Το πρεσάρισμα της έδωσε τη νίκη

Η πίεση της ΑΕΚ ψηλά, πάνω από τη μεσαία γραμμή και προς την περιοχή του αντιπάλου, αρχίζει να αποδίδει καρπούς. Και τα τρία χθεσινά γκολ ήταν αποτέλεσμα της ασφυκτικής πίεσης που ασκούσαν οι μέσοι της «Ενωσης», ενώ θυμίζω πως και το γκολ κόντρα στον Παναθηναϊκό -το φάουλ δηλαδή που κέρδισε ο Σκόκο- είχε προέλθει από κλέψιμο στη μεσαία γραμμή. Το στοιχείο αυτό σε συνδυασμό με την πολύ καλή εικόνα των Σκόκο-Μαντούκα και το άνοιγμα της επικοινωνίας των Μπλάνκο-Τζεμπούρ με τα αντίπαλα δίχτυα έχουν μεταμορφώσει την ΑΕΚ προς το καλύτερο, αν συγκρίνει κανείς τα όσα είδαμε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

Η «Ενωση» θα μπορούσε να είχε πετύχει μεγαλύτερο σκορ με βάση τις ευκαιρίες που είχε στο δεύτερο ημίχρονο, ωστόσο η αποτελεσματικότητά της σε διαστήματα του αγώνα που δεν κάνει πολλές φάσεις εξακολουθεί να είναι μεγάλη. Τώρα η ΑΕΚ θέλει απλώς ένα βαθμό στη Λάρισα για να δώσει τον χαρακτήρα τελικού στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής των πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό.

Η ΑΕΚ θα πρέπει, πάντως, να βελτιώσει κάποια πράγματα ακόμη στην ανασταλτική της λειτουργία και να δείξει κάπως πιο συμπαγής στα διαστήματα που δεν έχει εκείνη την πρωτοβουλία των κινήσεων. Για το χθεσινό κλακάζ από το 20' έως το 35' σίγουρα μπορεί να παίζει ρόλο και η κόπωση, αλλά ευτυχώς για την ΑΕΚ αντέδρασε άμεσα μετά το γκολ που πέτυχε, αφού αν δεν γινόταν γρήγορα το 2-1 δεν ξέρω τι χαρακτήρα θα μπορούσε να έπαιρνε το παιχνίδι. Οσο για τον παίκτη που με εξέπληξε ευχάριστα, τόσο χθες όσο και στα τελευταία παιχνίδια, είναι ο Δημήτρης Κουτρομάνος, που μπορεί να αναδειχθεί σε πολύ καλή λύση για τα άκρα.