Άλλη ομάδα ο Ολυμπιακός με τον αρχηγό του…

Κάποιες βασικές διαπιστώσεις από την χθεσινή καλή νίκη του Ολυμπιακού επί του Ηρακλή.

Ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα με την επιστροφή του αρχηγού του. Ο Τζόρτζεβιτς έχει δώσει στον Ολυμπιακό αυτό που του έλειπε από την αρχή της σεζόν-οντότητα και από αριστερά. Η σύγκριση με τον Λέτο είναι καταλυτική…

Ο Μπελούτσι μας όφειλε μία τέτοια εμφάνιση. Εμφάνιση πολύ «γεμάτη» από παρουσία του σε ωραίες φάσεις κοντά και μέσα στην αντίπαλη περιοχή.

Ο Βαλβέρδε δικαιώθηκε πανηγυρικά με την χρησιμοποίηση από την αρχή του Αργεντίνου κι όχι του Κοβάσεβιτς. Όπως και με την συμμετοχή στην ενδεκάδα του Πάντου κι όχι του Γκαλίτσιου, που ήταν ο έτερος διεκδικητής της θέσης του τραυματία Τοροσίδη.

Ακόμη και η πρώτη αλλαγή του Ισπανού τεχνικού, ο Μενδρινός στη θέση του Μπελούτσι, ήταν απόλυτα επιτυχημένη, καθώς ο μεν Φερνάντο είχε κουραστεί από τα αρκετά χιλιόμετρα, ο δε Μενδρινός είναι μανούλα στο να κρατάει την μπάλα, να κερδίζει φάουλ και να κοντρολάρει το παιχνίδι, όταν ο Ολυμπιακός θέλει να κρατήσει ένα αποτέλεσμα.

Σωστή ακόμη και η κίνηση του Βαλβέρδε να μην κάνει αλλαγή στο ημίχρονο, παρότι ήξερε ότι θα έπαιζε σε ολόκληρο το β΄ με παίκτη λιγότερο. Προτίμησε να κρατήσει την ίδια ομάδα του, χωρίς να φοβηθεί.

Κακό για τον Βαλβέρδε ότι ενόψει του αγώνα με την Μπενφίκα οι παίκτες του υποχρεώθηκαν λίγες ημέρες πριν τη σύγκρουση με την Μπενφίκα να κοπιάσουν παραπάνω ένα ολόκληρο ημίχρονο, λόγω του Πατσατζόγλου, που παίρνει όσκαρ βλακείας.

Καλό για τον Βαλβέρδε είναι ότι ο ίδιος ο Πατσατζόγλου θα είναι πιο…ξεκούραστος την Πέμπτη κατά των Πορτογάλων, αλλά και ότι μπόρεσε κι άλλαξε έστω προς το τέλος του ματς, όχι μόνο τον Μπελούτσι, αλλά και τους Γκαλέτι, Ντιόγο για να πάρουν λίγες ανάσες πριν από το πολύ σημαντικό ευρωπαϊκό αγώνα της προσεχούς Πέμπτης μέσα στο Καραϊσκάκη…