Προπονητή στα χάι του θέλει ο Θρύλος (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Ονόματα πολλά ακούγονται αυτή τη στιγμή για τον πάγκο του Ολυμπιακού. Υπάρχουν προπονητές που βρίσκονται στην πιάτσα, με μεγάλο όνομα, αλλά πολλοί από αυτούς δεν έχουν τα παλιά μεγαλεία και τις δόξες του χθες. Αλλοι μπορεί να μην είναι ακόμα τόσο μεγάλα ονόματα, αλλά δείχνουν πως έχουν μια πορεία προς τα πάνω, βρίσκονται δηλαδή στην κορύφωση της προπονητικής τους καριέρας. Από τους υποψήφιους λοιπόν που αυτή τη στιγμή «παίζουν» για τον Ολυμπιακό, ο Λε Γκουέν και ο Κούμαν είναι δύο προπονητές ανερχόμενοι. Ο Γάλλος, με τρία σερί πρωταθλήματα στον πάγκο της Λιόν, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, είναι εξελίξιμος και πάνω απ' όλα νεαρός σε ηλικία. Πράγμα που σημαίνει φρέσκες ιδέες και μοντέρνα άποψη για το ποδόσφαιρο. Αυτό σημαίνει, επίσης, ξέρω πώς να αντιμετωπίζω τους παίκτες και πώς να παίρνω το καλύτερο από αυτούς.

Ο Κούμαν είναι παρόμοια περίπτωση. Ειδικά τα πρώτα δύο χρόνια στον Αγιαξ έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά, αλλά έφυγε στα μέσα της σεζόν, μετά την αποτυχία της πρόκρισης από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Πολλοί είπαν πως είχε κόντρες με τους ποδοσφαιριστές και αυτό δεν είναι απίθανο να συμβεί, όταν ο κόουτς υπήρξε μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα και μάλιστα σχετικά πρόσφατα. Το γεγονός ότι φέτος δεν πήγε καλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είναι καλός προπονητής. Πάντα όμως ο κόσμος κρατάει την τελευταία εντύπωση και γι' αυτό δεν φαντάζει τόσο εντυπωσιακή λύση, έστω κι αν ως όνομα είναι πολύ πιο σημαντικός από τον Λε Γκουέν. Το όνομα όμως που έχει ως προπονητής δεν είναι τόσο φιρμάτο όσο του πρώην προπονητή της Λιόν.

Ο Καμάτσο είναι μια περίπτωση φημισμένου προπονητή, με μια βασική ένσταση όμως σε αυτό το σημείο. Τούτο τον καιρό η καριέρα του βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία. Ασφαλώς αυτό δεν θα αποτελούσε ό,τι καλύτερο για ένα σύλλογο που έχει όραμα να χτίσει μια μεγάλη ομάδα, με το να έχει έναν προπονητή ο οποίος ίσως μένει στο χώρο για να αποδείξει ότι ακόμα κρατάνε τα κότσια του. Οσο για τον Σόλιντ, δεν νομίζω ότι έχει πείσει πως στο διεθνή χώρο, δηλαδή στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχει καταφέρει να κάνει κάτι σημαντικό. Οπότε, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση τεχνικού που είναι στάσιμος και, εδώ που τα λέμε, πέρα από τους τίτλους που έχει πάρει με την Μπριζ δεν έχει κάνει κάτι ιδιαίτερο.

Αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός είναι έναν προπονητή που το άστρο του και η ανοδική του πορεία θα τραβήξουν τον Θρύλο όσο χρειάζεται για να κάνει το κάτι παραπάνω. Δεν μπορεί να διαλέξει λοιπόν κάποιον που μπορεί μεν να έχει πάρει ένα σωρό τίτλους, αλλά η καριέρα του να βρίσκεται σε πτώση. Ο προπονητής επιβάλλεται να είναι φιλόδοξος, ώστε να μπορέσει να κουβαλήσει στις πλάτες του τους «ερυθρόλευκους» σε μεγάλες επιτυχίες.