Η ΑΕΚ θα μπορούσε να χτίσει ασφαλώς πολύ καλύτερα στο γκολ του Σκόκο. Παραστριμώχτηκε στο πρώτο μέρος, απέναντι σε έναν αντίπαλο ο οποίος μέχρι το 25ο λεπτό δεν μπορούσε να βρει διαδρόμους. Ομως, στο δεύτερο μισό του πρώτου μέρους γύρισε πολύ πίσω δίχως να έχει σ' αυτό το διάστημα καθόλου κατοχή της μπάλας.
Από τη στιγμή που την έδωσε ολοκληρωτικά στον Παναθηναϊκό ή, αν προτιμάτε, δεν μπόρεσε να την κρατήσει καθόλου, ήταν μοιραίο να έρθει η ισοφάριση. Πάλι καλά που ο Σάχα έπιασε το ένα από τα δύο πέναλτι, γιατί διαφορετικά το ματς θα μπορούσε να είχε γυρίσει τελείως από το πρώτο ημίχρονο. Μέσα στη γενικότερη φετινή γκίνια της έχασε και τον Σκόκο, ο οποίος και χθες όσο έπαιξε ήταν ο κορυφαίος της όχι μόνο για το γκολ, αλλά για όσα έκανε στο λίγο διάστημα που κρατούσε η ΑΕΚ την μπάλα.
Η «Ενωση», με τη λογική του δεύτερου ημιχρόνου, θα μπορούσε να έχει πάρει κάτι παραπάνω από το πρώτο μέρος αν αγωνιζόταν με την ίδια τακτική. Η βελτίωσή της στην επανάληψη οφείλεται κυρίως στη σπιρτάδα του Γουστάβο Μαντούκα, ο οποίος «νοστίμισε» λίγο το παιχνίδι της. Ομως, το κέντρο της άμυνάς της, το οποίο χθες έκανε παιδαριώδη λάθη, την πρόδωσε. Κι ίσως της στέρησε τη μοναδική ευκαιρία να γίνει αφεντικό στα πλέι οφ.
Η ΑΕΚ δεν θα πρέπει να παραλείψει να ευχαριστήσει και τον Τεν Κάτε για την ευγενική «χορηγία» του να βγάλει τον Σαλπιγγίδη και να βάλει τον Χριστοδουλόπουλο, μια και κάπου εκεί τελείωσε και οποιαδήποτε ρεαλιστική απειλή του Παναθηναϊκού. Αφού ο «τυπάρας» δεν βρήκε στόχο στο 85' και η «Ενωση» δεν πολυπίστευε στη νίκη, φυσιολογικά έμεινε το 1-1.