Το παθαίνουν από τενόροι μέχρι τραγουδίστριες στα καταστήματα της Εθνικής οδού: Βραχνιάζουν, αδυνατούν να βγάλουν κορώνες, να πάρουν σωστές αναπνοές. Οταν παθαίνει τέτοια ζημιά η αοιδός που συνήθως τραγουδά με κλειστά μικρόφωνα λίγο έξω από τη Λαμία, το κακό είναι μικρό. Οταν βραχνιάζει ο τενόρος της Λυρικής σκηνής τότε φτάνουν μέχρι και αναβολή της παράστασης. Ενα τέτοιο "βράχνιασμα" είχε πάθει τον τελευταίο καιρό ο Ολυμπιακός. Δεν "βγαίνει" η φωνή του... Να τραγουδήσει θέλει αλλά ακούγεται κάτι ανάμεσα στη Στέλλα Μπεζεντάκου και τον απίθανο που... ερμηνεύει το «σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι».
Η διαφορά του Ολυμπιακού με τον προικισμένο τενόρο της Λυρικής έγκειται στο γεγονός ότι ο δεύτερος διατηρεί το πλεονέκτημα αναβολής της παράστασης. Ο Ολυμπιακός ανεξαρτήτως της αγωνιστικής κατάστασης του, πρέπει να μπει και να παίξει. Σε αγώνες όπως με τον Θρασύβουλο και τον Άρη βρίσκεται κανένας ψευτογιατρός τύπου Χαραλαμπίδη, να χορηγήσει κάψουλες για τον... πονόλαιμο. Σε ματς όπως το αυριανό με την Σεντ Ετιέν δεν υπάρχουν γιατροσόφια. Ο Ολυμπιακός επιβάλλεται να θεραπευτεί και να δείξει το γνωστό πρόσωπο από τα ματς με Μπενφίκα και Χέρτα Βερολίνου. Τα γιατροσόφια τέρμα, επιβάλλεται κανονική χειρουργική επέμβαση από τον γνωστό... χειρούργο Ερνέστο Βαλβέρδε. Πριν από κάθε λεπτή επέμβαση απαιτείται σωστή διάγνωση της νόσου. Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί οι περισσότεροι έχουν ήδη βρει την αρρώστια. Οι καλοί παίκτες του Ολυμπιακού έχουν κουραστεί. Σίγουρα συμβαίνει κι αυτό αλλά από μόνο του δεν φτάνει για να δόσει την ολοκληρωμένη εικόνα του προβλήματος. Αν ήταν (μόνο) έτσι τότε η ομάδα θα δυσκολευόταν να δημιουργήσει ευκαιρίες. Ομως ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να δημιουργεί σε κάθε ματς ένα τσουβάλι ευκαιρίες.
Η στατιστική υπηρεσία του κ. Γαλάνη μπορεί να αποδείξει ότι ο Ολυμπιακός δημιουργεί σε κάθε παιχνίδι (ειδικά στην έδρα του) σχεδόν τις διπλάσιες ευκαιρίες από τις υπόλοιπες ομάδες της Σούπερ Λίγκας. Κι όμως στο πρωτάθλημα, την καλύτερη επίθεση έχει ο Παναθηναϊκός. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε αν και έχει εντοπίσει το πρόβλημα, μέχρι τώρα αδυνατεί να βρει τη λύση. Η στατιστική λέει - φαίνεται άλλωστε και δια γυμνού οφθαλμού - ότι ο Μπελούτσι χάνει τις περισσότερες ευκαιρίες από κάθε άλλο επιτιθέμενο της ομάδας. Ακολουθούν ο Ντιόγκο, ο Γκαλέτι και οι υπόλοιποι. Ειδικά ο Μπελούτσι παρά το ότι ορισμένες φορές πετυχαίνει πανέμορφα γκολ, φαίνεται να δυσκολεύεται όταν πλασάρει ή σουτάρει από το σημείο του πέναλτι και πιο «έξω». Η παρατεινόμενη αφλογιστία του Ντιόγκο και η μάλλον... ανολοκλήρωτη σχέση του Λέτο με τα δίχτυα επιτείνουν το πρόβλημα.
Η κούραση φταίει αλλά όχι τόσο όσο η εγγενής αδυναμία των παικτών να βρουν στόχο. Αύριο απέναντι στη μαζικά αμυνόμενη Σεντ Ετιέν που θα παίζει με δύο στόπερ, λίμπερο και δύο αμυντικά χαφ, οι ελεύθεροι διάδρομοι θα είναι ελάχιστοι. Η διαφαινόμενη απουσία του διεμβολιστή Λέτο ίσως σκουρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Προλαβαίνει Ο Βαλβέρδε σε μια μέρα να ξαπλώσει "τον ασθενή επί της χειρουργικής κλίνης" και να αποκαταστήσει την κλονισμένη υγεία του μέχρι την Τετάρτη στις 7.30 το βράδι;