Στο «Ελ Μαδριγαλ» μας ξέρουν καλά…

Διαβάζω γενικά ότι ο Παναθηναϊκός έχει τύχη στο «Μαδριγάλ» εφόσον παίζει με τη συνταγή που έφερε τη νίκη στο Μιλάνο. Όσοι τα γράφουν αυτά, έγραφαν τότε ότι ο Τεν Κάτε αιφνιδίασε τον Μουρίνιο κι έτσι ήρθε το μεγάλο «διπλό».

Αν είναι έτσι τότε δεν υπάρχει περίπτωση να αιφνιδιαστεί ο Πελεγρίνι γιατί – όσο να 'ναι – όλο και κάποιο video με το κάζο της Ιντερ θα έχει φτάσει στα χέρια του. Επομένως, τα περί αιφνιδιασμού δεν έχουν νόημα. Σε τέτοια ματς δύσκολα θα βρεθεί προπονητής να χάσει τα αυγά και τα καλάθια από τον συνάδελφο του. Εκτός κι αν δεχτούμε ότι ο Τεν Κάτε για παράδειγμα θα διατάξει «φουλ επίθεση» από το πρώτο λεπτό…

Άλλη μια τετριμμένη κουβέντα τέτοιες μέρες έχει ως βάση μια υπόθεση: Αν οι παίκτες ακολουθήσουν τις εντολές του προπονητή… ποιος να βρεθεί να πιστέψει ότι οι παίκτες θα συνεννοηθούν μεταξύ τους ώστε να παρακούσουν ομαδικά όσα θα τους πει ο κοουτς.

Στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν χωρούν απλουστεύσεις. Κανένας προπονητής δεν αιφνιδιάζεται και κανένας προπονητής δεν βολεύεται με την εύκολη δήλωση μετά την αποτυχία ότι οι παίκτες δεν εφάρμοζαν τις εντολές του.

Ο Παναθηναϊκός θα μπει συντηρητικά στο γήπεδο με ενισχυμένη αμυντική γραμμή και με στόχο να κυκλοφορήσει όσο το δυνατό περισσότερο τη μπάλα.

Στις χρονιές των σπουδαίων ευρωπαϊκών τους διακρίσεων, οι πράσινοι έκαναν το ίδιο. Ούτε καταστροφικό παιχνίδι, ούτε η μπάλα στην εξέδρα. Καλή κυκλοφορία της μπάλας και γρήγορη αντεπίθεση. Έτσι σκόραραν κι έγραψαν ιστορία ο Βαζέχα κι ο… Αναστόπουλος.

Ο Παναθηναϊκός έχει καλούς χειριστές της μπάλας που μπορούν να την κρατήσουν και να την μοιράσουν αξιόπιστα (Καραγκούνης, Ζιλμπέρτο). Ο Σαλπιγγίδης μπορεί ν α εγγυηθεί τη γρήγορη κίνηση στην επίθεση. Το επιπλέον προτέρημα του Παναθηναϊκού φέτος εντοπίζεται στις στημένες φάσεις.

Εφόσον ξεπεραστεί ο τραυματισμός του Βύντρα, η άμυνα θα έχει κάποιον σχετικά γρήγορο παίκτη για να αντιμετωπίσει τον ταχύτατο Ρόσσι που ξεμαρκάρεται με ευκολία. Λέγεται ότι τις κλειστές άμυνες, τις «ανοίγει» το παιχνίδι από τα άκρα. Εδώ ίσως μπορεί κανείς να εντοπίσει μια αδυναμία της Βιγιαρεάλ.

Από τη μέση και μπροστά παίζει χωρίς κλασσικούς ακραίους περίπου όπως η Εθνική Ισπανίας. Σένα, Καθορλα και Πιρές κινούνται περισσότερο προς τον άξονα.

Με βάση όλα αυτά, τα περιθώρια για θεαματικό παιχνίδι είναι στενά. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αφορά τον φιλοξενούμενο Παναθηναϊκό. Το μόνο σίγουρο στο «Μαδριγάλ» είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αιφνιδιάσει κανέναν.