«Αυτοκτόνησε» και τώρα… τρέχει o Παναθηναϊκός

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

«Θεωρώ ότι με νίκη αύριο και πάλι στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός δεν χάνει το εισιτήριο για το Βερολίνο, ακόμη κι αν χρειαστεί η σειρά να πάει σε πέμπτο παιχνίδι. Αλλά όπως είδα εγώ τις δύο ομάδες χθες, εκτιμώ ότι η σειρά μπορεί να τελειώσει στην Ιταλία…»! Έτσι τελείωνε το άρθρο την επομένη της νίκης του Παναθηναϊκού την περασμένη Τρίτη. Βέβαια, όταν το έγραψα, ήξερα ότι η σειρά των αγώνων είναι δύσκολη και ότι η Σιένα είναι πολύ ποιοτική ομάδα. Ήξερα ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα, όπως έλεγαν κάποιοι, που θεωρούσαν δεδομένο το 2-0. Ξέρω, επίσης, πόσο σπουδαία ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Αυτό που δεν ξέρω και αδυνατώ να καταλάβω είναι πως γίνεται να χάσεις τόσο γρήγορα μια διαφορά 16 πόντων στο 26ο λεπτό και μαζί το παιχνίδι και μάλιστα εύκολα. Αυτό έκανε ο Παναθηναϊκός. «Αυτοκτόνησε», έχασε το πλεονέκτημα έδρας, που με τόσο κόπο κέρδισε στη φάση των «16» και πλέον θα πρέπει να πάρει ένα ροζ φύλλο αγώνα στην Ιταλία (οι δύο προσεχείς αγώνες θα γίνουν Τρίτη-Πέμπτη), αν θέλει να φέρει την σειρά σε πέμπτο παιχνίδι και πάλι στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Συνοψίζοντας σε μια πρόταση για το τι έφταιξε και ήρθε αυτή η ήττα-σοκ θα πούμε ότι οι «πράσινοι» ήταν «άναρχοι» στην επίθεση και κακοί στην άμυνα. Σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός επιχείρησε να φθείρει από νωρίς, κάτι που κατάφερε και πάλι, τους ψηλούς της Σιένα με φάουλ, αλλά αυτή τη φορά δεν πέρασε πολλές φορές την μπάλα στο «ζωγραφιστό» στους Πέκοβιτς και Μπατίστ. Αμφότεροι πέτυχαν συνολικά 29 πόντους, πράγμα που αποδεικνύει το παραπάνω. Προσπάθησε να απειλήσει από την περιφέρεια κυρίως με τους Σπανούλη και Νίκολας, αλλά περισσότερο με ατομικές προσπάθειες και λιγότερο μέσα από δουλεμένα συστήματα στην προπόνηση. Οι παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς εγκλωβίστηκαν στην καλή περιφερειακή άμυνα της Σιένα, δεν κυκλοφόρησαν σωστά τη μπάλα (ένα από τα πλεονεκτήματα της ομάδας) και κάποιες φορές φαινόταν μέσα στο παιχνίδι ότι ο καθένας λειτουργούσε για την «πάρτη του», ειδικά στο τέλος, όταν «γύρισε» ανάποδα το παιχνίδι. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται αυτοσυγκέντρωση και καθαρό μυαλό και ο Παναθηναϊκός δεν τα είχε. Κι αυτό είναι κάτι, στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει.

Για την άμυνα τι να πει κανείς; Μέχρι το 26ο λεπτό οι «πράσινοι» είχαν δεχθεί 42 πόντους και άλλους τόσους δέχθηκαν στα υπόλοιπα 14 λεπτά. Μπορεί σε κάποια σημεία του αγώνα να λειτούργησε σωστά, ειδικά στο πρώτο εξάλεπτο της τρίτης περιόδου, όταν και έγινε η διαφορά των 16 πόντων (το σκορ από 43-38 μετατράπηκε σε 58-42), αλλά αυτό που μετράει είναι η διάρκεια. Το μόλις ένα φάουλ στο έβδομο λεπτό της τέταρτης περιόδου, δείχνει και αυτό την κακή άμυνα των «πρασίνων», ειδικά σε αυτό το διάστημα. Κι αν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς, θα δει ότι ο Παναθηναϊκός στα δύο παιχνίδια δέχθηκε 85 και 84 πόντους αντίστοιχα και μάλιστα μέσα στην έδρα του. Στο πρώτο παιχνίδι η επίθεση λειτούργησε σωστά και ήρθε το ροζ φύλλο, χθες, όμως, αυτό δεν έγινε και φυσιολογικά ήρθε η ήττα.

Στη συνέντευξη Τύπου ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είπε ότι «σταματήσαμε να παίζουμε μετά το 26ο λεπτό», αλλά επί της ουσίας δεν εξήγησε γιατί συνέβη αυτό. Η πεντάδα που «έφτιαξε» το +16 στο 26ο λεπτό ήταν οι: Σπανούλης, Νίκολας, Περπέρογλου, Φώτσης και Πέκοβιτς και στο τέλος της τρίτης περιόδου στο παρκέ βρίσκονταν οι: Διαμαντίδης, Χατζηβρέττας, Γιασικεβίτσιους, Τσαρτσαρής και Μπατίστ. Το «κακό» φαινόταν ότι έρχεται, αλλά δεν έγινε κάτι για να αποτραπεί. Ο Φώτσης, ο οποίος ίσως ήταν από τους λίγους που προσπάθησαν αμυντικά (10 ριμπάουντ και 3 κοψίματα) «ξεχάστηκε» στον πάγκο, ο Σπανούλης (που παρά τις λίγες προσπάθειες ήταν αξιόπιστος επιθετικά) άργησε να επιστρέψει, ενώ και ο Πέκοβιτς που ήταν «ζεστός», όταν επέστρεψε μάλλον ήταν αργά. Ο Διαμαντίδης αγωνίστηκε 21 λεπτά, αλλά φάνηκε ότι δεν ήταν απόλυτα έτοιμος και δεν βοήθησε ουσιαστικά, όπως ξέρει και μπορεί. Στο τρίτο παιχνίδι σαφώς και θα είναι διαφορετικά τα πράγματα, αφού θα έχει περισσότερες προπονήσεις στα πόδια του.

Εν κατακλείδι, τόσο στις νίκες, όσο και στις ήττες όλοι έχουν μερίδιο, άλλοι μικρότερο και άλλοι μεγαλύτερο. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχασε το πλεονέκτημα έδρας, αλλά είναι στο χέρι του να το ξαναπάρει. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Άλλωστε, η σειρά κρίνεται στις τρεις νίκες. Το θέμα είναι να μάθει από τα λάθη του συνολικά και στα δύο παιχνίδια και να φροντίσει να μην τα επαναλάβει στην Ιταλία. Η Σιένα απέδειξε γιατί είναι μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Θέλει μεγάλη αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνάμεις σου για να «γυρίσεις» ένα ματς από 16 πόντους και να το πάρεις εύκολα. Ειδικά, τώρα που επέστρεψε και ο Λαβρίνοβιτς, ο βαθμός δυσκολίας είναι ακόμη μεγαλύτερος. Η σειρά έχει δρόμο ακόμη, αλλά αν ο Παναθηναϊκός παρουσιάσει στο παρκέ τα χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν τα τελευταία χρόνια, εκτιμώ ότι θα είναι αυτός που θα πανηγυρίσει την πρόκριση…