Ο σωτήρας, ο ασυγκράτητος κι ο ανεκτίμητος…

Νικοπολίδης. Σε τέσσερα σουτ φαρμάκι των Γερμανών, είχε τέσσερις σωτήριες επεμβάσεις. Ένας τερματοφύλακας, που δείχνει στα περισσότερα παιχνίδια του Ολυμπιακού ανίκητος.

Ντιόγο. Ένα λιοντάρι στην επίθεση του Ολυμπιακού. Ένας Βραζιλιάνος σέντερ φορ, που δεν μπορείς να τον συγκρατήσεις. Μάχεται, ντριμπλάρει, πασάρει, σκοράρει, παίρνει κεφαλιές, τρώει ξύλο, δίνει ξύλο.

Αβραάμ. Ένα λιοντάρι στην άμυνα του Ολυμπιακού. Πολύ καλός κυνηγός ο Πάντελιτς. Αλλά ακόμη καλύτερος αμυντικός ο Παπαδόπουλος. Δεν θυμόμαστε χθες να έχασε καμία μονομαχία. Σε τόσο υψηλό επίπεδο, σέντερ μπακ να μη χάνει μονομαχία, δεν βρίσκεις εύκολα.

Ντουντού. Ένα λιοντάρι στο κέντρο του Ολυμπιακού. Ο Βραζιλιάνος διεθνής είναι ανεκτίμητος. Βοηθάει μπρος πίσω με την ίδια άνεση και δυνατότητα. Δεν βρίσκεις εύκολα τέτοια εργαλεία, με τόσο καλό επίπεδο σε όλες τις δουλειές που χρειάζεται ένα παιχνίδι.

Δύο Έλληνες και δύο Βραζιλιάνοι. Οι Έλληνες πιο πίσω. Οι Βραζιλιάνοι πιο μπροστά. Έχω την βεβαιότητα ότι κατά βάση αυτοί δημιούργησαν το χθεσινό 4-0. Παρέα με δύο Αργεντίνους, που από τα άκρα έβγαζαν χθες φωτιές, τον Γκαλέτι και τον Λέτο.

Παρέα με τους σοφούς Ζεβλάκοφ και Τζόρτζεβιτς. Αλλά και δύο άλλους Έλληνες, με μεγάλα χαρίσματα, τους Τοροσίδη, Πατσατζόγλου. Και δύο ακόμη ξένους, τον Ντομί και τον Μπελούτσι, που ξεχειλίζουν από ποιότητα.

Τελικά, όλοι έβαλαν το σημάδι τους…