Το μπάτζετ, ο Χενκ και οι μέτοχοι…

Η ημέρα του κρίσιμου διοικητικού συμβουλίου είναι η σημερινή στον Παναθηναϊκό και ο Ανδρέας Βγενόπουλος φέρεται διατεθειμένος να προτείνει στους υπόλοιπους μετόχους την οικονομική υπέρβαση. Αυτά είναι ωραία και αρέσουν πάντα στον κόσμο και τους οπαδούς. Δύο ακόμη θέματα που θα συζητηθούν είναι η στήριξη στον Χενκ Τεν Κάτε και οι σχέσεις μεταξύ των μετόχων.

Να τα πάρουμε με τη σειρά ξεκινώντας από την οικονομική υπέρβαση για τις μεταγραφές. Ασφαλώς και είναι θετικό ότι υπάρχει αυτή η διάθεση, αλλά και η δυνατότητα να «πέσουν» λεφτά και να έρθουν παίκτες επιπέδου στην ομάδα. Το πρόβλημα είναι η σωστή διαχείριση αυτών των χρημάτων και όχι η αλόγιστη σπατάλη για τις εντυπώσεις, κάτι που είδαμε σε μεγάλο βαθμό πέρσι. Επίσης, είμαι αντίθετος στη δημιουργία εντυπώσεων και βαρύγδουπων δηλώσεων γιατί έχουν συνέπειες…Έτσι ο Θοδωρής Ζαγοράκης ζητάει δύο εκατ. ευρώ για τον συμπαθέστατο Μελίσση και έτσι ο Τσακίρης θα ζητήσει ακόμη περισσότερα για τον αξιόλογο Μάκο.

Δεδομένη είναι και η στήριξη στον Τεν Κάτε από την πλειοψηφία των μετόχων και αυτό έχει μια λογική και δείχνει σοβαρότητα. Ωστόσο, υπάρχουν ενστάσεις. Οι σχέσεις του Ολλανδού με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές δεν είναι καλές, ο ίδιος εξακολουθεί να μην προτείνει παίκτες από το εξωτερικό και το χειρότερο έχει προαναγγείλει από καιρό ότι του χρόνου το καλοκαίρι σταματά. Για τη φετινή πορεία δεν θα αναφερθώ γιατί το έχουμε εξαντλήσει. Αλλά συγγνώμη, το γεγονός ότι είναι στον χώρο 25 χρόνια και πλην του Λεονάρντο του Άγιαξ δεν έχει προτείνει κανέναν παίκτη, μήπως πρέπει να μας προβληματίσει; Ένα πράγμα που πρέπει πάντως να πουν οι μέτοχοι στον Ολλανδό σε περίπτωση που μείνει, είναι να σταματήσει να ρίχνει τις ευθύνες πάντα σε άλλους και τις προσωπικές επιθέσεις στους παίκτες. Έτσι, δεν κερδίζει τίποτα.

Σχέσεις των μετόχων: αυτό κι αν είναι σημαντικό. Τη φετινή σεζόν είδαμε μια διαφορά στις απόψεις. Είναι λογικό και η διαφωνία αποτελεί υγεία. Ωστόσο, για να μην προχωρήσει σε επικίνδυνο βαθμό αυτό το φαινόμενο θα πρέπει να γίνει ένα πλάνο. Να μοιραστούν αρμοδιότητες και να σταματήσει το «σπασμένο» τηλέφωνο. Όλοι τους βάζουν χρήματα και έχουν λόγο, σεβαστό. Μπορούν όμως να έχουν απευθείας επικοινωνία μεταξύ τους, να μη χωριστούν σε «στρατόπεδα» και να συναντώνται όλοι (σ.σ. οι μεγαλομέτοχοι) μαζί. Όλοι τους έχουν ως κοινό το καλό της ομάδας, να κάνουν υποχωρήσεις και να λειτουργήσουν σαν ομάδα. Εκτός αν έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους…

Πάντως κατά την ταπεινή μου γνώμη και το φετινό ρόστερ του Παναθηναϊκού δεν ήταν άσχημο. Είχε συγκεκριμένες ελλείψεις (έναν φορ και έναν στόπερ ποιότητας), αλλά ήταν καλύτερο των προηγούμενων ετών. Αναμφισβήτητα, αν ο ΠΑΟΚ είναι η ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς, το «τριφύλλι» είναι η δυσάρεστη και αποδεικνύει περίτρανα για μια ακόμη φορά ότι το χρήμα δεν φέρνει πάντα την ευτυχία…