ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ ; ΦΩΝΑΞΕ ΤΟ!

Νοέμβρης, μήνας με στυλ… επαναστατικό. Στη χώρα μας όλοι τον ξεχωρίζουμε για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πτώση της Χούντας. Ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν πως η 14η Νοεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα των διαβητικών. Διανύουμε τον 21ο αιώνα και βλέπουμε στην τηλεόραση μας, πως παιδιά με ζαχαρώδη διαβήτη αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρατσισμού, καθώς διώχνονται από τα σχολεία. Απαράδεκτο.

Πριν τέσσερις μέρες ξεκίνησα να κάνω μια μικρή έρευνα σχετικά με αθλητές που έκαναν «φίλο» τους τον διαβήτη κάνοντας πρωταθλητισμό. Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο οπισθοδρομικοί είμαστε σαν λαός πάνω σ αυτό το κοινωνικό θέμα. Διαπίστωσα πως ντρεπόμαστε να πούμε ότι έχουμε αυτή την πάθηση. Στο κάτω κάτω ο τρόπος ζωής των ατόμων με ζαχαρώδη διαβήτη πρέπει να αποτελεί πρότυπο για όλους τους ανθρώπους. Καλή διατροφή, άσκηση και ινσουλίνη αποτελεί το τρίπτυχο, για την ιδανική ζωή ενός ανθρώπου με αυτή την ιδιομορφία στον οργανισμό του.
Ο διαβήτης τύπου 1 κυρίως, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελεί ταμπού για κανέναν, γιατί πολύ απλά δεν είναι κάτι παράξενο, δεν είναι κάτι που προσβάλλει κανέναν, δεν είναι κάτι που…

Κλείνω τα μάτια μου και ξαφνικά βρίσκομαι σε έναν μαγικό χώρο. Εκεί είδα την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και την Χάλε Μπέρρυ να κάνουν πρόβες για την καινούργια ταινία του Μάριο Πουζό, ο οποίος μετά το αριστούργημα του Νονού είναι έτοιμος να ξαναγράψει ιστορία έχοντας στο πλευρό του τον ανεπανάληπτο Ερνεστ Χεμινγουέη. Λίγο πιο κάτω ο Κρις Ντάντλει και ο Βαλτ Φρέιζερ εξιστορούν στον Ανταμ Μόρισον παλιές τους επιτυχίες μέσα απ τα παρκέ. Ακριβώς δίπλα τους ο Γκάρι Χολ και ο Σκοτ Κόουλμαν αναπολούσαν τις παλιές τους επιτυχίες στον υγρό στίβο. Γυρνώντας το κεφάλι μου βλέπω και έναν γνώριμο μας, τον Παρ Ζέτερμπεργκ, ο οποίος στεκόταν με μια μπάλα κάνοντας επίδειξη δεξιοτήτων στον Μαρτσέλο Μαστρογιάννη. Είχε καθυστερήσει για τα γυρίσματα της ταινίας, συμπρωταγωνιστούσε και αυτός, βλέπετε. Όλα ήταν ονειρικά, άνθρωποι που τους θαυμάζαμε ή που μας προσφέρουν τις ιδιαίτερες ικανότητες τους, ο καθένας στον κλάδο του, ήταν όλοι εκεί. Μπροστά στα μάτια μου. Όλοι μια παρέα, ιδιόρρυθμη, παράξενη και συνάμα εκκωφαντική… Κάπως έτσι θα χαρακτήριζα την είσοδο του ‘βασιλιά’ στο χώρο. Ναι ο Έλβις Πρίσλεϊ ήταν εκεί και μας χάρισε την φωνή του και την παρουσία του, κάνοντας την ατμόσφαιρα ακόμα πιο λαμπερή, ακόμα πιο μαγευτική, στο χώρο τον συνόδευε και η Νικόλ Τζόνσον… Δεν ήθελα να ανοίξω τα μάτια μου. Πώς να ήθελα άλλωστε; Τη στιγμή μάλιστα που ο Τζέιμς Μπράουν ανεβαίνει στη σκηνή μαζί με τον Έλβις κάνοντας μια παράσταση και οι δυο μαζί που δεν έχει γίνει πουθενά στον κόσμο. Πώς να μπορέσω λοιπόν να φύγω από ένα κόσμο που μου χάριζε σε μια στιγμή, απλόχερα μάλιστα, τον κόσμο που θα ονειρευόταν κάθε ιδιαίτερο άτομο. Πριν αποχαιρετιστούμε βρήκα τον Λάρρυ Κίνγκ και του ζήτησα να με συμβουλέψει για το πώς θα καταφέρω να πάρω δυο λόγια από αυτούς, τους ξεχωριστούς ανθρώπους, για την ξεχωριστή μέρα του διαβήτη.


ΑΝΤΑΜ ΜΟΡΡΙΣΟΝ (ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑΣ-Ν.Β.Α): «Θέλω να δείξω στους ανθρώπους με διαβήτη ότι σήμερα είναι δυνατό να έχουν μια υγιή ζωή και να ακολουθούν τα όνειρα τους»

ΒΑΛΤ ΦΡΕΙΖΕΡ ( ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ Ν.Β.Α): Θέλω να εκπαιδεύσω τον κόσμο, να τον κάνω να μάθει πως ο διαβήτης είναι κάτι που μπορεί να ελεγχτεί με τη σωστή διατροφή και άσκηση.

ΚΡΙΣ ΝΤΑΝΤΛΕΙ( ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ ΤΟΥ Ν.Β.Α): «ΌΤΑΝ έμαθα ότι έχω διαβήτη στα 16 μου σκέφτηκα ότι δεν θα μπορώ να ξαναπαίξω μπάσετ, την μεγαλύτερη μου αγάπη. ¨Όταν έμαθα ότι μπορώ να το ελέγξω εγώ ανακουφίστηκα…)


ΧΑΛΙ ΜΠΕΡΙ (ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΜΕ ΟΣΚΑΡ 1ου ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΡΟΛΟΥ): «Όταν έμαθα ότι έχω διαβήτη νόμιζα ότι θα πεθάνω, δεν είχα ιδέα. ¨Όταν πήρα την κατάλληλη επαίδευση κατάλαβα ότι από μένα εξαρτάται για την πιοότητα ζωής που θα έχω»

ΝΙΚΟΛ ΤΖΟΝΣΟΝ ( ΜΙΣ ΑΜΕΡΙΚΗ 1999): «Έκανα δύο με τρεις φορές εξετάσεις για να μου διαγνώσουν τελικά ότι έχω διαβήτη. Τα συμπτώματα ήταν ότι ήμουν πολύ κουρασμένη, έπινα συνέχεια νερό και πήγαινα συνεχώς στην τουαλέτα. Με την ινσουλίνη μπορώ να ελέγχω απόλυτα το ζάχαρο μου»

ΠΑΡ ΖΕΤΕΡΜΠΕΡΓΚ (ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ): Στα 18 του ανακάλυψαν ότι είναι διαβητικός. Αυτό δεν τον εμπόδισε καθόλου να πραγματοποιήσει το όνειρο του και να παίξει ποδόσφαιρο. Το καλό διάβασμα του παιχνιδιού, η καλή τεχνική και η άψογη φυσική του κατάσταση του χάρισαν μια αξιοθαύμαστη καριέρα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

… ο διαβήτης ελπίζω να καταλάβατε ότι δεν είναι πρόβλημα. Και αν κάποιος το δει έτσι, να ξέρει πως στο χέρι του είναι να το διαχειριστεί σωστά για να έχει μια κανονική ζωή. Γιατί σημασία δεν έχει το πρόβλημα, αλλά η διαχείριση του. Όσον αφορά τη θέση ενός ατόμου στη κοινωνία με διαβήτη ούτε κατώτερη είναι ούτε και πρέπει να θεωρείτε. Από κανέναν. Και φυσικά δεν θα πρέπει να φτιάξει έναν τέτοιο ουτοπικό κόσμο για να νιώσει διαφορετικά, μπορεί να ζήσει και στον πραγματικό. Μην σας τρομάζει. Όσοι είστε διαβητικοί, ΦΩΝΑΞΤΕ ΤΟ!!!

Δαλαταριώφ Παναγιώτης (φοιτητής του Κ.Α.Ρ)