Πραγματικά δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να χωνέψει ο κόσμος της ΑΕΚ την απώλεια του φετινού κυπέλλου, με τον τρόπο που ήρθε. Πολλά πράγματα μπορείς να βρεις αν θέλεις να απαλύνεις αυτή την πίκρα. Να μιλήσεις για το πάθος που έδειξε η ομάδα στην αρχή, για την προσπάθεια που έκαναν οι παίκτες να φύγουν από το γήπεδο τροπαιούχοι. Στο τέλος της ημέρας όμως, η ΑΕΚ ήταν καλή αλλά… ΔΕΥΤΕΡΗ.
Για πολλούς και διάφορους επιμέρους λόγους, αλλά για έναν βασικό: Έλλειψη νοοτροπίας και για να επανέλθω και στο χθεσινό άρθρο, η απώλεια του τίτλου προήλθε από τον φόβο του παιδιού μπροστά σε κάτι που στα μάτια του φαντάζει τεράστιο να το πετύχει αλλά δεν είναι. Εγώ προσωπικά μπορώ να δικαιολογήσω την ισοφάριση σε 2-2 από 2-0. Η ΑΕΚ προηγήθηκε νωρίς, το ματς είχε ακόμα 82 λεπτά κι αυτά γίνονται.
Δεν μπορώ να δικαιολογήσω όμως δύο άλλα πράγματα. Ένα ότι οι «κιτρινόμαυροι» δεν… κατάπιαν τη μπάλα μετά το 3-2 στο 90΄ και το δεύτερο ότι δεν έκαναν ούτε μία ευκαιρία από το 4-4 και μετά, έχοντας απέναντί τους εννέα αντιπάλους επί 13 λεπτά. Αυτά για μένα δείχνουν μία ομάδα με έλλειμμα νοοτροπίας και αυτός είναι ο τομέας που πρέπει να εξετάσουν οι άνθρωποι που θα προγραμματίσουν την ομάδα για του χρόνου.
Ο Κυργιάκος ήταν ο παίκτης που έδινε έμπνευση στην ομάδα, που είχε τη νοοτροπία του νικητή. Βγήκε από τον αγωνιστικό χώρο τραυματίας και ήταν σα να έφυγε η γη κάτω από τα πόδια των συμπαικτών του. Έτσι κατάφερε να φτάσει ο Ολυμπιακός στην ισοφάριση σε 2-2 και μετά σε 3-3. Ακόμα κι από τον πάγκο προσπαθούσε να… φτιάξει τους συμπαίκτες του και μέχρι ένα σημείο τα κατάφερε.
Η χθεσινή απώλεια του κυπέλλου ίσως είναι το πιο σύντομο κλείσιμο κύκλου μίας ομάδας που φτιάχτηκε πέρσι το καλοκαίρι και δείχνει έτοιμη να παραδώσει την… σκυτάλη στην επόμενη φουρνιά παικτών. Σίγουρα υπάρχουν ποδοσφαιριστές που έχουν θέση και στην επόμενη ΑΕΚ, αλλά η ομάδα χρειάζεται ένεση στα άκρα, στην δημιουργία και «μετάγγιση» νοοτροπίας νικητή…
Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com