Ο Ολυμπιακός δεν έχει το παραμικρό περιθώριο να μην προκριθεί απόψε. Πέρα από το θέμα των στόχων είναι και ζήτημα τιμής, ζήτημα αξιοπρέπειας.
Δεν μπορεί οι «ερυθρόλευκοι» εδώ και τέσσερα παιχνίδια να μην μπορούν να σταυρώσουν νίκη, να παίζουν στο ντέρμπι για μισή ώρα και βάλε με παίκτη παραπάνω και να μην είναι ικανοί να βάλουν γκολ. Ο «γαύρος» θέλει να περπατάει με ψηλά το κεφάλι και δεν μπορεί να βλέπει την ομάδα του από τη μία αποτυχία στην άλλη. Η σχεδόν βέβαιη κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν μπορεί να δίνει άφεση αμαρτιών για τα φετινά χάλια.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, εκεί κάπου στο τέλος του προηγούμενου έτους, ο Ολυμπιακός δεν έχει παίξει καλό ποδόσφαιρο, δεν έχει ικανοποιήσει τον κόσμο του κι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Μπορεί μεταγραφές να μην έγιναν και αυτό ήταν ένα σημείο στο οποίο στάθηκα και το καυτηρίασα πολλές φορές στο μεταγραφικό παζάρι που πέρασε. Από εκεί και μετά, όμως, είναι τεράστιες οι ευθύνες του προπονητή, ο οποίος όφειλε να έχει κάνει καλύτερη διαχείριση από τη στιγμή που ήξερε πως αυτό το δυναμικό διέθετε και ότι μ' αυτό θα έπρεπε να πορευτεί.
Προτίμησε να έχει φτάσει τους 12-13 παίκτες που χρησιμοποιεί συνέχεια σε σημείο να μην έχουν ανάσες, τα δύο αμυντικά χαφ που έχουν απομείνει να κοντεύουν να «σκάσουν» από τα ατελείωτα χιλιόμετρα που έχουν κάνει στο γήπεδο. Ο Νταρμπισάιρ δεν έχει βοηθήσει ουσιαστικά, ο Ντιόγο διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος και ο Ολυμπιακός μοιάζει να έχει ξεμείνει από δυνάμεις. Σήμερα οι παίκτες θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να φτάσουν στην ανατροπή του εις βάρος τους 1-0 που διαμορφώθηκε στην Τούμπα.