Πραγματικά πιστεύω ότι όλο αυτό που γίνεται στην ΑΕΚ δεν αξίζει στον κόσμο της. Για μία ακόμα φορά η ομάδα προβλημάτισε και απογοήτευσε. Με τα χίλια ζόρια πρόκριση επί του Ηλυσιακού και με απόδοση που δεν αρμόζει στην Ένωση. Σε τελική ανάλυση θεωρώ ότι αυτές οι εμφανίσεις δεν αξίζουν και στους ίδιους τους παίκτες της. Δέχομαι ότι η ομάδα δεν είναι αυτή που πρέπει, αλλά δύσκολα θα με πείσει κάποιος ότι οι δυνατότητές της είναι μόνο αυτές που βλέπουμε. Σήμερα όμως το θέμα είναι ο κόσμος. Ο κόσμος που εξακολουθεί να είναι μπερδεμένος με αυτά που βλέπει. Θέλει να πιστέψει σε κάτι, αλλά δυσκολεύεται.
Η ομάδα δεν του έχει δώσει –μέχρι τώρα- τα περιθώρια να πιαστεί από κάπου και να πιστέψει σε ένα καλύτερο αύριο. Και μιλάω για τους φίλους της ομάδας που ήταν θετικά διακείμενοι προς τον Γιώργο Δώνη και τους περισσότερους από τους ποδοσφαιριστές της ομάδας. Φυσικά υπάρχουν και οι άλλοι που δεν έβλεπαν από την αρχή θετικά το φετινό… σκηνικό στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά αυτή την στιγμή δεν είναι αυτοί το δείγμα μου. Το καλύτερο φυσικά για μία ομάδα είναι να κερδίσει και αυτούς που δεν την βλέπουν με καλό μάτι, αλλά –όταν δεν συμβαίνει αυτό- το μίνιμουμ που πρέπει να υπερασπιστεί είναι το πλήθος των οπαδών που ταυτίζονται με αυτήν και θεωρούν ότι έχει μέλλον.
Τα προβλήματα αρχίζουν από την στιγμή που αρχίζεις και χάνεις τους υποστηρικτές τους κι αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ από τα μηνύματα που λαμβάνω είναι ότι βρισκόμαστε σε αυτή την διαδικασία. Σε κάθε ματς που περνάει η φετινή ομάδα χάνει κόσμο. Άνθρωποι που την πίστεψαν αρχίζουν να είναι –το λιγότερο- επιφυλακτικοί και δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν υπομονή για πολύ καιρό ακόμα. Είμαι βέβαιος ότι παρά την πρόκριση η ΑΕΚ έχασε κόσμο και στο χθεσινό ματς κυπέλλου με τον Ηλυσιακό. Όπως θα χάνει και μετά από κάθε αγώνα που αγκομαχάει να κερδίσει ή ακόμα και να φέρει ισοπαλία. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση εκτός από τον προπονητή και τους ίδιους τους παίκτες. Μπορώ να καταλάβω ως αιτιολογία για τις εμφανίσεις αυτές το ότι πρόκειται για μία νέα ομάδα, αλλά πλέον δεν είναι αυτό που θα κρατήσει τον κόσμο ζεστό.
Ο χρόνος κυλάει αντίστροφα και δεν είναι λίγη η άμμος που έχει κυλήσει από την μία πλευρά στην άλλη στην κλεψύδρα της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Η ομάδα πρέπει να εμφανίζεται καλύτερη από δω και πέρα, ακόμα κι αν χρειαστεί να την αγγίξει ένα μαγικό ραβδάκι. Οι επόμενες αγωνιστικές του πρωταθλήματος είναι η τελευταία ευκαιρία για να μην… αιμορραγήσει άλλο η ομάδα σε ότι αφορά τους φίλους της που θέλουν να συνεχίσουν να ονειρεύονται κάτι καλό. Αν δεν αλλάξει η εικόνα της, μοιραία θα φτάσουμε στο γνωστό σε όλους: «Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι»! Αυτό που πρέπει να καταλάβουν οι παίκτες και ο προπονητής είναι πως υπάρχει ακόμα κόσμος που πιστεύει ή –τουλάχιστον- που θέλει να πιστέψει(ξανά). Στα… πόδια τους, το μυαλό και την καρδιά τους είναι να διώξουν τους… εφιάλτες και να επαναφέρουν τα όνειρα…
Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com