Τα χιόνια αρέσουν στον Λεμπ

Οι οδηγοί ράλι έχουν συνηθίσει να τρέχουν σε κάθε είδους έδαφος, σε άσφαλτο, χώμα και χιόνι, προσπαθώντας να τιθασεύσουν τους 300 ίππους των τετρακίνητων «θηρίων». Βέβαια τα γούστα ποικίλουν, αναφορικά με ποιο έδαφος προτιμούν να οδηγούν, κι αυτό φαίνεται από τις επιδόσεις τους.

Για παράδειγμα υπάρχουν καθαρά «ασφάλτινοι» οδηγοί, όπως ο Ντιβάλ πιο πρόσφατα και λίγο παλιότερα ο Ντελεκούρ, αλλά υπάρχουν και «χωμάτινοι», σαν τον Σάινθ ή τον αείμνηστο ΜκΡέι. Οσο για τα χιόνια της Νορβηγίας ή της Σουηδίας τον πρώτο λόγο έχουν οι Σκανδιναβοί, μια και είναι το φυσικό τους τοπίο, ο χώρος που μαθαίνουν από παιδιά να οδηγούν. Ωστόσο υπάρχει ένας οδηγός που όχι μόνο ανέτρεψε την παντοκρατορία των βορείων στα μέρη τους, αλλά θεωρεί και μία από τις ειδικές διαδρομές του ράλι Νορβηγίας ως την αγαπημένη του.

Ο λόγος για τον Σεμπαστιάν Λεμπ, πέντε φορές παγκόσμιο πρωταθλητή, ο οποίος έχοντας πέντε νίκες φέτος σε ισάριθμα μέχρι τώρα ράλι πηγαίνει φουλ για έκτο τίτλο σερί. Ο Γάλλος, Αλσατός στην καταγωγή, σε ανάλυση του επίσημου Διαδικτιακού τόπου του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι, επισήμανε ότι του αρέσει η ειδική διαδρομή «Το βουνό» στη Νορβηγία, μήκους 24 χιλιομέτρων, μία από τις πιο βόρειες στη χώρα και τεχνική, στην οποία από μεγάλη ταχύτητα κατεβάζει ο οδηγός στα λίγα χιλιόμετρα. Ο Λεμπ στις τέσσερις φορές που την έχει τρέξει, έχει κάνει ταχύτερο πέρασμα εκεί. «Όταν έχει πολύ χιόνι απλά κρατάς τη γραμμή σου και πηγαίνει στο 120%. Αν είσαι γρήγορος μπορείς να χρησιμοποιήσεις και το ανάχωμα χιονιού στο πλάι και να πάρεις περισσότερη ώθηση», είπε ο οδηγός της Citroen. Άλλη γνώμη έχουν ο Νορβηγός Πέτερ Σόλμπεργκ, ο οποίος τρέχει φέτος με δική του ομάδα και Citroen Xsara και ο Μίκο Χιβρόνεν, εργοστασιακός οδηγός της Ford. Προτιμούν τη θεαματική ειδική Ουνινπόγια στο ράλι Φινλανδίας, μήκους 33 χλμ., η οποία επιφυλάσσει άλμα κοντά στα 50 μέτρα για τα αυτοκίνητα.

Επιμέλεια: Δημήτρης Μπαλής