Ξανά οφσάιντ ο Βαλβέρδε

Μερικές φορές τα πράγματα είναι πολύ απλά, αλλά όχι και τόσο απλοϊκά. Απλοϊκός είναι ο συσχετισμός ότι μια ομάδα επειδή κινδυνεύει στο πρωτάθλημα της χώρας της γίνεται εύκολη λεία απέναντι σε μια ελληνική επειδή η τελευταία έχει διψήφια διαφορά πόντων από τον δεύτερο στη Σούπερ Λίγκα.

Εχω γίνει πολλές φορές κακός λέγοντας πως ο Ολυμπιακός (και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ) το μάξιμουμ που θα μπορούσε να υπολογίσει παίζοντας σε ένα από τα τοπ πέντε πρωταθλήματα της Ευρώπης, ανάμεσα στα οποία και το γαλλικό, θα ήταν να αποφύγει τον υποβιβασμό.

Αυτός, λοιπόν, ο απλοϊκός τρόπος σκέψης οδηγεί σε βιαστικά και συνάμα άχρηστα ή παραπλανητικά συμπεράσματα. Το απλό που αναφέραμε στην αρχή εξηγείται όταν ο αντίπαλός σου έχει διαβάσει το δικό σου παιχνίδι τόσο καλά που είναι έτοιμος να δώσει μέχρι και εξετάσεις και εσύ το μόνο που έχεις κάνει είναι ένα απλό ξεσκόνισμα στα βιβλία.

Ετσι, ο Αλέν Περέν έδεσε κόμπο τον Ολυμπιακό με ένα απλό 4-1-4-1 μέσα στο γήπεδο, έχοντας δει σε όλο το τελευταίο διάστημα των μέτριων εμφανίσεων του Ολυμπιακού στο ελληνικό πρωτάθλημα πως αν αποκόψεις τον Μπελούτσι από τον Ντιόγο, τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα.

Αυτό ανάγκασε τον Ολυμπιακό, που απλώς είχε ξεσκονίσει, αλλά σίγουρα όχι διαβάσει τον αντίπαλό του, να πάει και πάλι λειτουργώντας απλοϊκά: πιέζοντας ψηλά από το πρώτο λεπτό, κυνηγώντας την επανάληψη του σεναρίου στον αγώνα με την Μπενφίκα.

Αυτό που του βγήκε τελικά ως εικόνα ήταν το παιχνίδι να μοιάζει με εκείνο κόντρα στη Χέρτα τον Δεκέμβριο, με τη διαφορά πως τα παιδαριώδη λάθη των παικτών του Βαλβέρδε, όπως του Ντομί στο πρώτο γκολ, οι Γάλλοι τα εκμεταλλεύτηκαν, σε αντίθεση με τους Γερμανούς.

Από κει και πέρα, όλα τα υπόλοιπα κύλησαν όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Το ανόητο γκολ φέρνει εκνευρισμό, περισσότερα λάθη και σε τελική ανάλυση σε κάνει να χάσεις το καθαρό μυαλό. Σαράντα λάθη σε ένα ημίχρονο δεν είναι απλώς πολλά.

Είναι μια εγκληματική σούμα, που μπορεί να σε κάνει να γλιτώσεις ένα παιχνίδι απέναντι σε φοβισμένες ομάδες που τρέμουν και τον ίσκιο τους πατώντας το χορτάρι του Καραϊσκάκη στα εγχώρια, αλλά επ' ουδενί συγχωρούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο Βαλβέρδε για δεύτερο ευρωπαϊκό παιχνίδι μέσα στη χρονιά συνελήφθη οφσάιντ. Το πρώτο ήταν στη Λάρνακα ένα υγρό βράδυ του Αυγούστου και κόστισε επί της ουσίας την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Το άλλο, στο χθεσινό ψυχρό βράδυ του Φλεβάρη, το τέλος οποιουδήποτε ονείρου έκαναν στον Πειραιά για πορεία στο ΟΥΕΦΑ. Οικονομικά η καλοκαιρινή ζημία ήταν μεγαλύτερη.

Με την εικόνα που έχτιζε ο Ισπανός όλο αυτό το διάστημα, έχω την εντύπωση πως η χθεσινή ήταν σημαντικότερη. Και για το σύνολο του ελληνικού ποδοσφαίρου, που περίμενε κάποιους πόντους για να βγάλουμε απευθείας ομάδα το παραπάνω καλοκαίρι, το μήνυμα ήταν αρνητικό.