Έκανε διαφορά ο Σάχα των πλέι-οφ

H χρονιά γι’ αυτόν όπως και για τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, άρχισε με γκρίνια, αμφισβήτηση και μάλλον όχι με τους καλύτερους οιωνούς. Θυμάμαι πως και σε εκπομπές επικοινωνίας, τουλάχιστον στην εκκίνηση της σεζόν δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ικανοποίηση, το αντίθετο μάλιστα, για τον Αργεντινό πορτιέρο. Αν εξαιρέσω το ματς με τον Ηρακλή, όπου είχε κάνει μια μυθική επέμβαση σε εξ’ επαφής κεφαλιά, δεν είχε ιδιαίτερα πράγματα να επιδείξει στα πρώτα παιχνίδια.

Η χρονιά είχε ξεκινήσει με εφιαλτικά ματς στην Ομόνοια, με γκέλα στο ματς κόντρα στο Θρασύβουλο και γενικότερα όχι με τόσο καλή εικόνα. Με την έλευση του Μπάγεβιτς άρχισε να βελτιώνεται η κατάσταση στην άμυνα και να παίρνει και τα πάνω του ο Σάχα. Βέβαια στα ματς με τον Ολυμπιακό τόσο στο δεύτερο του ΟΑΚΑ στην κανονική διάρκεια, όσο και στον τελικό του Κυπέλλου δύο γκέλες του κόστισαν. Το γκολ του Γκαλέτι στο 0-1 και το δεύτερο του τελικού με το οποίο ο Ολυμπιακός γύρισε το ματς είναι σίγουρα τέρματα που τα χρεώνεται. Είχε ήδη όμως αρχίσει να δείχνει τα πολύ καλά στοιχεία του σε ορισμένα άλλα ματς. Κι είναι η αλήθεια πως και η αμυντική βελτίωση της ομάδας από ένα σημείο και μετά οφείλεται και στη δικιά του αγωνιστική άνοδο.

Για να είμαστε ειλικρινείς το μεγάλο «μπαμ» ο Σάχα σε απόδοση και συνέπεια το έκανε στα πλέι-οφ. Ο Αργεντινός προφανώς κρατούσε το καλύτερο για το τέλος, κρατώντας όρθια την ΑΕΚ στα δύο πιο σημαντικά παιχνίδια, με τον Παναθηναϊκό όταν έπιασε το ένα από τα δύο πέναλτι, αλλά και με τις επεμβάσεις που έκανε στο ηρωικό παιχνίδι της «Ένωσης» στην Τούμπα. Αυτά τα δύο ήταν που έγειραν οριστικά την πλάστιγγα, από τον χαρακτηρισμό απλά καλός, στο να φτάσουν στην «Ένωση» να τον θεωρούν απαραίτητο. Βέβαια έτσι κι αλλιώς το πιθανότερο είναι πως θα έμενε. Όμως η εκτίναξη του, κακά τα ψέματα ήρθε στα πλέι-οφ. Πάντως τα αντανακλαστικά του ειδικά στα τετ-α-τετ θυμίζουν πολύ τον Στέφανο Σορεντίνο, όπως βέβαια και κάποια αδυναμία που έχει δείξει σε σουτ από μεγάλη απόσταση. Από τον Ιταλό πάντως θεωρώ ότι υπερτερεί στον αέρα. Πάντως μετά την εφιαλτική περσινή χρονιά με τους Μορέτο κυρίως, αλλά και τον Μάχο, να μην εμπνέουν τόση σιγουριά, στο πρόσωπο του Αργεντινού τερματοφύλακα, η ΑΕΚ βρήκε μια αξιόπιστη λύση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν χρειάζεται και καλός δεύτερος τερματοφύλακας.

Για τον ίδιο η ανανέωση δύο μέρες πριν το ματς της χρονιάς για την «Ένωση» μπορεί να τον βοηθήσει πολύ ψυχολογικά. Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα, μιας και δίνεται τουλάχιστον με αυτή την κίνηση η αίσθηση πως κάτι κινείται και πως ακόμα υπάρχει ζωή σε ότι αφορά τα διοικητικά. Έχω την αίσθηση πάντως πως με εξαίρεση αυτό το γεγονός, γενικά οι διάφορες συζητήσεις πάνω σε ανανεώσεις και μελλοντικές κινήσεις που έγιναν μέσα στην εβδομάδα, ίσως να μην έχουν και κάποιο ιδιαίτερο όφελος και δέχομαι ότι ίσως αποπροσανατόλισαν λίγο το ενδιαφέρον. Ο Μπάγεβιτς όπως και σε όλη τη διάρκεια των πλέι-οφ προσπάθησε να κρατήσει χαμηλούς τόνους. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αυτό μέσα στην τελευταία εβδομάδα, δεν μπόρεσε να κρατηθεί στα ίδια χαμηλά επίπεδα, καθώς πλέον έφτασε η τελική ευθεία πριν από το κρίσιμο ματς. Το αν αυτός ο συγκρατημένος έστω ενθουσιασμός που υπάρχει στις τάξεις των «Ενωσιτών» φιλάθλων και παικτών θα έχει αντίκρισμα, θα φανεί την Κυριακή.

Επειδή το ποδόσφαιρο μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις, δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει την Κυριακή και αν ο Σάχα μπορεί να κάνει μια χοντρή γκέλα που θα κοστίσει. Πάντως ο Αργεντινός πορτιέρο, όπως παρουσιάστηκε στα πέντε παιχνίδια των πλέι-οφ ήταν πραγματικά καθοριστικός για να μείνει η ΑΕΚ στο κόλπο μέχρι το τέλος.