Το πάθος, η υπομονή και ο Σαλπιγγίδης

Παρακολουθώντας κάποιος τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού στην Κομοτηνή, δύσκολα θα περίμενε ότι ο Παναθηναϊκός θα πετύχαινε τρια γκολ και θα έπαιρνε μια σχετικά εύκολη νίκη επί του Πανθρακικού.

Οι γηπεδούχοι όχι μόνο προηγήθηκαν νωρίς, αλλά κατάφεραν στα πρώτα 15 λεπτά να εγκλωβίσουν το «τριφύλλι» και να πάρουν τον έλεγχο. Όλα άλλαξαν, όμως, από το 20ο λεπτό και μετά. Οι «πράσινοι» ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους, έδειξαν πάθος (είναι χαρακτηριστικό ότι πήγαιναν σχεδόν πάντα πρώτοι στις φάσεις), είχαν υπομονή, κάτι που φάνηκε απαραίτητο για να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα και κυρίως έναν πολύ καλό Δημήτρη Σαλπιγγίδη.

Ο επιθετικός του Παναθηναϊκού ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Αποτέλεσε από την αρχή πηγή κινδύνου για την αντίπαλη άμυνα, κατάφερε να σκοράρει το γκολ της ισοφάρισης και να «σερβίρει» στον Μάντζιο το δεύτερο, που έβαλε μπροστά τους «πράσινους». Δικαίως μπορεί να θεωρηθεί ως MPV του αγώνα. Εκανε ηγετική εμφάνιση. Παρά το γεγονός ότι δεν τροφοδοτήθηκε ιδιαίτερα από τους μέσους, πάλευε συνεχώς και κυνηγούσε κάθε μπαλιά, ακόμη και τις χαμένες. Θεωρώ ότι ο «Σάλπι» ήταν ένα από τα «κλειδιά» της νίκης του «τριφυλλιού», που όπως έγραψα και παραπάνω πέρασε σχετικά εύκολα από μια δύσκολη έδρα. Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα λεπτά των δυο ημιχρόνων, ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος και έβαλε δίκαια τρεις βαθμούς στο σακούλι του.

Σημαντικό, επίσης, είναι ότι η ομάδα του Τεν Κάτε πραγματοποίησε ακόμη μια εκτός έδρας ανατροπή. Θυμηθείτε αυτές στο Κλεάνθης Βικελίδης και στα Πηγάδια. Όταν καταφέρνεις να γυρίσεις παιχνίδι και μάλιστα στο «σπίτι» του αντιπάλου, δείχνεις ότι έχει αγωνιστικό τσαμπουκά, αλλά και ποιότητα. Στοιχεία που τα διαθέτει ο Παναθηναϊκός.

Για επικοινωνία με τον συντάκτη: dionisis_d@hotmail.com