Είναι δύσκολο να κάνουμε σοβαρή κουβέντα

Η Σεντ Ετιέν δέχτηκε ένα γκολ από πέναλτι που δεν υπήρχε, αλλά κατάφερε να κερδίσει. Για να γίνει συζήτηση δέχομαι πως ήταν και η απόδοση του Ολυμπιακού κακή, αλλά δεν αλλάζει και πολύ η κατεύθυνση της κουβέντας.

Εγραφε χθες ο Αντώνης Καρπετόπουλος πως ο ΠΑΣ Γιάννινα κατάφερε με κόντρα διαιτησία πριν από δύο χρόνια να αποκλείσει τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο μέσα στο Καραϊσκάκη, ακριβώς επειδή δεν κρύφτηκε πίσω από τις δικαιολογίες. Τα ισχυρά πνεύματα, λένε οι Κινέζοι, έχουν στόχους, τα αδύναμα μόνο επιθυμίες.

Κι αν οι Γάλλοι δεν είναι ισχυρό πειστήριο, τότε η Skoda Ξάνθη μπορεί να αποτελέσει την καλύτερη απόδειξη. Με πέναλτι-φάντασμα προηγήθηκε η ΑΕΚ, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την ομάδα του Παράσχου να ανατρέψει τα δεδομένα. Αυτό σημαίνει πολλά. Γιατί η υστερία με τη διαιτησία αποτελεί μονάχα άλλοθι. Οποιοι στέκονται πεισματικά σε αυτή, αγνοούν την πραγματικότητα.

Σημειώνω ακόμη πως στην Ελλάδα έχουμε την τάση να ισοπεδώνουμε τα πάντα ύστερα από μία ήττα, όπως και το ότι εύκολα επευφημούμε έπειτα από μία νίκη. Οι ίδιοι οι οπαδοί το κάνουν και συμπαρασύρουν τον Τύπο σε μία διαδρομή χωρίς αφετηρία και τερματισμό.

Ομως πολλά που γράφονται είναι σωστά κι αν οι ομάδες θέλουν, μπορούν να τα λαμβάνουν υπόψη τους. Αν το κάνουν, ρωτήσατε; Οχι, είναι η απάντησή μου, προτιμούν εκείνους που προτάσσουν τα στήθη και βρίσκουν κάθε φορά εύκαιρες και φτηνές δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα!

Στις νηφάλιες, χθεσινές φωνές, πάντως, διέκρινα πολλά σωστά που θα ήταν καλό να προβληματίσουν τους ιθύνοντες στον Πειραιά, χωρίς να ψάξουν για εχθρούς. Για παράδειγμα η επισήμανση του Αλέξη Σπυρόπουλου στην «Εξέδρα» για τη διά γυμνού οφθαλμού διαφορά των δύο ομάδων, η οποία βρισκόταν στη σωστή κυκλοφορία της μπάλας. Πόσες φορές, αναρωτιέται ο συνάδελφος, είδαμε τον Ολυμπιακό να κάνει αυτό που τα Γαλλάκια έκαναν όποια στιγμή ήθελαν;

Στο «GOAL», ο Αντρέας Δημάτος σημειώνει για τον Περέν πως προτίμησε το 4-1-4-1, αν και δεν είναι το αγαπημένο του σύστημα, γιατί παρ' ότι δεν του βγήκε στο προηγούμενο ματς που το δοκίμασε, θεώρησε πως το Καραϊσκάκη δεν προσφέρεται για αμυντική τακτική. Ετσι, άλλαξε τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς που είχε βάλει στο προηγούμενο ματς. Τροφή για σκέψη, λοιπόν, αν οι σκάουτερ του Ολυμπιακού είχαν επισημάνει αυτή την τακτική διαφοροποίηση των «στεφανουά» και αν τη μετέφεραν σωστά στον Βαλβέρδε. Ο οποίος, παρεμπιπτόντως, γιατί δεν μπήκε στον κόπο να πάει ο ίδιος να παρακολουθήσει την αντίπαλό του; Επειδή έτσι έκανε και με τους προηγούμενους αντιπάλους, λένε στον Πειραιά. Ωραία δικαιολογία.

Φυσικά αν κάποιος παρατηρούσε προσεκτικά τη Σεντ Ετιέν προχθές, θα διαπίστωνε πως ουσιαστικά είχε αντιστρέψει και τα δύο ακραία μπακ της και έπαιζε ένα άτυπο 4-1-5-0, μια και ο Ιλάν, ο οποίος αντικατέστησε στην κορυφή τον Γκομίς, έπαιζε πολύ μακριά από την περιοχή. Ηταν το μεγάλο δόλωμα, το οποίο «τσίμπησαν» οι κεντρικοί αμυντικοί του Ολυμπιακού.

Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου να συμβούν. Από όλη τη σκληρή κριτική, λοιπόν, καλό είναι να απομονωθούν αυτά που πραγματικά συνεισφέρουν σε ποδοσφαιρική συζήτηση κι όχι σε κουβέντα επιπέδου καφενείου. Μόνο που στην Ελλάδα αυτό ακριβώς είναι το δύσκολο.

Τα γούστα πληρώνονται!

Μπουκμέικερ στην Ιρλανδία πληρώνει ήδη όποιον έχει ποντάρει τα χρήματά του στο να κατακτήσει το τρεμπλ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ! Τέτοιες κινήσεις στο νησί δεν είναι πρωτόγνωρες. Στο παρελθόν κάποιοι μπουκς για να κερδίσουν λίγη δημοσιότητα και πελάτες παραπάνω το δοκίμασαν σαν τρικ. Μερικές φορές επιτυχημένα, όπως πέρυσι, όταν το ίδιο γραφείο πλήρωσε όποιον είχε ποντάρει στη Γιουνάιτεντ, την ώρα που ήταν ακόμα... δεύτερη στη βαθμολογία πίσω από την Αρσεναλ. Ή το 2006, όταν την πρώτη μέρα του Γενάρη ένα άλλο γραφείο στοιχημάτων αποζημίωσε όποιον είχε ποντάρει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Τσέλσι. Κάποιες φορές, όμως, το επικοινωνιακό τρικ γυρίζει μπούμερανγκ, γιατί τα γούστα πληρώνονται.

Οπως όταν η Γιουνάιτεντ έχασε το πρωτάθλημα το 1998, αν και ήταν δώδεκα πόντους μπροστά από την Αρσεναλ, ή το 1988, όταν ένα από τα παλαιότερα γραφεία στοιχημάτων πλήρωσε εκ των προτέρων το ποντάρισμα για νταμπλ υπέρ της Λίβερπουλ, η οποία όμως έχασε στον τελικό από τη Γουίμπλεντον. Εκείνη η γκέλα των «κόκκινων» είχε στοιχίσει στους μπουκς περίπου ενάμισι εκατομμύριο λίρες πριν από δύο δεκαετίες! Φανταστείτε πως τότε η πιο ακριβή μεταγραφή στη Βρετανία ήταν του Ιαν Ρας από τη Λίβερπουλ στη Γιουβέντους. Είχε κοστίσει τρία εκατομμύρια λίρες!

Δεν κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους

Αυτά που έγιναν στο ντέρμπι Αγιαξ-Φέγενορντ την περασμένη Κυριακή δεν θα τα χαρακτήριζες και πολύ διαφορετικά ως επεισόδια από αυτά που είδαμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Η διαφορά, όμως, είναι στην αντιμετώπιση από πλευράς συλλόγων και πολιτείας. Πέντε χρόνια αποκλεισμού από την παρακολούθηση των αγώνων επέβαλαν οι δύο ομάδες στους οπαδούς τους που είχαν εμπλοκή στα επεισόδια.

Οι περισσότεροι από αυτούς έτσι κι αλλιώς θα καταλήξουν στη φυλακή, όταν γίνουν οι δίκες τους. Απλώς στην Ολλανδία που έχουν αντιμετωπίσει πολύ πιο πριν από εμάς τον χουλιγκανισμό δεν περιμένουν μοιρολογώντας να βρουν τα προβλήματα λύση από μόνα τους, αλλά ενεργούν άμεσα. Και φυσικά οι ομάδες δεν κρύβονται με μισόλογα πίσω από το δάχτυλό τους.