Είχε σχεδόν χαθεί κάθε ελπίδα να ποντάρουμε ότι μπορεί ο Περπαρίμ Χετεμάι και η μελλοντική ΑΕΚ να είναι δύο πράγματα που μπορούν να βαδίσουν δίπλα-δίπλα. Πριν από μερικούς μήνες έγραφα για τον… άτακτο Χετεμάι που είχε την λογική της αλάνας και έκανε κακό στον εαυτό του. Η κατάληξη του κειμένου ανέφερε: «Αλίμονο αν περιορίζει κάποιος αυτούς τους παίκτες μόνο σε συστήματα και τακτικές. Χρειάζεται η προσωπική ελευθερία, αλλά με μέτρο. Και θεωρώ ότι το μέτρο μπορεί να το βάλει μόνος του.
Ο προπονητής μπορεί να τον συμβουλεύσει, να τον νουθετήσει, αλλά δεν μπορεί να μπει μέσα στο μυαλό του και να αλλάξει βασικές λειτουργίες του ποδοσφαιρικού του εγκεφάλου. Μόνος του ο «Πέρπα» μπορεί να βρει τον… δρόμο στην αυτογνωσία. Και τότε θα κερδίσει η ΑΕΚ, μα –πάνω από όλους- θα κερδίσει ο ίδιος». Νομίζω ότι οκτώ μήνες μετά βλέπουμε ένα παιδί που ωρίμασε ποδοσφαιρικά και έγινε χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του προπονητή. Έναν παίκτη που βάζει στο παιχνίδι του τακτική, που αγωνίζεται όπου του ζητηθεί και βοηθάει πολύ την προσπάθεια της ομάδας του.
Η επιλογή του Ντούσαν Μπάγεβιτς να τον χρησιμοποιήσει ως βασικό αμέσως μετά την τιμωρία της μίας αγωνιστικής και να αφήσει τον επίσης φορμαρισμένο Μαντούκα στον πάγκο, είναι ενδεικτική της εκτίμησης που έχει πλέον ο προπονητής στον παίκτη του. Εκτίμηση που προφανώς έχει κερδίσει με την προσπάθειά του και την αγωνιστική του συμπεριφορά. Αν συνεχίσει έτσι είναι σίγουρο ότι θα έχει πολλές περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον και από το μοναδικό πράγμα που κινδυνεύει είναι το ίδιο του το μυαλό. Αν το κρατήσει μέσα στο κεφάλι του και δεν νομίσει ότι με δύο καλές εμφανίσεις έγινε αναντικατάστατος, τότε το μέλλον του ανήκει.
Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com