Ενα ματς χωρίς φαβορί, που παραπέμπει στη δεκαετία του '80

Η κόντρα ανάμεσα σε γερμανικές ομάδες στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ παραπέμπει στη χρυσή εποχή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τότε που μεταξύ του 1979 και του 1983, ούτε λίγο ούτε πολύ, οκτώ ομάδες της Μπουντεσλίγκα έπαιξαν σε τελικούς.

Το 1979 στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες ήταν γερμανικές. Το 1980 στους προημιτελικούς ήταν οι πέντε από τις οκτώ και όταν η Χέρτα απέκλεισε την Μπάγερν και οι τέσσερις των ημιτελικών μιλούσαν… γερμανικά. Ποτέ στο μέλλον δεν συνέβη ξανά τέτοια μαζική κυριαρχία, σε κανένα Ευρωπαϊκό Κύπελλο!

Η πρώτη ομάδα που αμφισβήτησε την κυριαρχία τής Μπάγερν τη δεκαετία του '80 στο γερμανικό πρωτάθλημα ήταν το Αμβούργο. Κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1979 με τεχνικό τον Μπράνκο Ζέμπετς και ηγέτη τον Κέβιν Κίγκαν, σε μια ομάδα που χτίστηκε μεθοδικά από τον Γκίντερ Νέτσερ στο πόστο του τεχνικού διευθυντή. Φέτος διεκδικούσε έπειτα από χρόνια τρεις τίτλους, αλλά ο αποκλεισμός από τη Βέρντερ στα πέναλτι στέρησε ήδη έναν.

Το 1980, σε μια εικόνα που μοιάζει πολύ με την τωρινή, πήγαινε για πρωτάθλημα και Κύπελλο Ευρώπης (μόνο που τώρα είναι το ΟΥΕΦΑ), αλλά μέσα σε τέσσερις μέρες έχασε δύο τρόπαια. Στις 24 Μαΐου ηττήθηκε από τη Λεβερκούζεν, κάτι που πρακτικά «έδωσε» στην Μπάγερν το πρωτάθλημα, και στις 28 Μαΐου, αν και έπαιξε μονότερμα τη Νότιγχαμ Φόρεστ στον τελικό του Κυπέλλου Ευρώπης στη Μαδρίτη, βρέθηκε και πάλι στο καναβάτσο με 1-0. Λίγους μήνες μετά ο Νέτσερ έφερε στο μεγάλο λιμάνι της Βόρειας Θάλασσας ως προπονητή τον Αυστριακό Ερνστ Χάπελ.

Οταν έφτασε στο Αμβούργο, ο Κίγκαν είχε ήδη φύγει για τη Σαουθάμπτον και η μόνη μεταγραφή που είχε κάνει ο σύλλογος ήταν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ! Ο μεγάλος εχθρός του Νέτσερ στα χρόνια της ακμής τους! Μεγαλώνοντας αποφάσισαν να ρίξουν νερό στο κρασί τους για να συνεργαστούν προς κοινό όφελος. Τελικά ο 35χρονος Φραντς θα έκανε μόλις 28 εμφανίσεις σε δύο σεζόν με το Αμβούργο και δεν θα κατακτούσε άλλο πρωτάθλημα. Κι αυτό γιατί ο τίτλος του '81 πήγε στην Μπάγερν, για μία ακόμα χρονιά, γεγονός που ίσως για μοναδική φορά στενοχώρησε τον παλιό αρχηγό της.

Ωστόσο, ο Ερνστ Χάπελ, που το 1970 είχε οδηγήσει τη Φέγενορντ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, δούλευε μεθοδικά. Το 1982 οδήγησε το Αμβούργο στον τίτλο και την επόμενη χρονιά ξαναπήρε το πρωτάθλημα (το τελευταίο μέχρι σήμερα για το HSV), αλλά κυρίως οδήγησε την ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης με το γκολ του Μάγκατ στο 1-0 της Αθήνας με τη Γιουβέντους. Μετά την επιτυχία του 1970 με τη Φέγενορντ, ο Χάπελ γινόταν ο πρώτος που κατάφερνε με δύο διαφορετικές ομάδες να ανέβει στο ποδοσφαιρικό… Εβερεστ.

Το 1986 ο προπονητής έλαβε ένα γράμμα. Οι πρώτες αράδες ανέφεραν κάτι για καρκίνο. Ως συνήθως, ο Χάπελ δεν έκανε τον κόπο να διαβάσει παρακάτω και το πέταξε κατηφής. Οταν ένας συμπαθητικός δημοσιογράφος τον ρώτησε γι' αυτό, τον διέκοψε: «Αντε χάσου! Αν έχω καρκίνο, τότε έχω καρκίνο. Τι στον διάολο;». Στο τέλος της χρονιάς μετακόμισε στην Αυστρία και έγινε ομοσπονδιακός προπονητής της χώρας του. Τον ίδιο χρόνο ο Νέτσερ έφυγε και μέσα σε λίγους μήνες το Αμβούργο έχασε τον άνθρωπο που είχε μεταλλάξει την ομάδα και τον προπονητή που το είχε οδηγήσει στον μεγαλύτερο θρίαμβο της ιστορίας του. Η χρυσή εποχή είχε τελειώσει.

Η Βέρντερ Βρέμης μπήκε στον ποδοσφαιρικό χάρτη χάρη στη χαρισματική φυσιογνωμία που λέγεται Οτο Ρεχάγκελ. Ο άνθρωπος που τη μετέτρεψε από κομπάρσο σε πρωταγωνίστρια βίωσε την ίδια χρονιά της πτώσης του Αμβούργου, το 1986, μια φριχτή εμπειρία. Με διαφορά δύο βαθμών από την Μπάγερν, όταν οι ομάδες συναντήθηκαν την προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, έφτανε πολύ κοντά στον πρώτο τίτλο της ιστορίας του συλλόγου. Το ιδιαίτερα κλειστό παιχνίδι έδειξε να κρίνεται στο 88ο λεπτό, όταν η Βέρντερ κέρδισε πέναλτι.

Ο Μίχαελ Κούτσοπ ήταν ο καλύτερος εκτελεστής πέναλτι της χώρας. Είχε σκοράρει οκτώ φορές από την άσπρη βούλα εκείνη τη σεζόν και είχε είκοσι δύο διαδοχικά εύστοχα πέναλτι, κάνοντας μόνο ένα «διάλειμμα» σε ένα ματς με τη φανέλα της Κίκερς Οφενμπαχ προτού μεταγραφεί στη Βέρντερ. Ο Κούτσοπ πήρε φόρα και πλάσαρε, αλλά ο χρόνος έμοιαζε να κυλά βασανιστικά αργά μέχρι τη στιγμή που το δοκάρι γλίτωσε την Μπάγερν. Την επόμενη αγωνιστική οι Βαυαροί διέλυσαν τη Γκλάντμπαχ 6-0 και κατάφεραν να αρπάξουν τον τίτλο από την ομάδα της Βρέμης στη διαφορά των γκολ.

Για τον Οτο Ρεχάγκελ παραμένει η πιο πικρή μέρα της καριέρας του και παρ' ότι οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες τα επόμενα χρόνια τη Βέρντερ, ποτέ δεν το ξεπέρασε. Η Βέρντερ της χρυσής εποχής κατέκτησε και ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1992, στην τυχερή όπως αποδείχτηκε το 2004 χώρα για τον Οτο, την Πορτογαλία. Το 2-0 επί της Μονακό του Βενγκέρ στη Λισσαβώνα είναι η κορυφαία στιγμή για την ομάδα της Βρέμης, αλλά ποιος ξέρει... Αν προκριθεί στον τελικό της Πόλης, μπορεί και το 2009 να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της. Αγωνιστικά το Αμβούργο είναι λίγο καλύτερο, αλλά σε έναν τέτοιον ημιτελικό μοιάζει παρακινδυνευμένο να πεις κάτι περισσότερο.