Πέρυσι τέτοια εποχή...

Επειτα από τέσσερις εβδομάδες, με τις μισές από αυτές να βρίσκεται η ομάδα σε ρεπό, πιστεύω πως ήρθε η ώρα να συμμαζευτεί κάπως. Το πρωτάθλημα μπορεί να κατακτήθηκε, αλλά ο Ολυμπιακός έχει να δώσει ακόμα δύο παιχνίδια, στα οποία πρέπει να εμφανιστεί σοβαρός και πειθαρχημένος. Σαφώς ένα τέτοιο πρόσωπο δεν έχει κάνει την εμφάνισή του στα τελευταία παιχνίδια και είναι επόμενο να ανησυχεί η όλη κατάσταση τον κόσμο. Επιπλέον υπάρχει λόγος να μην είναι κανείς ήσυχος, μια και ούτε ο προπονητής έχει ανανεώσει, ούτε έχουν δρομολογηθεί οριστικές εξελίξεις για το ποιοι θα παραμείνουν, ποιοι θα φύγουν και γενικώς δεν κινείται τίποτα.

Για να είμαι ειλικρινής, αυτή την ώρα τα γεγονότα στους «ερυθρόλευκους» μοιάζουν να έχουν τον ίδιο ρυθμό με την περσινή περίοδο τέτοια εποχή. Τότε υπήρχε και μια δικαιολογία, μια και η ομάδα βρισκόταν σε αναζήτηση προπονητή ή περίπου βρισκόταν σε τέτοια κατάσταση, διότι ήταν γνωστό πως ο Σεγούρα δεν θα συνέχιζε. Τώρα, όμως, ο Ολυμπιακός έχει τεράστιες ελλείψεις, μεγάλες ανάγκες και δεν προχωράει τίποτα.

Οι «ερυθρόλευκοι», που θα μπορούσαν να έχουν κινητοποιηθεί έστω και στο ελάχιστο στην ελληνική αγορά κυνηγώντας ορισμένους στόχους, δεν έχουν κάνει το παραμικρό. Η ομάδα τον τελευταίο καιρό δεν αποδίδει ανάλογα με τις δυνατότητές της και έχοντας μπροστά της παιχνίδι για το πρωτάθλημα –έστω κι αν είναι το τελευταίο– και έναν αγώνα Κυπέλλου δεν προσφέρει στον κόσμο σιγουριά. Μακάρι στη συνέχεια η διοίκηση και η ομάδα να πάρουν μπροστά για να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά με αυτόν τον ρυθμό κινούμενες δεν είμαι πολύ αισιόδοξος.