Σαν στο σπίτι του

Aν ήταν ματς ελληνικού πρωταθλήματος θα είχαμε σήμερα τη γνωστή γκρίνια για τη διαιτησία. Το ευρωπαϊκό αμπαλάζ, όμως, δεν επιτρέπει τέτοιες μικρότητες. Ο χθεσινός Παναθηναϊκός πήρε αυτό που άξιζε και πιθανώς κάτι λιγότερο, αν ο Πλάουτς και οι βοηθοί του έβλεπαν καλύτερα στις δύο κρίσιμες φάσεις. Αλλά ποιος θεωρεί πως το 1-1 μέσα σε μία έδρα που δεν είναι και από τις πιο εύκολες λογίζεται κακό σκορ;

Για να μην μπαίνουμε σε διαδικασίες ψειρίσματος των δύο φάσεων, στη μία για το αν πέρασε η μπάλα τη γραμμή χρειαστήκαμε τέσσερα ριπλέι για να είμαστε σίγουροι, συνεπώς μην απαιτούμε από ένα βοηθό να δει αμέσως και σωστά. Ομως στην περίπτωση του πέναλτι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ο Βαβρζίνιακ έχει σπρωχτεί καθαρά και πέφτοντας ανατρέπει τον Πιρές.

Ξεκάθαρο φάουλ υπέρ του ΠΑΟ, το οποίο αν δινόταν τελείωνε και η φάση. Ομως επειδή και τα λάθη είναι μέσα στο παιχνίδι, εξίσου υπαίτιος με τον Πλάουτς για την ισοπαλία είναι και ο Βαγγέλης Μάντζιος, ο οποίος είχε στο τετ α τετ του δεύτερου ημιχρόνου την τεράστια ευκαιρία να κάνει το 0-2. Θα ήταν «game over» υπέρ των «πρασίνων», διότι η Βιγιαρεάλ σε εκείνο το σημείο τα είχε χαμένα.

Ο,τι και να λέμε, περιμέναμε η πρόκριση να παιχτεί στη ρεβάνς και αυτό ακριβώς θα συμβεί. Μόνο που πια τα μαθηματικά κάνουν την εξίσωση να μοιάζει απλή. Δεν δέχεσαι γκολ στην έδρα σου και προκρίνεσαι. Εύκολα το λες, πόσο εύκολα το επιτυγχάνεις; Αν συνυπολογίσουμε την εικόνα που έχει ο ΠΑΟ σε αυτού του επιπέδου τα ματς, τότε μπορεί να αισιοδοξεί.

Το στήσιμο του Τεν Κάτε αποσκοπούσε ξεκάθαρα στο να μη δεχτεί γκολ στο ξεκίνημα. Δεν συνέβη γιατί αφενός το γρήγορο τέμπο των γηπεδούχων στην αρχή βρήκε πανέτοιμο τον Γκαλίνοβιτς σε δύο περιπτώσεις και επειδή σύντομα το τρίο των κεντρικών αμυντικών πήρε τις κατάλληλες βοήθειες από τους χαφ, κυρίως από τον Σιμάο και τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο οποίος βελτιώθηκε ύστερα από ένα νευρικό ξεκίνημα, αν και σε όλη τη διάρκεια του αγώνα δεν ξέφυγε από τη μετριότητα, μια και ο Σιμάο έτρεχε για δύο.

Ο Γιώργος Καραγκούνης, με ένα σουτ που θύμισε Βρέμη, επιβεβαίωσε πως είναι γεννημένος για τέτοια ματς. Ενας αληθινός ηγέτης, που έκανε για μία ακόμα βραδιά ένα σπουδαίο ματς. Ο Τεν Κάτε ανέβασε και άλλο τις μετοχές του στην Ευρώπη έπειτα από ακόμα ένα εξαιρετικό κοουτσάρισμα. Τέτοιο που σε κάνει να απορείς πώς ο ίδιος άνθρωπος στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει εκτιμήσει τόσα ματς λάθος, παρατάσσοντας αλλοπρόσαλλη ενδεκάδα!

Φυσικά τίποτα δεν τελείωσε ακόμα. Το 1-1 είναι ένα βήμα για την επόμενη φάση, αλλά όχι άλμα. Αν πριν από τη συνάντηση αυτή η Βιγιαρεάλ είχε τις πιθανότητες με το μέρος της, πλέον ο ΠΑΟ διαθέτει ακριβώς τις ίδιες, ίσως και κάτι περισσότερο. Μην πέσει κανείς στην παγίδα και τον χρίσει φαβορί. Διαχειρίζεται πολύ καλύτερα αυτά τα ματς αναμένοντας. Τα νιώθει τόσο στο πετσί του, σαν δεύτερη φύση.

Σαν στο σπίτι του αισθάνεται σε έδρες όπως της Βιγιαρεάλ. Ωστόσο, η περσινή γκέλα με τη Ρέιντζερς καλό είναι να υπάρχει στο μυαλό. Φυσικά το 1-1 είναι από μόνο του ένα αποτέλεσμα που σε αφήνει να ονειρεύεσαι. Κακό δεν είναι. Μόνο που σε αυτό το επίπεδο από το όνειρο μέχρι την ενσάρκωση τη διαφορά δεν την κάνει μόνο η θέληση, αλλά και η απόλυτη προσήλωση στον στόχο. Το χθεσινό τεστ έδειξε πως υπήρχαν και τα δύο πάνω στο χορτάρι. Το ίδιο μακάρι να γίνει και στο ΟΑΚΑ.