Χάνει ο Κόμπι από τον Λεμπρόν και οι δύο από τον Ουέιντ

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Οι πιο μεγάλες μέρες του «πολέμου» ξημερώνουν στα πλέι οφ του ΝΒΑ. Το πρώτο μισό της κανονικής περιόδου, καμιά φορά και το πρώτο κομμάτι του δεύτερου μισού, δεν έχει ρυθμό. Ή μάλλον έχει ρυθμό για λίγους. Γι' αυτούς που σκοπεύουν να τερματίσουν στην πρώτη θέση. Γι' αυτούς που το μόνο που σκέφτονται είναι το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας. Για ομάδες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού!

Οι υπόλοιποι έχουν χρονομετρική συμπεριφορά. Και εξηγούμαστε... Περίπου στα 15-20 ματς πριν το τέλος της ρέγκιουλαρ σίζον (...καλή ώρα τώρα!) αρχίζουν τα νεύρα να τεντώνονται. Και για τις πρώτες θέσεις, αλλά και για τις τελευταίες προνομιούχες. Θα ασχοληθούμε με την δεύτερη κατηγορία και αυτούς που θα συμπληρώσουν την πρώτη οκτάδα.
Ξεκινάμε από την εκ δεξιών πλευρά του Μισισιπί. Την...

ΑΝΑΤΟΛΗ

Μπράβο Μιλγουόκι, αλλά... όχι!

Πρωταγωνιστές εδώ είναι η Βοστώνη, το Κλίβελαντ και το Ορλάντο. Είναι οι πρώτες ομάδες -και οι μόνες μέχρι στιγμής- που εξασφάλισαν θέση στα πλέι οφ. Συγχαρητήρια! Συνεχίζουν να έχουν στόχους, αλλά... φλεγόμενοι είναι αλλοι. Οι Πίστονς, οι Σίξερς, οι Μπακς, οι Νετς, οι Νικς, οι Πέισερς...Το Μιλγουόκι για αρκετές μέρες βρίσκεται σε τροχιά οκτάδας! Βέβαια δέχεται μεγάλη πίεση από τους από... κάτω. Παρόλα αυτά είναι ομάδα με καρδιά! Εχει τα περισσότερα κότσια. Καταφέρνουν να επιβιώνουν χωρίς τον σούπερ σταρ τους. Ο Μάικλ Ρεντ, ίσως ο καλύτερος σουτέρ σε ολόκληρο τον «μαγικό πλανήτη», έμεινε από νωρίς εκτός σεζόν. Ο βασικός σέντερ Αντριου Μπόγκατ πονάει ακόμα, αλλά οι Μπακς «ζουν» (ρεκόρ 30-37). Δεν θα αντέξουν για πολύ, σε αντίθεση με τη Φιλαδέλφεια (31-31) και το Ντιτρόιτ (32-31) που δεν είναι εξασφαλισμένοι (...σε καμία περίπτωση), αλλά έχουν πείσει το λαό πως θα μείνουν εκεί. Το Μιλγουόκι αυτό δεν το έχει καταφέρει, οπότε το Σικάγο (29-36) ξέρει πως έχει ελπίδες. Το ίδιο και το Νιου Τζέρσεϊ που είναι μόνο μία νίκη πίσω από τους Μπουλς. Οι Μπομπκατς, αν και έχουν το ίδιο ρεκόρ με το Νιου Τζέρσεϊ (28-36) επίσης δεν έχουν δείξει πως αξίζουν την 8η θέση. Εχουν όμως, κόουτς τον Λάρι Μπράουν, οπότε διαθέτουν τρόπο και μένουν στο παιχνίδι. Οι Νικς έκαναν κάποιες ήττες (ειδικά εκείνη με τους Νετς προσφάτως) που τους άφησαν πίσω. Το 27-37 τους πιέζει και χρειάζονται ένα καλό σερί μέχρι την τελευταία μέρα! Ολα τα προαναφερθέντα σύνολα θα έμεναν εκτός, αλλά η Ιντιάνα ήταν άτυχη. Οι Πέισερς θα τους είχαν προσπεράσει όλους, αλλά ο καλύτερος σμολ φόργουορντ του... κόσμου (μετά τον ΛεΜπρον Τζέιμς!), Ντάνι Γκρέιντζερ, έμεινε εκτός για τρεις εβδομάδες. Τώρα επιστρέψει και μένει να δούμε κατά πόσο μπορεί να αλλάξει το 28-38 των «Ινδιάνων»

ΔΥΣΗ

«Κλειδωμένες» θέσεις

Ταξιδεύοντας προς την άλλη πλευρά της χώρας οι αλλαγές είναι μεγάλες. Εδώ η πρώτη θέση είναι δεδομένη. Απλά και μόνο επειδή οι Λέικερς έχουν ήδη επτά ήττες λιγότερες από τους δεύτερους Σπερς. Βέβαια οι Καλιφορνέζοι θέλουν το καλύτερο ρεκόρ ολόκληρης της χώρας, όχι μόνο της Δύσης. Το παράξενο στην περιφέρεια είναι πως ο δεύτερος μέχρι τον όγδοο έχουν από 20 έως 25 ήττες. Ουσιαστικά από το Χιούστον (Νο3) μέχρι το Ντάλας (Νο8) κανείς δεν ξέρει σε ποια σειρά θα τερματίσουν οι ομάδες με τις ενδιάμεσες να είναι από πάνω προς τα κάτω οι εξής: Γιούτα, Νέα Ορλέανη, Πόρτλαντ και Ντένβερ. Το θέμα εδώ είναι πως οι θέσεις μάλλον έχουν ολοκληρωθεί. Δύσκολα το ένατο Φοίνιξ (η μόνη ομάδα που μπορεί να μπει στο παιχνίδι) έχει 34-30 και τρέχει να προλάβει τους Μάβερικς που εμφανίζουν το 40-25. Δύσκολα. Πολύ δύσκολα!

MVP

Στην ουσία... Ουέιντ!

Η εικόνα είναι κλασική. Ο Κόμπε Μπράιαντ και ο ΛεΜπρον Τζέιμς είναι τα φαβορί για το βραβείο του MVP. Και όποιος προσφέρει στην ομάδα του (Λέικερς ή Καβαλίερς) το Νο1 ρεκόρ, μάλλον θα στεφθεί και πολυτιμότερος της κανονικής περιόδου. Ο Ντουέιν Ουέιντ όμως, έχει ελπίδες παρά το 35-29 των Χιτ. Στα μάτια μας αυτός είναι ο MVP. Επειδή, το Μαϊάμι δεν έχει αλλάξει σε πολλά ζητήματα από την περσινή ομάδα που ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της με το τραγικό 15-67. Στο πλευρό τους βρίσκεται τώρα ο Ζερμέιν Ο'Νιλ, ο οποίος όμως θυμίζει την μη προσαρμογή του Σον Μάριον στο Μαϊάμι. Οπότε η ανταλλαγή δεν έφερε σπουδαία αποτελέσματα. Βασικός πρωτοκλασάτος πόιντ γκαρντ δεν αποκτήθηκε -παρά την αποχώρηση του Τζέισον Ουίλιαμς. Βολεύτηκαν με τον ρούκι Μάριο Τσάλμερς και τους Κρις Κουίν και ΝτιΚιούαν Κουκ να έρχονται από τον πάγκο και να βοηθούν σε τυπικά ζητήματα (δηλαδή, να περνάνε το κέντρο και να δίνουν τη μπάλα στον Ουέιντ). Ενώ το Νο2 στο ντραφτ ο Μάικ Μπίσλεϊ είναι ικανός. Θα γίνει σπουδαίος, αλλά όχι ακόμα...

Υ.Γ. Θέλω σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον φίλο μου και άριστο γνώστη του ΝΒΑ, αλλά και συντάκτη της “Sportday”, Γιώργο Γαβριλάκη, για τις πολύτιμες συμβουλές που μου έδωσε πριν γράψω αυτό το άρθρο. Χωρίς αυτόν, το κείμενο αυτό δεν θα είχε γραφτεί ποτέ.