Χωρίς Γκαλέτι δεν βγάζει εύκολα φάση

Ο Ολυμπιακός σε ένα πολύ μεγάλο μέρος του παιχνιδιού παρουσίασε το ίδιο αναιμικό πρόσωπο που δείχνει εκτός έδρας, με αποτέλεσμα να χάσει το παιχνίδι με τη Γαλατασαράι. Βέβαια υπάρχουν ελαφρυντικά με τις απώλειες που είχαν οι «ερυθρόλευκοι» σε ό,τι αφορά τους διαθέσιμους παίκτες, αλλά αυτό ήταν κάτι για το οποίο είχα μιλήσει εδώ και πολύ καιρό. Ο νταμπλούχος έπρεπε να πορευθεί με αυτά τα προβλήματα.

Επί της ουσίας, η ατυχής έμπνευση του Βαλβέρδε να ρίξει τον Γκαλέτι στα αριστερά και να βάλει στο άλλο άκρο τον Τοροσίδη εξουδετέρωσε από μόνη της την ικανότητα του Αργεντινού άσου, που έστω και αν άλλαζε πλευρά σε πολλά σημεία του αγώνα δεν μπόρεσε να φανεί. Ο Ντομί έκανε αρκετά λάθη, όπως και ο Πάντος, και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε τουλάχιστον να παίζει από τα άκρα με έναν κανονικό χαφ ακόμα από το να παίζει με τρία μπακ στην ουσία, δύο δεξιά και ένα αριστερά.

Με την είσοδο του Κοβάσεβιτς ο Ολυμπιακός έκανε κάπως πιο αισθητή την παρουσία του στην αντίπαλη περιοχή. Ασφαλώς υπάρχει ένα πέναλτι που δεν δόθηκε στον Ντιόγο, που ήταν αρκετά απομονωμένος μπροστά. Το βασικότερο πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν ότι δεν μπορούσε να κρατήσει καθόλου την μπάλα στην κατοχή του, την περισσότερη ώρα ο Θρύλος έχανε τις μονομαχίες στον χώρο του κέντρου και για μία ακόμα φορά φάνηκε πως αν δεν τραβήξει ο Γκαλέτι δύσκολα μπορεί να κάνει κάτι παραγωγικά ο Ολυμπιακός. Στα εκτός έδρας παιχνίδια οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν δουλειά πολλή.