Σημαντικό ναι, καθοριστικό όμως όχι

Tο σκηνικό θυμίζει Τσάμπιονς Λιγκ. Οι αντίπαλοι, που έχουν συνηθίσει να αγωνίζονται στην κορυφαία διοργάνωση, για λίγο μπορούν να κλείσουν τα μάτια και να φανταστούν πως είναι εκεί. Μόλις, όμως, δεν ακουστεί η μουσική που συνοδεύει τις βραδιές του σεντονιού και επιστρέψουν και οι μεν και οι δε στην πραγματικότητα, ο ρεαλισμός θα είναι για τον Ολυμπιακό να φύγει αλώβητος από μία απ' τις πιο καυτές έδρες της Ευρώπης, το «Αλί Σαμί Γεν». Εκεί που πέρυσι η Εθνική ομάδα έσπασε μια παράδοση μισού αιώνα, νικώντας με γκολ του Αμανατίδη την εθνική Τουρκίας.

Σε αυτή την Πόλη, που φέρνει αναμνήσεις από περασμένα μεγαλεία του ελληνικού πολιτισμού, τη μοναδική που πατά πάνω σε δύο ηπείρους, την Κωνσταντινούπολη, ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε θέλει να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση. Μια ισοπαλία απόψε θα σημαίνει πως του αρκεί μετά να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του Καραϊσκάκη για να είναι και στην επόμενη κλήρωση της Νιόν παρών. Ο Ολυμπιακός που αποκλείστηκε από την Ανόρθωση μοιάζει με ξεχασμένη (αν και πληγωμένη) ανάμνηση, μια και τώρα, δύο μήνες μετά, είναι πρώτος στο πρωτάθλημα και με προοπτική καλής πορείας στο ΟΥΕΦΑ.

Οι γηπεδούχοι επίσης άρχισαν με γκέλα στην Ευρώπη και αποκλείστηκαν από τη Στεάουα Βουκουρεστίου. Στο πρωτάθλημα μετά τη νίκη επί της Τραμπζονσπόρ είναι στην τέταρτη θέση, μόλις τρεις πόντους όμως μακριά από την πρωτοπόρο Μπεσίκτας. Ο Μίκαελ Σκίμπε έχει προσπαθήσει πολύ να περιορίσει τα κενά στην άμυνα της ομάδας του, η οποία ενώ σκοράρει πολύ, δεν καταφέρνει να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα εύκολα. Το μόνο ματς στο οποίο ούτε έβαλε αλλά ούτε έφαγε τέρμα ήταν στη δεύτερη αγωνιστική με την Καϊσερισπόρ, αλλά αυτό είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Πριν από πέντε χρόνια ο Ολυμπιακός έκανε την πρώτη του επίσκεψη ποτέ για επίσημο ματς στην Τουρκία και έχασε 1-0 από τη Γαλατασαράι, αλλά το ματς είχε διεξαχθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο «Κεμάλ Ατατούρκ» και είχε κριθεί από ένα γκολ του Σιχάν. Ο Ολυμπιακός του Προτάσοφ είχε παίξει εξαιρετικά και στις λεπτομέρειες έχασε την ευκαιρία να πάρει την ισοπαλία. Η ρεβάνς τότε στη Ριζούπολη είχε «σημαδευτεί» από το εξαιρετικό γκολ του Ζιοβάνι, ο οποίος είχε στείλει την μπάλα πάνω από τον Μοντραγκόν με λόμπα και είχε σφραγίσει το 3-0 για τον Ολυμπιακό. Αυτή τη φορά δεν θα υπάρχει ρεβάνς και αυτό είναι σε πραγματικό μέγεθος το πιο δύσκολο ματς του Ολυμπιακού στον όμιλο του ΟΥΕΦΑ, από τον οποίο θυμίζω ότι περνάνε οι τρεις πρώτες ομάδες. Δεν πρέπει, λοιπόν, να ξεχνά κανείς πως οι πέντε πόντοι συνήθως δίνουν πρόκριση, ενώ ακόμα και οι τέσσερις πολλές φορές αρκούν. Συνεπώς, είναι σημαντικό ματς, αλλά όχι και καθοριστικό. Επίσης, εκτός από το αποτέλεσμα, για τον Ολυμπιακό θα είναι εξίσου σπουδαίο να μην έχει φθορά. Δηλαδή κίτρινες και κυρίως κόκκινες κάρτες, ώστε να παρουσιαστεί πλήρης στο επόμενο ματς, που θα είναι και το πλέον καθοριστικό, με την Μπενφίκα, αφού πρώτα μεσολαβήσει το ρεπό του.

Επειτα από κάθε γκολ που πετυχαίνει η Γαλατά τα τελευταία δέκα χρόνια ακούγεται από τα μεγάφωνα το κομμάτι «I will survive», όχι όμως από την ορίτζιναλ ερμηνεία της Γκλόρια Γκέινορ, αλλά από ένα γκρουπ ονόματι Hermes House Band, που δεν έχει λόγια, αλλά απλώς «λα λα λα» στο ρεφρέν, για να είναι πιο εύκολο για τον κόσμο να το τραγουδήσει. Απόψε θα είναι καλό να μην το ακούσουμε καθόλου. Αυτό θα σημαίνει πως η ομάδα του Σκίμπε δεν θα έχει βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα και η βραδιά θα έχει κυλήσει καλά για τον Ολυμπιακό.

Ποτέ δεν ξέρεις

Η Τότεναμ έχει κάνει το χειρότερο ξεκίνημα της ιστορίας της στο αγγλικό πρωτάθλημα. Μόλις δύο πόντοι σε οκτώ ματς, κακή απόδοση και πολλή γκρίνια στην εξέδρα φτιάχνουν ένα πολύ άσχημο τοπίο. Στην Ευρώπη έχει μέχρι τώρα βρει την όασή της, με μία νίκη και μία ισοπαλία με τη Βίσλα Κρακοβίας, που της επέτρεψαν να περάσει στους ομίλους. Απόψε παίζει το πιο δύσκολο ματς της σεζόν έως τώρα. Εκτός έδρας με την Ουντινέζε, ομάδα που είναι στη δεύτερη θέση του Καμπιονάτο, πίσω μόνο από την Ιντερ του Μουρίνιο, με εξαιρετικούς κυνηγούς και φρέσκα πόδια και κυρίως μυαλά!

Η επίσκεψη της Τότεναμ στο «Φρίουλι» δεν έρχεται σε καλή στιγμή, μια και μία ακόμα ήττα θα βυθίσει ακόμα πιο πολύ την ήδη κάκιστη ψυχολογία των παικτών. Από την άλλη, ίσως είναι και μια ευκαιρία ανάκαμψης. Μακριά από την έδρα σου, με καλό αντίπαλο, εκεί που κανείς δεν περιμένει να κάνεις καλή εμφάνιση και αποτέλεσμα, πας αποφορτισμένος. Και ποτέ δεν ξέρεις...