Υπήρξαν πράγματα που μου άρεσαν στις ατάκες του Ντούσαν Μπάγεβιτς στη χθεσινή συνέντευξή του στα ΜΜΕ, όπως και πράγματα που δεν μου άρεσαν. Σε μένα, που δεν μου ήταν ποτέ συμπαθής, κατάφερε να δημιουργήσει την αίσθηση ότι η συγγνώμη του ήταν ειλικρινής και είχε πολλαπλές κατευθύνσεις, ακόμα και προς τους αντιφρονούντες. Αντίθετα, θεωρώ πως οι ατάκες του για τη Νέα Φιλαδέλφεια μπορεί να περιείχαν συναισθηματική φόρτιση, αλλά περισσότερο έμοιαζαν με προσπάθεια προσέγγισης της... άλλης πλευράς. Απ’ όποια οπτική γωνία και να το κρίνει κάποιος, εμφανή στοιχεία συμπεριφοράς ήταν πως ήταν άνετος και με αυτοπεποίθηση, σαν να έμπαινε στη Νέα Φιλαδέλφεια την εποχή της παντοκρατορίας της «Ενωσης». Κυρίως έδειξε τη θέλησή του να δουλέψει όσο μπορεί περισσότερο γι' αυτή την ομάδα, να τη φτάσει ψηλά. Σαν να παίζει το μεγαλύτερο στοίχημα της ζωής του. Το αν νιώθει πως χρωστάει κάτι σε αυτή την ομάδα, είναι κάτι που γνωρίζει μόνον ο ίδιος.
Θεωρώ πως πολύ πιο ήσυχα θα ήταν τα πράγματα και δίχως τον παραμικρό φόβο, αν δεν είχε μεσολαβήσει η δεύτερη θητεία του. Ομως δείχνει να κατάλαβε τα λάθη του και φαίνεται ακόμα πιο έτοιμος να αντιμετωπίσει προκλήσεις. Ασφαλώς η επιστροφή του μαζί με την παρουσία του Στέλιου Μανωλά δημιουργούν ένα πανίσχυρο δίδυμο στα αποδυτήρια. Θα είναι αρκετό αυτό για να μπορέσει να σωθεί η χρονιά φέτος; Αν δεν έρθουν τα αποτελέσματα, θα απολαύσει την ίδια εμπιστοσύνη; Προσωπικά νιώθω πως αυτή τη φορά ο Σερβοέλληνας ξέρει πως γενικά -και όχι για φέτος- δεν έχει περιθώρια αποτυχίας. Κύπελλο, δεύτερη θέση και ανεκτή έως καλή μπάλα θα είναι οι τρεις στόχοι που θα πρέπει να βάλει η ΑΕΚ με τον Μπάγεβιτς στο τιμόνι. Η ανατροπή θα είναι πολύ δύσκολο να έρθει. Αν επιτευχθεί, θα μιλάμε για μεγαλύτερη στιγμή ακόμα και από την κατάκτηση του τίτλου του 1989.
Συμμερίζομαι και έχω εκφράσει ανάλογες με τις παρακάτω αμφιβολίες στην περασμένη θητεία του Ντούσαν Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ. Είναι λογικό ένας άνθρωπος να θεωρείται ο μόνος ικανός για να οδηγήσει την «Ενωση» στην επιτυχία έπειτα από 20 χρόνια; Είναι τιμητικό να συμβαίνει αυτό; Μήπως τη μικραίνει ως αξία ομάδας; Αυτό είναι κάτι που αποτελεί δίκαιο επιχείρημα σε εκείνους που αντιτίθενται. Η άλλη όχθη θα πει: μήπως τα κατάφερε κάποιος άλλος; Η δεύτερη ευκαιρία τού δόθηκε πραγματικά ή μήπως κάτω από εκείνες τις συνθήκες δεν μπορούσε να πετύχει; Σέβομαι τους ισχυρισμούς και των δύο πλευρών. Για να μην υπάρξουν αντεγκλήσεις και διχασμοί, το μόνο που έχω να προτείνω είναι να κριθεί ο Μπάγεβιτς όπως θα κρινόταν οποιοσδήποτε ερχόταν να προσφέρει στην «Ενωση». Δίχως τριπάκια διχασμού η ΑΕΚ σίγουρα μπορεί να πορευτεί καλύτερα και δίχως «πονοκεφάλους».
Κάτι που είναι άδικο και παρατηρείται τις τελευταίες μέρες είναι η προσπάθεια εκφυλισμού οποιουδήποτε καλού στοιχείου χτίστηκε από τον Ντέμη Νικολαΐδη. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι αγωνιστικό και για την επιλογή του ρόστερ ο τέως πρόεδρος και ο τέως προπονητής έχουν μεγάλη ευθύνη. Ομως δεν θα πρέπει να σβηστεί μονοκονδυλιά ό,τι κατάφερε ο Νικολαΐδης στα προηγούμενα τέσσερα χρόνια με τα όποια λάθη έπραξε. Δεν αποκλείεται αυτά να οδήγησαν και στην επιστροφή του Σερβοέλληνα τεχνικού. Η ΑΕΚ έχει εξέλιξη και συνέχεια, όπως κάθε σύλλογος. Ακόμα και αυτοί που δεν τον κάλυψαν ή τον κρέμασαν δεν τον υπερασπίστηκαν όσο θα έπρεπε.