Καμένο χαρτί πλέον ο Τεν Κάτε

Για να έχουμε καλούς λογαριασμούς, που κάνουν και τους καλούς φίλους, ο Χενκ Τεν Κάτε δεν είναι άσχετος. Μόνο στην Ελλάδα έχουμε την ικανότητα να κολλάμε ταμπέλες σε ανθρώπους που πέρασαν από σημαντικά πόστα. Ο Τεν Κάτε στο κάτω κάτω της γραφής προέρχεται από χώρα με ποδοσφαιρική κουλτούρα και παιδεία. Ομως στον Παναθηναϊκό έχει αποτύχει, τελεία και παύλα. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος που σε κάποια άλλη ομάδα έκανε παπάδες και σε κάποια άλλη πήγε χάλια.

Ο τεράστιος Μπράιαν Κλαφ, μη συγκρίσιμο μέγεθος όχι με τον Τεν Κάτε μονάχα, αλλά με εκατομμύρια άλλους προπονητές στην ιστορία του αθλήματος, έγινε θεός στην Ντέρμπι Κάουντι και ιδιαίτερα στη Νότιγχαμ Φόρεστ, την οποία μέσα σε τρία χρόνια μετέτρεψε από ομάδα Β' κατηγορίας σε πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά στη Λιντς Γιουνάιτεντ, ομάδα-τοτέμ της εποχής με μεγάλα ονόματα και πρεστίζ, άντεξε μόλις 44 μέρες!

Ο Ράμος απέτυχε οικτρά στην Τότεναμ μετά το θαύμα της Σεβίλλης, αλλά τη Ρεάλ την ξανάφερε στα ίσια της μόλις πήγε εκεί πριν από τα Χριστούγεννα. Και ο Ρεχάγκελ, που έγινε γνωστός μετατρέποντας τη Βέρντερ σε πρωταγωνίστρια, την Καϊζερσλάουτερν σε πρωταθλήτρια κατευθείαν από τη δέυτερη εθνική και την Ελλάδα σε πρωταθλήτρια Ευρώπης, απομακρύνθηκε από την Μπάγερν πριν τελειώσει η χρονιά το 1996, γιατί δεν τον ήθελαν οι παίκτες.

Δεν είναι κακό, δεν είναι υποτιμητικό, ούτε πουθενά γράφει πως κάθε προπονητής οφείλει να είναι αρεστός σε κάθε δουλειά του. Αν στον Παναθηναϊκό οι μέτοχοι της νέας εποχής, αντί να συναγωνίζονται ποιος θα κάνει τη δήλωση της ημέρας, αποφάσιζαν να μάθουν τι συμβαίνει στα αποδυτήρια και έκαναν ένα γκάλοπ ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές, θα έβλεπαν πόσο απονευρωμένος είναι πια ο Ολλανδός.

Ούτε πέντε στους 25 δεν θα του έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης. Και με τον Τεν Κάτε να είναι πια καμένο χαρτί, θα είναι ουτοπικό να επιλέξουν να τον κρατήσουν και τη νέα περίοδο. Ηδη, πάντως, υπάρχει γκρίνια και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο. Αν ο Παναθηναϊκός δεν πάρει τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, που λόγω της ειδικής βαθμολογίας του τού αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για να είναι στο καινούργιο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Τεν Κάτε θα αποτελέσει παρελθόν, όπως λένε αυτοί που ξέρουν καλύτερα τα ενδοοικογενειακά της Παιανίας.

Το χειρότερο για τον Ολλανδό είναι πως σχεδόν ένα χρόνο από τη μέρα που ανέλαβε δεν έχει δώσει φυσιογνωμία στην ομάδα. Δεν έχει καταλήξει σε έναν κορμό και σε ένα αγωνιστικό στυλ. Και το ακόμα πιο ανησυχητικό για τους ιδιοκτήτες της ΠΑΕ θα όφειλε να είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Πέρυσι κατέβαλαν ένα αρκετά μεγάλο ποσό για να κρατήσουν δύο εξαιρετικά ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, τον Μάτος και τον Ιβανσιτς.

Και τους δύο ο Τεν Κάτε τους απαξίωσε μέσα στη σεζόν, με αποτέλεσμα να μην έχει πάρει τίποτα απολύτως η ομάδα από την παρουσία τους και οι ίδιοι να επιθυμούν να αποχωρήσουν αν ο Ολλανδός είναι και το καλοκαίρι στον πάγκο. Κανείς παίκτης πλην του Σιμάο δεν σημείωσε βελτίωση σε αυτούς τους 12 μήνες, και από έναν προπονητή που έρχεται από μια χώρα με τακτική και παιδεία περιμένεις, αν μη τι άλλο, να βελτιώσει τα νέα παιδιά.

Ο Χριστοδουλόπουλος είναι μία άλλη κλασική περίπτωση. Απαξιωμένος πλήρως στην αρχή, έφτασε σε ένα σημείο να είναι μέσα στα… μέλια με τον Τεν Κάτε (ειδικά με τη δήλωση για έντεκα Λάζαρους στο ματς με τον Πανσερραϊκό), για να τελειώσει τη χρονιά και πάλι στην απέξω!

Μα, θα αντικρούσει κάποιος, όλο αυτό θα κάνει ο ΠΑΟ; Θα αλλάζει προπονητές; Ο κύριος Παύλος Γιαννακόπουλος είπε πριν από λίγες μέρες να στηρίξει η διοίκηση τον Τεν Κάτε, όπως έκανε εκείνος με τον Ομπράντοβιτς. Σωστό, αλλά μέχρι να βρει τον Ομπράντοβιτς κι εκείνος άλλαξε τον Πολίτη, τον Μάλκοβιτς και τον Σούμποτιτς, επειδή για κάποιους λόγους δεν του έκαναν τη δουλειά που ήθελε. Και φυσικά δεν ήταν Ομπράντοβιτς.

Η σκληρή αλήθεια είναι πως ο Τεν Κάτε δεν είναι Ομπράντοβιτς, γιατί δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος ως πρώτος προπονητής όπου κι αν δούλεψε. Πολύ φοβάμαι πως δεν υπήρξε ποτέ ούτε καν Μάλκοβιτς ή Σούμποτιτς! Ας τον στείλουν στο καλό, ψάχνοντας έναν αληθινά καλό προπονητή, που ταυτόχρονα θα μπορεί να διαχειριστεί και ανθρώπους, κάτι που ο Τεν Κάτε αποδεδειγμένα δεν κατάφερε ποτέ στην καριέρα του!