Πολύ καλός για ένα ημίχρονο

Τα ίδια και τα ίδια βλέπουμε τον τελευταίο καιρό από τον Ολυμπιακό. Φάσεις η ομάδα κάνει, καλύτερα από όλους τους άλλους παίζει, αλλά το θέμα είναι να μπαίνει και η μπάλα στο πλεκτό. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ένα κάρο φάσεις στο πρώτο μέρος και την μπάλα δεν μπόρεσαν να τη στείλουν στα δίχτυα περισσότερο από μία φορά στο πρώτο μέρος. Το αποτέλεσμα ήταν να έρθει ένα γκολ από τις γνωστές αδυναμίες της άμυνας και να χρειαστεί να επιστρατεύσει τον Γκαλέτι από τον πάγκο, στον οποίο ήθελε να δώσει ανάσες, για να προσφέρει και πάλι τη λύση. Ο Θρύλος έπαιξε πολύ καλά για ένα ημίχρονο, αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Η εικόνα που αποκομίζει κάποιος είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» παίρνουν αυτές τις οριακές νίκες και αυτό δίνει πάτημα να μιλούν οι αντίπαλοι. Με δύο σοβαρές λύσεις στην επίθεση ο Ολυμπιακός θα σκόρπιζε τον πανικό σε κάθε ματς και η ταρίφα δεν θα κατέβαινε από τα τέσσερα γκολ. Τώρα που τα γκολ έρχονται με τόσο ζόρι, ακόμα και αν η διαφορά πήγε στους 12, τα αποτελέσματα είναι απλώς εκείνα που κρύβουν ορισμένες αδυναμίες. Το πρόβλημα δεν αφορά αποκλειστικά την επίθεση. Υπάρχουν αδυναμίες και σε ορισμένες άλλες θέσεις, στις οποίες αυτοί που έρχονται από τον πάγκο είναι προφανές ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις που έχει ο Ολυμπιακός. Ο πρωταθλητής έχει μπροστά του και την Ευρώπη, την οποία δεν πρέπει να αμελήσει. Ελπίζω, έστω και στην εκπνοή των μεταγραφών, να έρθουν κάποιες ενισχύσεις.