Στον Παναγιώτη Γιαννάκη και τα παιδιά του Ολυμπιακού αξίζει ένα μεγάλο μπράβο. Γιατί μια ομάδα που είχε πολλά νέα κομμάτια ήταν πολύ δύσκολο να συναρμολογηθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσει να πάει στο φάιναλ φορ.
Σαφώς και δεν είναι δυνατόν από το παζλ αυτών που αξίζουν συγχαρητήρια να βγουν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, που έδωσαν ένα καρό λεφτά τα τελευταία χρόνια και έχουν επενδύσει σε αυτή την ομάδα. Ομως για τους «ερυθρόλευκους» η πρόκριση στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ ύστερα από πολύ καιρό αποτελεί μια σημαντική επιτυχία. Από εκεί και πέρα σε ματς που γίνονται μέσα σε διάστημα τριών ημερών τα πάντα είναι πιθανά και εκεί τα φαβορί σε αρκετές περιπτώσεις πάνε περίπατο. Ο Γιαννάκης κατάφερε κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο. Να πάρει αυτούς τους παίκτες και να τους κάνει πολύ ανταγωνιστική ομάδα απέναντι σε ομάδες που είναι πολλά χρόνια μαζί και κυνηγάνε τη διάκριση.
Το κομβικό σημείο πιστεύω ότι ήταν οι τελευταίοι δύο μήνες, ειδικά η απόδοση του Βούισιτς, που αν και έκανε ένα μάλλον νωθρό ξεκίνημα, στη συνέχεια πήρε τα πάνω του και έχει βοηθήσει σημαντικά. Πάντως όλα τα παιδιά, ειδικά στο τελευταίο διάστημα, δείχνουν ότι έχουν μάθει ακριβώς ποιον ρόλο έχουν μέσα στην ομάδα και ο Ολυμπιακός μοιάζει να παίζει όλο και καλύτερα, έχοντας μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Ο Παπαλουκάς από τη στιγμή που άρχισαν και οι άλλοι παίκτες να προσαρμόζονται στο παιχνίδι του έχει γίνει η ηγετική φυσιογνωμία που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός. Η είσοδος στο φάιναλ φορ δεν είναι λίγο πράγμα, αλλά ασφαλώς οι εμφανίσεις του τελευταίου διαστήματος μπορούν να κάνουν το «ερυθρόλευκο» κοινό να αισιοδοξεί για περισσότερα.