Μια αποβολή που δεν έπρεπε να γίνει κι ένα οφσάιντ που κακώς δόθηκε, κουβάλησε στις αποσκευές του φεύγοντας από το Φάληρο, ο Παναθηναϊκός. Πάνω σ' αυτά τα γεγονότα στηρίχτηκε η νέα επίθεση στη διαιτησία. Τα διοικητικά στελέχη της ΠΑΕ έχουν κάθε λόγο να μιλήσουν για τα φαλτσοσφυρίγματα και να ζητήσουν (πάλι) μέτρα. Ωστόσο ήρθαν (πάλι) δεύτεροι. Τους πρόλαβε ο Τεν Κάτε στη συνέντευξη Τύπου. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού που είδε το ματς από την τηλεόραση έχει κι άλλα πράγματα να αξιολογήσει.
Γι' αυτά ο κόουτς είπε ελάχιστα πράγματα καθόλου διαφωτιστικά για τους φίλους της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός κατέβηκε στο Φάληρο σε πλήρη αγωνιστική ακμή, χωρίς ουσιαστικές απουσίες με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία. Απέναντι τους ένας ψυχολογικά και αγωνιστικά "τελειωμένος" Ολυμπιακός. Για τον μέσο οπαδό της ομάδας η τέλεια ευκαιρία όχι μόνο για μια νίκη αλλά και για να φύγει από πάνω ο λεκές της τελευταίας "τεσσάρας". Αντί γι' αυτό οι παίκτες του Ολυμπιακού μπήκαν στο γήπεδο πρεσάροντας την πράσινη άμυνα και φανερό στόχο να πάρουν τον έλεγχο του αγώνα.
Η πράσινη άμυνα ένοιωσε την πίεση κι ίσως αυτός ήταν ο λόγος για τις πολλές βαθειές μπαλιές που σημάδευαν το κεφάλι του Ρουκάβινα. Για όση ώρα ο Ντουντού "έκαιγε" από τα... κατακάθια του άδειου ρεζερβουάρ, ο Ολυμπιακός έδειχνε πιο φιλόδοξος στο γήπεδο. Οι συνεχείς αναφορές στην τελευταία μισή ώρα αντί να κρύβουν μια κατάσταση, την κάνουν πιο ευδιάκριτη. Ο φετινός Παναθηναϊκός δεν μπορεί και (μάλλον) δεν θέλει να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας αν ο αντίπαλος του είναι φιλόδοξος αγωνιστικά.
Στριμωγμένος αποδίδει καλύτερα και βρίσκει χώρους να παίξει ποδόσφαιρο αντεπιθέσεων. Οσα έγιναν στο "Καραϊσκάκης" για μισή ώρα αφορούν κυρίως την πανθομολογούμενη αδυναμία, του Ολυμπιακού να σταθεί στα πόδια του για ενενήντα λεπτά. Την παντελή έλλειψη εναλλακτικών λύσεων. Ολα τούτα οδήγησαν στην εικόνα του ημιώρου. Ο Παναθηναϊκός στήθηκε στο Φάληρο για να "κλέψει" το παιχνίδι. Δεν ήταν καν στις προθέσεις του Τεν Κάτε να επιβάλει η ομάδα την κυριαρχία της.
Να διεκδικήσει την ηγεμονία στο ματς. Να επιδιώξει τον διασυρμό του αντιπάλου της. Αν κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, πότε θα υπάρξουν ευνοϊκότερες συνθήκες για να επιχειρηθεί. Ο Παναθηναϊκός έχασε μεγάλη ευκαιρία να αφαιρέσει από τον αντίπαλο του το ηθικό προβάδισμα. Ο Τεν Κάτε αντιμετώπισε το ματς με μια ψυχρή λογική που θα αντιστοιχούσε σε άλλο αγωνιστικό και ψυχολογικό περιβάλλον. Επαιξε σαν να πήγαινε για δύο αποτελέσματα.
Η τακτική του αυτή βρίσκει εφαρμογή στην Ευρώπη με άριστα αποτελέσματα. Στην Ελλάδα έφερε ένα αποτέλεσμα που το παρακολουθούμε χρόνια τώρα. Τη (δικαιολογημένη) γκρίνια για την διαιτησία. Βλέπετε η γκρίνια για τον Παναθηναϊκό των "μετρημένων" φιλοδοξιών που είδαμε την Κυριακή δεν μπορεί να "θρέψει" τα ξύλινα πρωτοσέλιδα.