Οι λούζερ, τα παλιόπαιδα και η αλλαγή στον τρόπο σκέψης

Είναι ολοφάνερο ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού έχει αλλάξει σε αρκετά θέματα τρόπο σκέψης, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Κάτι λογικό, από τη στιγμή που μπήκαν σ’ αυτή νέα πρόσωπα. Για τις… παιδικές ασθένειες που έχει δείξει έχω αναφερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Σήμερα, θέλω να γράψω για κάτι άλλο, που για μένα είναι πολύ σημαντικό. Αφορμή αποτελούν οι ανανεώσεις των συμβολαίων των Σιμάο, Πετρόπουλου και Βύντρα.

Θυμόμαστε όλοι ότι ένα μεγάλο πρόβλημα για το «τριφύλλι» από την περιβόητη εποχή της Ριζούπολης και μετά, ήταν οι πολλοί παίκτες που μπαινόβγαιναν τις πόρτες της Παιανίας κάθε χρόνο. Η ραχοκοκαλιά της ομάδας, που αποτελούσαν, κυρίως, Ελληνες αξιόλογοι ποδοσφαιριστές, κάποια στιγμή «έσπασε στη μέση». Κάποιοι έφυγαν από τον Παναθηναϊκό ως αποτυχημένοι και με τη στάμπα του λούζερ (πιο τρανό παράδειγμα ο Λυμπερόπουλος), κάποιοι σαν παλιόπαιδα (π.χ. Κυργιάκος), και κάποιοι γιατί… «δεν είχαν να προσφέρουν τίποτε περισσότερο στην ομάδα, μια και έκλεισαν τον κύκλο τους» (για παράδειγμα ο Μπασινάς)

Η συνέχεια ήταν γνωστή. Το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο, με αποτέλεσμα δεκάδες ποδοσφαιριστές (οι περισσότεροι για να λέμε και την αλήθεια αγωνιστικά μέτριοι) να φορέσουν την πράσινη φανέλα (από τον Ζουτάουτας και τον Μάριτς μέχρι τον Βόουτερ και τον Τόργκελε), μέσα σε λίγες σεζόν. Αποτέλεσμα αυτού να μη βρεθεί μια ομοιογένεια και αν θέλετε μια ταυτότητα στην ομάδα. Λογικό, άλλωστε, όταν εκτός από τις αλλαγές προπονητών, «ξεχαρβαλωνόταν» και σχεδόν το μισό ρόστερ.

Αυτή η νοοτροπία, λοιπόν, φαίνεται να αλλάζει στον Παναθηναϊκό, κάτι που, κατά την άποψή μου, είναι θετικό. Οι ανανεώσεις με τους Σιμάο, Πετρόπουλο και Βύντρα αυτό μαρτυρούν. Πλέον, ο στόχος των ανθρώπων της ομάδας είναι να δημιουργήσουν ένα σταθερό κορμό στην ομάδα και να κάνουν τις όποιες ενισχυτικές ή διορθωτικές κινήσεις, όταν χρειάζεται. Αυτό θέλει και ο Κώστας Αντωνίου (οποίος πρέπει να ξέρετε ότι γουστάρει και εμπιστεύεται πολύ τον Ελληνα ποδοσφαιριστή). Όχι, όμως, να ξανακάνουν κινήσεις πανικού του τύπου «διώχνω δέκα παίκτες και παίρνω άλλους τόσους», όπως κάποτε γινόταν, με αποτέλεσμα το… καρπούζι να βγει μάπα.

Η ποδοσφαιρική πολιτική στην Παιανία, λοιπόν, και ο τρόπος σκέψης φαίνεται να αλλάζει. Οι άνθρωποι του «τριφυλλιού» σκοπεύουν να χτίσουν σε έναν συγκεκριμένο κορμό που υπάρχει τώρα και να κάνουν τις όποιες μεταγραφικές «πινελιές». Αρκεί, όπως έχουμε ξαναπεί, αυτές οι «πινελιές» να είναι από… χρώμα Α’ ποιότητος…

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: dionisis_d@hotmail.com