Ο Nick the Greek και το American Dream

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Η καταξίωση ενός δικού μας παιδιού στο ΝΒΑ έχει γίνει απωθημένο για τους Έλληνες φιλάθλους. Γιατί να τα έχουν καταφέρει χώρες με πολύ φτωχότερη μπασκετική παράδοση και παραγωγή παικτών και όχι η δική μας, που είναι μέσα στις πέντε μεγαλύτερες δυνάμεις του αθλήματος παγκοσμίως; Προσπάθειες έχουν γίνει, αλλά καμία δεν στέφθηκε με επιτυχία. Ο Ευθύμης Ρεντζιάς δεν είχε την προσδοκώμενη εξέλιξη, ο Αντώνης Φώτσης μάλλον έκανε νωρίς και σε ανώριμη ηλικία το μεγάλο βήμα, ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης το πάλεψε, αλλά δεν κατάφερε να ξεχωρίσει, ενώ ο Βασίλης Σπανούλης δεν μπόρεσε να βρει ρόλο, να προσαρμοστεί στα δεδομένα και ωθούμενος από τη νοσταλγία για την πατρίδα επέστρεψε, όπως και οι προαναφερθέντες, γρήγορα στην Ευρώπη. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, αυτό του Κώστα Κουφού, ο οποίος ξεκίνησε με τις καλύτερες προδιαγραφές, αλλά για την ώρα υποχρεώνεται να περνά την ώρα του στο NBDL, το πρωτάθλημα των ανέργων και των αιώνιων ταλέντων, περιμένοντας τη δεύτερη ευκαιρία από τον Τζέρι Σλόαν στους Γιούτα Τζαζ.

Η νέα ελληνική απόπειρα για καριέρα στο ΝΒΑ είναι αυτή που κάνει ο Νικ Καλάθης. Μετά από δύο χρόνια εξαιρετικής παρουσίας στο κολεγιακό πρωτάθλημα με τη Φλόριντα, ο 19χρονος γκαρντ αποφάσισε προ ημερών να επιχειρήσει το άλμα δηλώνοντας συμμετοχή στα ντραφτ. Ορθά σκεπτόμενος δεν έκλεισε οριστικά την πόρτα στο NCAA, αλλά μη προσλαμβάνοντας μάνατζερ για να «προωθήσει» τη συμμετοχή του έχει τη δυνατότητα να την αποσύρει μέχρι και δέκα ημέρες πριν τη διαδικασία επιλογής, αν «οσμιστεί» ότι δεν θα επιλεγεί σε κάποια καλή θέση ή ακόμη και καθόλου.

Τι εστί Νικ Καλάθης; Πολύ απλά ένας υπερσύγχρονος πλέι μέικερ που κάνει τα πάντα στο παρκέ.

- Διαθέτει εξαιρετική αντίληψη του γηπέδου, γνωρίζει που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή οι συμπαίκτες του και μοιράζει αφειδώς ασίστ. Αντίπαλος προπονητής στο NCAA δεν δίστασε να προβεί σε «ιερόσυλη» σύγκριση του Καλάθη με τον Τζον Στόκτον.
- Είναι ικανότατος στο σκοράρισμα, με πλούσιο ρεπερτόριο κινήσεων και επιλογών. Έχει καλά ποσοστά ευστοχίας από μέση και μακρινή απόσταση, ενώ η ικανότητά του στο ένας εναντίον ενός σε συνδυασμό με τον άριστο χειρισμό της μπάλας και το ύψος του (1,98μ.) τού δίνουν τη δυνατότητα να κάνει drive στο αντίπαλο καλάθι.
- Μπορεί να μην είναι ο αμυντικός-εξολοθρευτής, ωστόσο δεν αμελεί τα καθήκοντά του στο άλλο μισό του γηπέδου και είναι πολύ καλός «κλέφτης» διαβάζοντας τη σκέψη του αντιπάλου.
- Πηγαίνει στα ριμπάουντ και με όπλο το ύψος και τη διορατικότητα του βοηθά πολύ τους ψηλούς της ομάδας του σε αυτόν τον τομέα.
- Έχει ηγετικά προσόντα. Μπήκε στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα, όταν αυτή είχε κατακτήσει δύο συνεχή πρωταθλήματα και τα μεγάλα της αστέρια μεταπήδησαν στο ΝΒΑ. Παίρνοντας στις πλάτες του αυτή τη βαριά κληρονομιά από την πρώτη ημέρα έγινε ο ηγέτης των Gators. Μπορεί η ομάδα του να μην κατάφερε στα δύο χρόνια που αγωνίζεται εκεί να φτάσει καν στο τελικό τουρνουά του NCAA, αλλά ελλείψει συμπαραστατών δύσκολα θα μπορούσε να την οδηγήσει ο ίδιος ψηλότερα.
- Ζει για το μπάσκετ. Τόσο ο προπονητής του στο λύκειο, όσο και ο φημισμένος Μπίλι Ντόνοβαν στη Φλόριντα έχουν να λένε για την εργατικότητά του, τις ώρες που περνά στο γήπεδο και τα λίτρα ιδρώτα που χύνει για να γίνεται κάθε μέρα και καλύτερος.

Ασφαλώς ο Νικ δεν έχει μόνο ατού, αλλά και αδυναμίες. Πολλοί «ειδικοί» αμφιβάλλουν αν στο ΝΒΑ θα μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους πολύ πιο ταχείς και δυνατούς γκαρντ του πρωταθλήματος. Επίσης μόνιμο ερωτηματικό για κάθε αστέρα του κολεγιακού πρωταθλήματος είναι το αν η μετάβασή του στο επαγγελματικό μπάσκετ θα είναι ομαλή, όπου θα περιοριστεί τουλάχιστον στο ξεκίνημα σε ρόλο κομπάρσου και όχι πρωταγωνιστή όπως μέχρι τώρα. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι περιπτώσεις παικτών με σπουδαία κολεγιακή καριέρα, αλλά δυσανάλογη παρουσία στο ΝΒΑ. Επίσης είναι αβέβαιο αν το μπάσκετ που έχει μάθει να παίζει ο Καλάθης «ταιριάζει» σε πολλές ομάδες του ΝΒΑ, καθώς δεν είναι λίγες εκείνες που στηρίζονται στις ορέξεις ενός ή δύο σούπερ σταρ και οι υπόλοιποι παίκτες είναι... αναγκαίο κακό, υπάρχουν δηλαδή απλώς για να συμπληρώνουν την πεντάδα.

Το βέβαιο είναι πως ακόμη και αν ο Νικ Καλάθης δεν στεριώσει ποτέ στο ΝΒΑ, θα ήταν μία εξαιρετική προσθήκη για κάθε ευρωπαϊκή ομάδα. Η ικανότητά του να «σκανάρει» όλο το γήπεδο με το μάτι του και η ασυνήθιστη για την ηλικία του ωριμότητα σε συνδυασμό με τις δυνατότητες βελτίωσης και εξέλιξης του παιχνιδιού του τον καθιστούν περιζήτητο. Έστω λοιπόν κι αν ο Nick the Greek δεν κάνει ποτέ πράξη το Αμερικάνικο Όνειρο, υπάρχει και το ευρωπαϊκό...

*Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο mesastiraketa@yahoo.com