Παιδί - θαύμα

Όσα και να γράψουμε για το νέο Παγκόσμιο πρωταθλητή στη Φόρμουλα 1, το νεότερο σε ηλικία πρωταθλητή στην ιστορία του σπορ, είναι λίγο. Ο 23χρονος Λιούις Χάμιλτον απολαμβάνει από προχθές το απόγευμα, μόλις τελείωσε το πιο συγκλονιστικό γκραν πρι στην πρόσφατη ιστορία του θεσμού, το νέκταρ της επιτυχίας. Και δεν είναι λίγο πράγμα στη δεύτερη μόλις χρονιάς σου στο κορυφαίο σπορ του μηχανοκίνητου αθλητισμού να παίρνεις τον τίτλο. Βέβαια αν αυτό το είχε πετύχει πέρυσι ο Βρετανός πάλι στη Βραζιλία, στο φινάλε του πρωταθλήματος, ίσως να κάναμε αυτό το αφιέρωμα ένα χρόνο πριν. Όμως η 7η θέση που πήρε πέρυσι στο Ιντερλάγκος του στέρησε για μόλις ένα βαθμό τον τίτλο από τον Κίμι Ραϊκόνεν.

Η βοήθεια του…Θεού καιρού
Ο,τι όμως έχασε το 2007, το κέρδισε φέτος, έστω και με τη βοήθεια του…Θεού. Η βροχή άλλαξε τα δεδομένα κυρίως στο τέλος του αγώνα και ενώ ο Χάμιλτον είχε την 5η θέση που του εξασφάλιζε τον τίτλο, 2 γύρους πριν το τέλος βρέθηκε 6ος όταν τον πέρασε ο Φέτελ με την Toro Rosso. Το πεπρωμένο όμως του Χάμιλτον δεν είχε γραφτεί ακόμη. Μία στροφή πριν την τελική ευθεία η Toyota του Γκλοκ που ήταν μπροστά του γλίστρισε πολύ και έτσι πέρασε ο Χάμιλτον στο… πάνθεον των πρωταθλητών.

Δεν είναι τυχαίο πρόσωπο
Από προχθές είναι ο πρώτος Βρετανός μετά τον Ντέιμον Χιλ το 1996 που δίνει πρωτάθλημα οδηγών στη Βρετανία και ο πρώτος οδηγός της McLaren που ξαναφέρνει το ίδιο τρόπαιο στην ομάδα μετά από 9 χρόνια, όταν το είχε κατακτήσει το 1999 ο Μίκα Χάκινεν. Ο Χάμιλτον, ο πρώτος μαύρος οδηγός στην ιστορία της Φόρμουλα 1, αποτελεί ανακάλυψη του Ρον Ντένις, αφεντικού της McLaren, που τον έχει υπό την προστασία του από τα 12 χρόνια του, ελέγχοντας πλήρως την αγωνιστική του εξέλιξη. Ο παππούς του νεαρού μετακόμισε τη δεκαετία του 1950 από τη Γρανάδα στη Μ. Βρετανία.

Τίτλους από μικρός
Σε ηλικία 10 ετών, το 1995, άρχισε να οδηγεί καρτ και στα 15 του, το 2000, έγινε πρωταθλητής Ευρώπης καρτ στο Μπερσί της Γαλλίας. Στα μονοθέσια μεταπήδησε το 2001 με τη Formula Renault, τερματίζοντας το πρωτάθλημα 5ος. Την επόμενη χρονιά με 3 νίκες ανέβηκε στην 3η θέση και το 2003 πήρε τον τίτλο. Επόμενος σταθμός η Ευρωπαϊκή F3, της οποία τον τίτλο κατακτά στη δεύτερη χρονιά του στο θεσμό, το 2005. Ο προθάλαμος της F1, η κατηγορία GP2 ήταν για τον Χάμιλτον η μεγάλη ευκαιρία για να κάνει το όνειρο πραγματικότητα. Αυτό επιβεβαιώθηκε από την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην πρώτη του κιόλας χρονιά και ο Ρον Ντένις δεν χρειάστηκε να σκεφτεί περισσότερο.

Το μεγάλο άλμα
Η αποχώρηση του Χουάν Πάμπλο Μοντόγια για τα αμερικανικά Nascar ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για το μεγάλο άλμα. Ετσι το 2007 βρίσκεται πλάι στον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή με τη Renault, Φερνάντο Αλόνσο, ο οποίος μόλις είχε πάρει μεταγραφή. Οι σχέσεις των δύο οδηγών όμως δεν ήταν οι καλύτερες, όχι επειδή είχε κάτι προσωπικό ο Αλόνσο με τον Χάμιλτον, αλλά επειδή ο Ισπανός θεωρούσε ότι η ομάδα του έδινε μεγαλύτερο βάρος στο «δικό της παιδί». Μάλιστα ο Αλόνσο κατηγορήθηκε ότι έδωσε πληροφορίες κατά της ομάδας του, στην περίφημη υπόθεση κατασκοπίας στοιχείων από τη Ferrari, κάτι που επέφερε αποκλεισμό της McLaren από το περισνό πρωτάθλημα κατασκευαστών.

Χάμιλτον και Αλόνσο πάντως διεκδίκησαν τον τίτλο μέχρι τη Βραζιλία, ισοβάθμισαν στο τέλος αλλά έχασαν το πρωτάθλημα από τον Ραϊκόνεν. Νωρίτερα ο Χάμιλτον είχε καταφέρει να πάρει την πρώτη του νίκη στο θεσμό, κερδίζοντας στον 6ο αγώνα που έγινε στο Μόντρεαλ του Καναδά, επανέλαβε την επιτυχία του στο επόμενο γκραν πρι της Ινδιανάπολης, ενώ στη συνέχεια κέρδισε σε Ουγγαρία και Ιαπωνία για να ολοκληρώσει τη χρονιά με 4 νίκες. Ισως, αν δεν έκανε το λάθος στην Κίνα, στον προτελευταίο αγώνα, όπου γλίστρισε στην αμμοπαγίδα, να είχε πάρει από πέρυσι τον τίτλο.

Χρονιά ρεκόρ
Φέτος ο Χάμιλτον είχε παρτενέρ τον Χέικι Κοβαλάινεν. Ηταν ξεκάθαρα ο πρώτος οδηγός της ομάδας και όλο το βάρος δόθηκε στο πως θα πάρει τον τίτλο. Στο πρωτάθλημα όμως είχε σκαμπανεβάσματα. Ξεκίνησε με νίκη στην Αυστραλία, έπειτα από τρεις αγώνες ήρθε 3ος στη Βαρκελώνη, 2ος στην Κωνσταντινούπολη και αμέσως μετά κέρδισε στο Μονακό. Αποτυγχάνοντας να πάρει βαθμό σε Καναδά (εγκατέλειψε) και Γαλλία (10ος), έφθασε σε δύο συνεχόμενες νίκες σε Βρετανία και Γερμανία. Στα επόμενα γκραν πρι τσιμπολογούσε βαθμούς. Ηταν 2ος στην Ισπανία (Βαλένθια), κέρδισε αλλά τιμωρήθηκε στο Σπα λόγω παρεμπόδισης του Ραϊκόνεν, ήταν 3ος στο Βέλγιο και τη Σιγκαπούρη, τερμάτισε 12ος στην Ιαπωνία και αν δεν κέρδιζε μετά στην Κίνα ο τίτλος θα είχε πετάξει πιθανότατα προς τον Μάσα.

Ο Βραζιλιάνος αν και με μια νίκη παραπάνω δεν μπόρεσε να πάρει τον τίτλο εξαιτίας της 4ης θέσης του Χάμιλτον στο προχθεσινό γκραν πρι της Βραζιλίας. Τώρα ξεκινούν οι διακοπές για τον Βρετανό. Εχοντας συμβόλαιο με τη McLaren Mercedes ως το 2012 και ξανά του χρόνου παρτενέρ τον Κοβαλάινεν, αποτελεί αναμφίβολα και πάλι πρώτο φαβορί για τον τίτλο του 2009. Όμως επειδή θα υπάρξουν αλλαγές στους κανονισμούς δεν αρκεί να είσαι καλός οδηγός αλλά και να έχεις καλό μονοθέσιο.

Βιογραφικό

Ημερομηνία γέννησης: 07/01/1985
Τόπος: Τιούιν
Χώρα: Μ. Βρετανία
Οικογ. κατάσταση: Αγαμος
Υψος: 1.74 μ.
Βάρος: 64 κιλά
Αγωνιστικό ντεμπούτο: 2007 (Μελβούρνη)
Συμμετοχές: 36
Νίκες: 9
Πρώτη νίκη: 2007 (Μόντρεαλ)
Πολ ποζίσιον: 13
Παγκόσμιοι τίτλο: 1 (2008)
(Ρεκόρ νεότερου πρωταθλητή).
Ομάδα 2008: McLaren Mercedes

ΚΑΡΙΕΡΑ

1995 Kαρτ
1996 Kαρτ
1997 Πρωταθλητής καρτ Junior Yamaha
1998 Kαρτ JICA
1999 Kαρτ ICA
2000 Πρωταθλητής καρτ FA Europe
2001 Βρετανική Formula Renault, 5ος
2002 Βρετανική Formula Renault, 3ος & EuroCup, 5ος
2003 Πρωταθλητής βρετανικής Formula Renault
2004 Ευρωπαϊκή F3, 5ος
2005 Πρωταθλητής Ευρωπαϊκής F3
2006 Πρωταθλητής GP2
2007 F1 (McLaren), 2ος, 109 βαθμοί
2008 Πρωταθλητής F1 (McLaren), 98 βαθμοί

Επιμέλεια: Δημήτρης Μπαλής