τα δίχτυα.

Ο πιο σημαντικός παίκτης όμως εκείνης της ενδεκάδας ήταν ο Ρενάτο Τζακαρέλι. Ο τωρινός προπονητής της ομάδας ήταν αμυντικό χαφ με οργανωτικές ικανότητες, που λες και ήταν γεννημένοι για τέτοιο ρόλο! Σημείωσε τέσσερα γκολ εκείνη τη χρονιά, αλλά ένα ήταν «χρυσάφι»: Τον Δεκέμβρη του '75, όταν άνοιξε το σκορ στη νίκη 2-1 επί της Μίλαν στο «Σαν Σίρο».
Εκεινο το σκουντέτο του 1976 η Τορίνο το γιόρτασε με την ψυχή της. Μαζί και όλο το Πιεμόντε, αφού αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι περισσότεροι στην περιοχή είναι με την Γκρανάτα. Την επόμενη χρονιά, σε ένα συγκλονιστικό μπρα ντε φερ με τη Γιουβέντους, η Τορίνο θα χάσει το πρωτάθλημα για έναν πόντο, αν και θα συγκεντρώσει 50 βαθμούς! Τής έφταναν να κατακτήσει άλλα δέκα πρωταθλήματα, πλην εκείνης της σεζόν!

Η συνεχεια όμως ήταν πονεμένη. Ο Πιανέλι αποχωρεί κουρασμένος το '82, η ομάδα αλλάζει χέρια, φτάνει κοντά σε ένα πρωτάθλημα το '85 –αλλά το χάνει από τη Βερόνα- το '88 κάνει καλή πορεία. Το 1992 με τον Μοντόνικο στον πάγκο θα παίξει στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στην κορυφαία στιγμή του συλλόγου, αλλά θα το χάσει στα εκτός έδρας γκολ (2-2, 0-0) από τον Αγιαξ.

Τα τελευταΙα δέκα χρόνια οι κακές μέρες είναι πιο πολλές από τις καλές. Οι οπαδοί της όμως έμαθαν να είναι καρτερικοί. Αλλωστε θαρρείς, πως η ιστορία αυτής της ομάδας είναι γραμμένη με δάκρυα. Η χαρά για την επιστροφή στην πρώτη κατηγορία αποζημίωσε τον κόσμο της για τις πρόσφατες πίκρες. Το ζητούμενο είναι να ξαναγίνει η ομάδα υπολογίσιμη, όπως παλιά. Είναι ένα πολύ δύσκολο στοίχημα!


ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Η ελληνική ομάδα είναι καλύτερη από την Σκωτία, αλλά θα χρειαστεί και την τύχη που δεν είχε πριν 30 χρόνια!

Η κορυφαία νέα γενιά για την εθνική Αγγλίας και η ευθύνη του Τούχελ να την πάει ένα βήμα παραπάνω!

Τα εύσημα στον Πίκφορντ δίνουν οι Άγγλοι, ο ευχάριστος «πονοκέφαλος» για Τούχελ και το ντεμπούτο με γκολ του Τζόουνς

Μία τεράστια ευκαιρία: Στα 90 κρισιμότερα λεπτά για την Ελλάδα μέχρι τα επόμενα

Yπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται το πόσο σημαντικός υπήρξε, αλλά και παραμένει, ο Σαλάχ για τη Λίβερπουλ;

Η συναισθηματική επιστροφή Αλόνσο, η «μαύρη τρύπα» του «Άνφιλντ» και το… κλειδί να μην έχει τραυματισμούς η Λίβερπουλ!

Η δικαίωση της ποδοσφαιρικής λογικής με τον Ρόδρι, που χρωστάει πολλά στον Πεπ!

Το κανονικό ποδόσφαιρο που παίζει η Μπέντφορντ του Τόμας Φρανκ, περιέχει γνώση και πολύ ταλέντο!

Ένα εκατοστό ή όχι, είσαι οφσάιντ, και o VAR λύνει το πρόβλημα, οπότε με το να συζητάμε, απλά χάνουμε τον χρόνο μας!

Η «νέα» Λίβερπουλ αρέσει και ο Σλοτ αλλάζει κάποια πράγματα, αλλά τα δύσκολα τώρα έρχονται!