Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Το φάιναλ φορ του Βερολίνου ανήκει πλέον στο παρελθόν. Νικητές και ηττημένοι κοιτούν ήδη την επόμενη μέρα, η οποία για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό αντιστοίχως περιλαμβάνει τη μάχη του πρωταθλήματος. Αν δεν γίνουμε μάρτυρες κάποιες μεγάλης έκπληξης, οι δύο «αιώνιοι» θα είναι για μία ακόμη φορά το ζευγάρι των τελικών. Η σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια έχει να κάνει με το γεγονός πως αυτή τη φορά το πλεονέκτημα έδρας είναι ερυθρόλευκο. Την ίδια ώρα όμως, το ψυχολογικό πλεονέκτημα είναι πράσινο...
Ο Παναθηναϊκός μετρά δύο ήδη δύο στους τρεις τίτλους την τρέχουσα περίοδο και μάλιστα αμφότεροι έχουν συνδυαστεί με νίκες επί του Ολυμπιακού. Ασφαλώς ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και οι παίκτες του θέλουν να επαναλάβουν το τριπλ κράουν συνεχίζοντας την κυριαρχία τους την τελευταία δεκαετία, με εξαίρεση το πρωτάθλημα της ΑΕΚ το 2002. Όμως έχοντας ήδη κατακτήσει το Κύπελλο και κυρίως την Ευρωλίγκα, η χρονιά για αυτούς θα είναι σε κάθε περίπτωση πετυχημένη. Έστω κι αν η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει και η οποία θα είναι κακή αν χαθεί το πρωτάθλημα από τους Πειραιώτες. Οι επιτυχίες αυτές και η πεποίθηση στις τάξεις της ομάδας πως ο Ολυμπιακός είναι του... χεριού τους στα ματς που κρίνουν τίτλους δίνουν έναν άλλο αέρα στο «τριφύλλι».
Ο Ολυμπιακός από την άλλη πλευρά μετρά δύο απώλειες τίτλων και ο δρόμος προς την επιτυχία έχει φραγεί και στις δύο περιπτώσεις από τον Παναθηναϊκό. Ενδεχόμενη απώλεια και του τρίτου τίτλου, του πρωταθλήματος, από τον «αιώνιο» αντίπαλο θα συνιστά ένα μεγάλο πλήγμα και μάλιστα διπλό. Αφενός η πολύ καλή προσπάθεια και η εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στην ομάδα δεν θα επιβραβευτεί με κάποιο τρόπαιο και αφετέρου θα πληγωθεί ο εγωισμός του περήφανου κόσμου της ομάδας. Σε αυτή την περίπτωση θα διαπιστωθούν οι «αντοχές» και η «υπομονή» κόσμου και διοίκησης, που τα προηγούμενα χρόνια αποδείχτηκαν μικρές και οδήγησαν σε «ξηλώματα» ομάδων και ριζικές αλλαγές προσώπων. Ο φόβος για το 0/3 είναι λογικό να λειτουργεί σαν βαρίδιο στα πόδια των παικτών του Ολυμπιακού. Την ίδια ώρα όμως η ομάδα διαθέτει προσωπικότητες (π.χ Γιαννάκης, Παπαλουκάς, Βούιτσιτς, Μπουρούσης, Βασιλόπουλος) που μπορούν να δείξουν το δρόμο και στους υπόλοιπους για να μετατρέψουν το άγχος αυτό σε κίνητρο, ώστε η λαχτάρα για επιστροφή στους τίτλους να υπερνικήσει την πίεση που δημιουργεί η έλλειψή τους για τόσα χρόνια.
Όπως και να έχει, οι τελικοί της Α1 προμηνύονται συναρπαστικοί. Οι δύο ομάδες απέδειξαν ΚΑΙ στο Βερολίνο πως είναι ικανές να προσφέρουν σπουδαίο θέαμα. Οι οπαδοί τους απέδειξαν επίσης πως μπορούν να είναι «φρόνιμοι» και να συνυπάρξουν σε μία ευνομούμενη και καλά αστυνομευμένη πόλη, αλλά τέτοια δυστυχώς δεν είναι η Αθήνα.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa