Σε τέτοια ματς οι ντριμπλίτσες, τα τακουνάκια και κάθε τι άλλο τέτοιου είδους πάει περίπατο. Στους τελικούς των κυπέλλων, παίζει ρόλο το πάθος, το πείσμα, η θέληση. Δεν θα μπω στο τριπάκι να πω ότι οι παίκτες της ΑΕΚ το θέλουν πιο πολύ, επειδή η ομάδα έχει να πάρει τίτλο επτά χρόνια. Αν ήταν τα πράγματα έτσι, ο Άρης θα είχε πάρει το κύπελλο πέρσι, ο Ιωνικός και ο Απόλλωνας θα το είχαν πάρει από την ΑΕΚ στους τελικούς τότε, ή ακόμα –αν θέλετε- θα είχε πάρει η ΑΕΚ το κύπελλο του 2006.
Η έλλειψη τίτλου επί τόσα χρόνια φυσικά και αποτελεί κίνητρο για μία ομάδα, αλλά δεν αποτελεί και διαβατήριο για να πάρει την κούπα. Καμία ομάδα δεν έχει κερδίσει στα λόγια τον αντίπαλό της. Ούτε καν στις αλάνες που παίζαμε παλιά εμείς. Γι’ αυτό λέω ότι σήμερα θα ξεχωρίσουμε τα παιδιά από τους άντρες. Στα παιδιά αρκεί η χαρά του παιχνιδιού. Οι άντρες θέλουν τη χαρά του τίτλου. Στα παιδιά αρκεί η προσπάθεια. Οι άντρες θέλουν τη νίκη. Τα παιδιά είναι αθώα για τα λάθη τους. Οι άντρες τα αναγνωρίζουν και κάνουν τα πάντα για να τα διορθώσουν. Και φέτος ήταν λάθος η εικόνα στο πρωτάθλημα, αλλά διορθώνεται με την κατάκτηση του κυπέλλου σήμερα. Τα παιδιά κερδίζουν τα παιχνίδια στα μεταξύ τους πειράγματα. Οι άντρες στο γήπεδο.
Τα παιδιά θεωρούν έκπληξη τη νίκη επί μίας ομάδας, μετά από δύο ήττες. Οι άντρες υποχρέωση. Ο σημερινός τελικός λοιπόν είναι για άντρες και τέτοιους θέλει να δει στο γήπεδο ο κόσμος της ΑΕΚ. Στα πόδια των παικτών της είναι η τύχη της ομάδας. Από τα πόδια τους εξαρτάται η δική τους περηφάνια. Από τα πόδια τους εξαρτάται και το χαμόγελο των φίλων της, στον καφέ τους την Κυριακή, στη δουλειά τους τη Δευτέρα. Ο κόσμος τους πιστεύει και τους το δείχνει με κάθε τρόπο. Υποσχέθηκαν το κύπελλο και οι άντρες κρατούν τις υποσχέσεις τους…
Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com