Μπερδέψαμε τις συνταγές

Πάει ο Ολυμπιακός στην Τουρκία και παίζει με τη Γαλατασαράϊ με δεξί χαφ τον Τοροσίδη. Και χάνει, 0-1.

Λίγες ημέρες μετά πάει ο Ολυμπιακός στο Χαριλάου και παίζει με τον Άρη, με δεξί χαφ πάλι τον Τοροσίδη. Και χάνει 0-1.

Σα να μην έφταναν αυτές οι ήττες, σε παιχνίδια που η ομάδα από δεξιά ήταν…κενή, εξαιτίας της χρησιμοποίησης από δεξιά ενός
αμυντικογενούς ποδοσφαιριστή κι όχι ενός επιθετικογενούς…

Πάει ο Ολυμπιακός και στην Τούμπα και παίζει με τον ΠΑΟΚ, με δεξί χαφ τον Τοροσίδη. Και χάνει, 0-1. Για τρίτη φορά…

Δεν έφταναν οι δύο ήττες με την ίδια συνταγή;

Να εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι. Ο Βαλβέρδε είναι καλός προπονητής. Και ορθότατα θέλει ο Ολυμπιακός να τον κρατήσει. Πρώτος εγώ το φωνάζω. Αλλά όταν γίνονται εξόφθαλμα λάθη, δεν υπάρχει κανείς λόγος να τα καταπίνουμε. Υπάρχει και δεν το ξέρω;

Κι ερωτώ:

Πως προκρίθηκε ο Ολυμπιακός στο κύπελλο με τον ΟΦΗ, τις προάλλες στο Παγκρήτιο; Ήταν 0-0 και μπήκαν αλλαγές Μπαλούτσι και Λέτο και τέλειωσε το παραμύθι κι έγινε σε χρόνο ντε τε το 2-0.

Πως είχε προκριθεί νωρίτερα ο Ολυμπιακός στο κύπελλο με τον Διαγόρα στη Ρόδο; Ήταν 1-1 το σκορ και μπήκαν αλλαγές οι Ντιόγο και Λέτο και τέλειωσε η ιστορία κι έγινε τσάκα τσάκα το 3-2.

Είναι απλό. Η συνταγή ήταν έτοιμη: Με αλλαγές Ντιόγο και Λέτο στην Τούμπα, ο Ολυμπιακός θα είχε πάρει την πρόκριση από τώρα, με ένα ΠΑΟΚ, που είχε μπει στο β΄ ημίχρονο τόσο φοβισμένος. Μόνο που τώρα αλλαγές ήταν οι Όσκαρ, Ματ και ο Λεονάρντο μετά από πέντε μήνες.