Καταντάει βαρετή αυτή η ιστορία. Ενα ακόμα εκτός έδρας ματς χωρίς να δούμε καλό Ολυμπιακό. Φαίνεται ότι το «διπλό» στη Θεσσαλονίκη ήταν μια απλή παρένθεση. Κακή απόδοση, πολλά κενά και το χειρότερο; Αφ' υψηλού αντιμετώπιση του αγώνα με το που ήρθε το γκολ του Μπελούτσι.
Ετσι ήρθε φυσιολογικά η ισοφάριση και χάθηκαν δύο πόντοι και μία νίκη που θα τελείωνε ψυχολογικά τους διώκτες του. Ημιτελείς προσπάθειες, κακές σέντρες και έλλειψη ψυχραιμίας. Στοιχεία που δεν χαρακτηρίζουν ομάδα που ξέρει τι θέλει και πώς θα το πάρει. Δεν δέχομαι ότι το μυαλό ήταν στο παιχνίδι με τη Χέρτα. Η διαφορά ήταν καλή, αλλά ακόμα δεν έχει τελειώσει καν ο πρώτος γύρος. Γνωρίζω ότι στο δεύτερο μισό ο Ολυμπιακός έχει εννέα ματς μακριά από το Φάληρο και μοιραία δημιουργούνται αμφιβολίες για το τι θα γίνει τελικά. Με δύο «διπλά» στον πρώτο γύρο δεν γίνεται δουλειά. Εντάξει, στο Καραϊσκάκη «καθαρίζει» ο κόσμος. Μόνο με τα εντός έδρας, όμως, δεν θα έρθει ο τίτλος. Το χειρότερο από όλα είναι ο εφησυχασμός. Δεν γίνεται, όμως, συνέχεια να χάνουν οι άλλοι. Θα είναι η μεγαλύτερη αποτυχία όλων των εποχών αν χαθεί αυτό το πρωτάθλημα, έτσι όπως έχουν πάει τα ματς και στο σημείο που είχε φθάσει η διαφορά. Προσοχή: τα λέμε αυτά τώρα που η απόσταση από τους υπόλοιπους παραμένει μεγάλη.
Η προσγείωση και κυρίως η μεταγραφική ενίσχυση είναι στοιχεία απαραίτητα. Ο Βαλβέρδε, οι παίκτες και φυσικά η διοίκηση του Ολυμπιακού πρέπει να το καταλάβουν καλά πριν να είναι αργά γι' αυτούς.