Θα έπαιζε και στην εθνική Αργεντινής…

Γράφοντας από πέρσι ότι ο Γκαλέτι είναι άλλος μέσα στο Καραϊσκάκη και άλλος (προς το…πολύ χειρότερο) μακριά από το Καραϊσκάκη, είχα γίνει και…κακός σε πολλούς Ολυμπιακούς. «Μα τι γράφει για τον καλύτερό μας παίκτη», έλεγαν.

Τώρα, όλοι παραδέχονται το πρόβλημα και ψάχνουν να βρουν το πώς και το γιατί. Δεν ήμουν εγώ πιο…έξυπνος και το είχα δει από πέρσι. Απλά λίγο παρατηρητικός αν είσαι αντιλαμβάνεσαι εύκολα κάποια πράγματα, που «φωνάζουν» από μόνα τους.

Κατ΄ αρχήν, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι τον Γκαλέτι τον λατρεύω ως δεξιό χαφ. Σέντρα έχει, σουτ έχει, καλά στημένα έχει, ντρίμπλα έχει, μπουκάρει, γυρίζει πίσω και μαρκάρει. Και βάζει και τα γκολάκια του. Τι άλλο να ζητήσεις βρε αδελφέ από ένα δεξιό χαφ;

Σε καλή ηλικία είναι, έχει περάσει από την εθνική Αργεντινής, προβλήματα στ΄ αποδυτήρια δεν δημιουργεί, αφού κοιτάζει μόνο τη δουλειά του και τίποτα άλλο. Και του αρέσει κιόλας στην Ελλάδα, είναι ευτυχισμένος με την οικογένειά του εδώ και δεν έχει διάθεση να φύγει.

Όλα τέλεια θα ήταν, εάν είχε και μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοσή του. Εάν έδειχνε και στα εκτός έδρας παιχνίδια, έστω παραπλήσιο εαυτό σε σχέση με αυτόν που δείχνει μέσα στο Φάληρο. Βέβαια, μερικές φορές το κάνει κι αυτό (πέρσι στον τελικό του κυπέλλου, στο Μπερναμπέου, στο Ολίμπικο, στην Ξάνθη, στη Λιβαδειά), αλλά είναι στην κυριολεξία…μερικές φορές.

Ξέρετε, φαίνεται πως απλά πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτός είναι ο Γκαλέτι. Με τα καλά και με τα κακά του. Και να σκεφτούμε ότι εάν είχε και διάρκεια κι έπαιζε καλά κι εκτός έδρας, τώρα θα έπαιζε και στην εθνική Αργεντινής…

Διότι, όλοι δεν έχουμε αναρωτηθεί, γιατί αυτός ο παίκτης δεν παίζει στην εθνική Αργεντινής;