Ο κορυφαίος Παναθηναϊκός και ο ανερχόμενος Ολυμπιακός

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε δίκαια τον τίτλο του πρωταθλητή ολοκληρώνοντας την καλύτερη σεζόν στην ιστορία του. Μπορεί το τριπλ κράουν να έχει επαναληφθεί, το 2007, ωστόσο το φετινό επίτευγμα της ομάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποκτά μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς πως και οι τρεις τίτλοι συνοδεύτηκαν με νίκες επί του Ολυμπιακού, ενώ επιπλέον το πρωτάθλημα ήρθε με μειονέκτημα έδρας και η κορυφή της Ευρώπης κατακτήθηκε στο πιο ανταγωνιστικό φάιναλ φορ των τελευταίων ετών. Οι «πράσινοι» είχαν καλύτερη απόδοση στα κρίσιμα παιχνίδια, αυτά που κρίνουν τίτλους και προκρίσεις, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό που ακόμη δεν έχει σφυρηλατήσει το χαρακτήρα που απαιτούν τέτοιες περιστάσεις.

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς απέδειξε πως ξέρει να παίρνει το μέγιστο από τους παίκτες του και να τους μεταμορφώνει. Στα χέρια του ο Νίκολα Πέκοβιτς έμαθε να πασάρει, ο Ντρου Νίκολας να μαρκάρει, ο Βασίλης Σπανούλης να οργανώνει, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να λειτουργεί σαν γρανάζι μιας μηχανής, ο Δημήτρης Διαμαντίδης να παίρνει επιθετικές πρωτοβουλίες, ο Χατζηβρέττας να γίνεται αμυντικός εξολοθρευτής... και όλοι οι υπόλοιποι να προσφέρουν το λιθαράκι τους στη δημιουργία της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη.

Ο φετινός Παναθηναϊκός ίσως ήταν ο καλύτερος και πληρέστερος όλων των εποχών, αλλά αυτός της νέας περιόδου θα είναι ακόμη καλύτερος. Ο κορεσμός είναι άγνωστη λέξη για διοίκηση, προπονητή και παίκτες, που γνωρίζουν πως ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις στην κορυφή είναι να εξελίσσεσαι, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει ανταγωνισμός και μάλιστα διαρκώς αυξανόμενος.

Επειδή όμως η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή, η φετινή σεζόν είναι-όσο κι αν αυτό μπορεί να εκπλήσσει κάποιους-πετυχημένη. Ο φετινός Ολυμπιακός μπορεί να τελείωσε μία ακόμη σεζόν με άδεια χέρια, παρά τις τεράστιες επενδύσεις της διοίκησης και το πλεονέκτημα έδρας στα play-offs, ωστόσο η αγωνιστική του εικόνα ήταν κατά πολύ καλύτερη αυτής των προηγούμενων χρόνων. Ο Ολυμπιακός δεν βελτιώθηκε επειδή είχε πιο ποιοτικό ρόστερ, αλλά γιατί οι παίκτες αυτοί στη διάρκεια της σεζόν έμαθαν σταδιακά να παίζουν σαν ομάδα. Το ρεκόρ 25-1 στην κανονική περίοδο της Α1, η διεκδίκηση του Κυπέλλου στα ίσα από τον Παναθηναϊκό, η πρόκριση στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια και η ήττα στο νήμα από τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό του Βερολίνου, αποδεικνύουν τα βήματα προόδου που έκανε φέτος η ομάδα του λιμανιού.

Η έλλειψη πείρας μεγάλων αγώνων, η προσμονή για την επιστροφή στους τίτλους που «βάρυνε» τα πόδια των παικτών αντί να τους δώσει φτερά και η κακοδαιμονία, με τις απουσίες βασικών παικτών (Βασιλόπουλος, Παπαλουκάς) σε κομβικά παιχνίδια, στοίχισαν στον Ολυμπιακό. Η επόμενη μέρα στους Πειραιώτες είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Αυτός ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται ξερίζωμα προπονητών και παικτών, αλλά μετρημένες προσθαφαιρέσεις και στήριξη από τον κόσμο του. Με την παραμονή ενός καλού κορμού, τις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ και υπομονή από τον κόσμο, οι «ερυθρόλευκοι» του χρόνου θα έχουν πολύ μικρότερη απόσταση να καλύψουν για να φτάσουν στο επίπεδο του Παναθηναϊκού.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com