Γεννιέσαι μάγκας ή μήπως τελικά μπορείς να γίνεις κιόλας;

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα συγκρουστούν στο ΟΑΚΑ στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς των τελικών των ελληνικών πλέι οφ. Αυτή θα είναι η έκτη φορά που θα ανταμώσουν φέτος οι «αιώνιοι» με τους «πράσινους» να μετρούν τέσσερις νίκες και μόλις μια ήττα, η οποία όπως αποδείχθηκε στο πρώτο παιχνίδι των τελικών, ήταν τελικά άνευ ουσίας.

Σε όποιο κρίσιμο ματς και αν έχουν ανταμώσει οι Πρωταθλητές Ευρώπης και Κυπελλούχοι Ελλάδος με την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη, εκείνοι είναι που φεύγουν τελικά χαμογελαστοί από το γήπεδο. Είτε αυτό είναι ουδέτερο (Ελληνικό), είτε σε ξένο έδαφος (Βερολίνο), είτε ακόμα ακόμα και στην έδρα του αντιπάλου τους (ΣΕΦ). Η ψυχολογία πλέον, είναι με το μέρος τους και αυτό έγινε κατανοητό και στον πιο δύσπιστο την Πέμπτη το βράδυ. Οι παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς κάνοντας ένα πολύ μέτριο παιχνίδι, κατάφεραν να κάνουν το break και να έχουν στα χέρια τους έναν ακόμη τίτλο.

Γιατί τον έχουν, απλά δεν έχει γίνει ακόμη η απονομή. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι παίκτες του πρέπει να βρεθούν τρεις φορές σε εκπληκτική ημέρα για να μην στεφθεί ο Παναθηναϊκός Πρωταθλητής Ελλάδος και-τουλάχιστον- μια από αυτές τις τρεις φορές θα πρέπει να είναι στο ΟΑΚΑ. Τα πράγματα πλέον φαντάζουν εξαιρετικά δύσκολα για τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τους παίκτες του, οι οποίοι θα πρέπει να μάθουν μέσα από τα λάθη τους ώστε να καταφέρουν μια μέρα να γιγαντώσουν τον Ολυμπιακό τόσο που να μπορεί όχι απλά να κοιτάει τον Παναθηναϊκό στα μάτια, αλλά να καταφέρνει να τον κερδίζει κιόλας.

Ποιο είναι το πρώτο λάθος από το οποίο πρέπει να μάθουν οι «ερυθρόλευκοι»;Απλό. Θα πρέπει σε ματς τα οποία κρίνουν τίτλους, να «πεθαίνουν» μέσα στο γήπεδο. Οι «ερυθρόλευκοι» μοιάζουν να είναι αρκετά ντελικάτοι, σε παιχνίδια που είναι ζωής ή θανάτου. Στην…αρένα του ΟΑΚΑ, επιβιώνουν μόνο όσοι είναι δυνατοί. Όσοι δείχνουν πως δεν φοβούνται τίποτα και ματώνουν τη φανέλα. Το ίδιο και στην…αρένα του ΣΕΦ. Ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει πως δεν χαμπαριάζει από «καυτές» έδρες, ο Ολυμπιακός όμως;

Πολλοί υποστηρίζουν πως τον τσαμπουκά είτε τον έχεις είτε όχι. «Γεννιέσαι μάγκας» λένε ορισμένοι και συμπληρώνουν «δεν γίνεσαι». Συνεπώς, σύμφωνα με αυτή τη λογική, δεν φταίει ο Παναγιώτης Γιαννάκης που η ομάδα του δεν είναι σκληρή, αλλά οι περισσότεροι παίκτες που δεν έχουν ψυχή. Λάθος!

Γιατί είναι λάθος; Τα παραδείγματα άπειρα. Ο Ολυμπιακός του Γιάννη Ιωαννίδη είναι η μια απάντηση. Ποιος παίκτης των «ερυθρολεύκων» φημιζόταν για τον τσαμπουκά του, περισσότερο από του ίδιου του προπονητή του; Κανείς. Ο Ιωαννίδης εκτός από το ό,τι προκαλούσε τρόμο στους παίκτες του, τους έκανε να παίζουν και σαν αγρίμια.

Άλλο παράδειγμα, το οποίο είναι και πιο κοντινό και αποδεικνύει πως ακόμα και αν δεν έχει «μπασκετικό τσαμπουκά» τον αποκτάς, είναι ο Ντρου Νίκολας. Ένας παίκτης ο οποίος δεν έβαζε ούτε το μικρό του δαχτυλάκι στη φωτιά και τώρα είναι αυτός που έχει μπει μπροστά όταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ζήτησε παίκτες που «ματώνουν» τη φανέλα. Τα παιχνίδια σε Σιένα, Μάλαγα και ΣΕΦ, νομίζω πως είναι αρκετά για να σας πείσουν.

Συμπερασματικά, από τη μια υπάρχει ένας προπονητής που φαίνεται να μην εμπνέει τους παίκτες του και από την άλλη ένας προπονητής που πέραν του ό, τι τους μεταδίδει τη σιγουριά του, καταφέρνει να τους «πορώσει» με τέτοιο τρόπο που μπαίνουν στο παρκέ έτοιμοι να λυγίσουν σίδερα.

Για απορίες,σχόλιας, παρατηρήσεις στο antonis33@hotmail.com