Φτάσαμε στα τέσσερα ματς χωρίς γκολ και αυτό είχε να συμβεί από το Μουντιάλ της Αμερικής
Tο Μεξικό έχει πάει σε πιο πολλά Παγκόσμια Κύπελλα από ό,τι η Γαλλία και η Αγγλία. Είναι σχεδόν πάντα εκεί, σε όποια μεγάλη διοργάνωση γίνεται. Είτε είναι Μουντιάλ (στο οποίο έχει δώσει το «παρών» 12 φορές) είτε Κύπελλο Συνομοσπονδιών, από το οποίο έλειψε μόνο το 2003, είτε τώρα πια στο Κόπα Αμέρικα, η ομάδα του Μεξικού είναι εκεί. Τα πολλά λεφτά που υπάρχουν στο τοπικό τους πρωτάθλημα, με τα πανάκριβα τηλεοπτικά συμβόλαια, έχουν βοηθήσει την ανάπτυξη του προγράμματος της ανάδειξης ταλέντων. Οι εποχές που είχαν τον Ούγκο Σάντσεζ δεν είναι πολύ μακρινές αλλά ούτε και πρόσφατες, όμως από τότε φρόντισαν να μη μείνουν με τις δάφνες. Δοκίμασαν ένα μοντέλο που πέτυχε, αλλά τώρα κινδυνεύει, ακριβώς γιατί υπάρχουν λεφτά! Οι 100 και πλέον ξένοι που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της χώρας –μεταξύ τους 30 Αργεντινοί- στερούν ευκαιρίες από τα νέα παιδιά που μια μέρα θέλουν να διαδεχτούν τον Ράφαελ Μάρκες, τον Μπλάνκο, τον Μποργκέτι και τον Οσκαρ Πέρεζ.
ΜΕχρι τΩρα σε αυτό το τουρνουά πάντως δείχνουν τα δόντια τους. Η νίκη επί της Βραζιλίας δεν ήρθε τυχαία, ούτε βασισμένη σε κάποια αμυντική τακτική. Ηταν νίκη στα ίσια, παίζοντας μπάλα. Αλλωστε, τον αέρα των Βραζιλιάνων τον έχουν πάρει, αλλά το περσινό 0-4 στο Κόπα Αμέρικα τούς ανάγκαζε να δουν διαφορετικά το ματς της Κυριακής. Με αυτό το 1-0 πήραν το αίμα τους πίσω και έχουν και τη σημαντική ανάμνηση πως σε αυτή τη διοργάνωση ήταν που σημείωσαν την κορυφαία νίκη της ιστορίας τους, το 1999, με αντιπάλους τους Βραζιλιάνους. Εκείνο το ιστορικό για το μεξικανικό φουτμπόλ 4-3 του «Αζτέκα», με το γκολ του Μπλάνκο στην παράταση, χάρισε στιγμές υπέρτατης ποδοσφαιρικής ηδονής στους απόγονους των Αζτέκων.
Την τωρινΗ ομάδα την έφτιαξε ο Ρικάρντο Αντόνιο Λα Βόλπε από τον Οκτώβριο του 2002. Ο Αργεντινός ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής το '78, αν και δεν ακούμπησε την μπάλα ως τρίτος τερματοφύλακας της ομάδας του Λουίς Σέζαρ Μενότι. Εχει δουλέψει σε πολλά σωματεία στο Μεξικό, με αρκετή επιτυχία, όπως στη Γκουαδαλαχάρα και την Αμέρικα, αλλά και την Τολούκα και την Ατλάντε. Από την ώρα που ανέλαβε πάντως την εθνική, δεν έχουν λείψει οι σκληρές κριτικές. Με πρώτον και... καλύτερο επικριτή τον άνθρωπο που είναι θρύλος στο Μεξικό, τον Σάντσεζ. Ο Λα Βόλπε πάντως περιμένει και ξέρει πως με εμφανίσεις όπως αυτή με τη Βραζιλία, και την επικείμενη νέα πρόκριση στο Μουντιάλ του χρόνου θα καταφέρει να κερδίσει τον πόλεμο!
Για εμΑΣ το ότι τους πετυχαίνουμε να έχουν εξασφαλίσει την πρωτιά του ομίλου είναι καλό. Θα δοκιμάσει ο Λα Βόλπε κάποιους άλλους παίκτες, οπότε ίσως και για εμάς είναι ευκαιρία να κλείσουμε την παρουσία μας εδώ με κάτι καλό. Φτάσαμε άλλωστε στα τέσσερα ματς χωρίς γκολ και αυτό είχε να συμβεί από το Μουντιάλ της Αμερικής. Τότε δεν είχαμε σκοράρει στα τρία επίσημα ματς εκεί, αλλά και στο φιλικό με την Κολομβία που προηγήθηκε. Επίσης, τρεις σερί ήττες σε επίσημα ματς η Εθνική είχε να γνωρίσει από το 1995, όταν η Ρωσία, η Φινλανδία και η Σκωτία μάς γονάτισαν στα προκριματικά για το Euro 1996 της Αγγλίας! Σίγουρα δεν θέλουν οι παίκτες μας να κάνουν νέο αρνητικό ρεκόρ.
ΑυτΗ η παρουσΙα μας ολοκληρώνεται απόψε στη Φρανκφούρτη, αλλά να είστε βέβαιοι πως οι ποδοσφαιριστές αυτοί που πριν από ένα χρόνο τρέλαναν κόσμο στην Πορτογαλία, θέλουν όσο τίποτε άλλο να γυρίσουν σε γερμανικό έδαφος σε ένα χρόνο από τώρα. Είναι το μεγαλύτερο κίνητρό τους αυτή η φετινή αποτυχία!