Τόπο στα νιάτα, γιατί…

Για να φτάσει στο σημείο ο Σ. Κόκκαλης να πει, μέσες άκρες, στον Βαλβέρδε, «μην φοβάσαι, βάλε και νέα παιδιά μέσα σιγά σιγά σε μερικά παιχνίδια, δεν θα σου πάρουμε το κεφάλι και να χάσουμε κάποιούς βαθμούς», έπρεπε να συντρέξουν κάποιες προϋποθέσεις, όπως αντιλαμβάνεστε.

Μία προϋπόθεση είναι ότι τα προς διάθεση χρήματα για τις μεταγραφές του καλοκαιριού δεν φαίνεται να είναι τόσο πολλά, που να έχει ο σύλλογος την πολυτέλεια να πάρει πολλούς Ντιόγο και Ντουντού και Μπελούτσι και Γκαλέτι. Άρα, πρέπει να αξιοποιηθεί και το αίμα από το υπάρχον ρόστερ.

Μία άλλη προϋπόθεση είναι ότι αν δεν εναρμονιστεί με τις επιταγές της ΟΥΕΦΑ, για παρουσία στο ρόστερ κάθε συλλόγου όσο το δυνατόν περισσότερων γηγενών ποδοσφαιριστών, ο Ολυμπιακός σύντομα δεν θα συμπληρώνει ούτε 18άδα στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Μία ακόμη προϋπόθεση είναι ότι αποτελεί κάπου και θέμα τιμής για τον ολυμπιακό να βγάλει επιτέλους κάποια ταλέντα. Είτε σε επίπεδο Ακαδημίας, όπως ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Σοϊλέδης κι ο Νικλιτσιώτης, είτε σε επίπεδο φρέσκου αίματος που ήδη υπάρχει στο ρόστερ του, με τη διαδικασία της αγοράς από μικρότερες ομάδες, όπως ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος, ο Γκαλίτσιος, φυσικά ο Μήτρογλου.

Ο Κόκκαλης δεν μπορεί να ξεχάσει ότι από ένα ουσιαστικά δικό του παιδί (τον Καστίγιο) ο Ολυμπιακός έβαλε στο ταμείο του 15 εκ. Ευρώ. Όπως κι ότι από ένα άλλο παιδί, που ανήκει στην κατηγορία την τελευταία (των Γιαννάκη, Γκαλίτσιου, Μήτρογλου), ο Ολυμπιακός είχε βρεθεί στην ευτυχή συγκυρία να κάνει δύο φορές πώληση στην Ίντερ (βλέπε Γεωργάτος, προερχόμενος από την Παναχαϊκή)… Και παλιότερα πώληση στην Πρέμιερ Λιγκ, τη Νιούκαστλ (βλέπε Νταμπίζας προερχόμενος από τους Πόντιους Βέροιας)…Αλλά και τώρα ο προερχόμενος από την Ξάνθη Τοροσίδης δεν ακούγεται ως υποψήφιος στόχος ευρωπαϊκών συλλόγων, με κασέ έξι εκ. Ευρώ;

Και μην ξεχνάμε κι εμείς κάτι: ότι κόσμος και Τύπος αρέσκεται στο να βλέπει νέο αίμα στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Τα νέα είδωλα χρειάζονται για όλους…