Κάποιοι δεν θέλουν ή απλά δεν μπορούν;

«Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω», επέμενε ο κύριος Σπύρος, ο καθηγητής της Φυσικοχημείας στο σχολείο, όταν έβλεπε τους τραγικούς βαθμούς μου στα διαγωνίσματα που μας έβαζε. Δεν ήθελα να τον απογοητεύσω, ήταν πολύ συμπαθής, αλλά το αντικείμενο δεν το κατείχα. Τι και αν προσπαθούσα... Τίποτα. Να πεις πως δεν ήθελα; Και με το παραπάνω. Ομως τζίφος.

Το θυμήθηκα χτες, βλέποντας τον Πλιάτσικα να ταλαιπωρείται στην αρχή αριστερά και μετά δεξιά στα χαφ. Τίποτα. Και να πεις πως δεν ήθελε να παίξει καλά; Ηταν φανερό πως προσπαθούσε, αλλά δεν γινόταν τίποτα. Η θέση του είναι άλλη. Εκεί όταν αγωνίστηκε πήγε μια χαρά με τον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα.

Ο Γιώργος Δώνης είχε μεσοβδόμαδα το θάρρος να πει πως κάτι έγινε λάθος στην προετοιμασία και η ομάδα του έμαθε να παίζει μόνο 4-3-3. Για την ακρίβεια αυτό που εννοούσε ήταν πως δεν το έμαθε καν αυτό το σύστημα, οπότε τώρα πρεπει να αφομοιώσει το 4-4-2. Ομως, επειδή οι αριθμοί είναι ευμετάβλητοι στο ποδόσφαιρο, γιατί απλούστατα εξαρτώνται από τους ανθρώπους, όσο και αν προσπαθείς να κάνεις έναν ποδοσφαιριστή να παίξει καλύτερα ή τον πιέζεις να κάνει κάτι που δεν μπορεί, απλά χάνεις τον χρόνο σου. Και το χειρότερο, χάνεις και πόντους.

Η ΑΕΚ χτες δεν ήταν καλύτερη από τη Λάρισα, όμως θα είχε νικήσει αν δεν πετούσε στις καθυστερήσεις το προβάδισμά της. Σύμφωνοι, αν ο Κάκος της έδινε και το άλλο πέναλτι, εκείνο που έκανε ο Κώτσιος πάνω στον Καφέ, όλα θα ήταν πιο εύκολα. Αυτό είναι η εύκολη δικαιολογία παρ' όλα αυτά. Η «Ενωση» ούτε καν σε αυτό το ματς έδειξε πως έχει αγωνιστική ταυτότητα. Με τον Σκόκο ξανά μακριά από την περιοχή και τον Μπλάνκο απομονωμένο, με τον Τζεμπούρ εκτός κλίματος και τον Μπασινά να συνεχίζει τις μέτριες εμφανίσεις, η ΑΕΚ δεν είχε ούτε ρυθμό, δεν είχε ταχύτητα, δεν είχε κινητικότητα. Ηταν μία πολύ αργή και προβλέψιμη στην ανάπτυξη ομάδα. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, αντίθετα, έχει ήδη μάθει εξαιρετικά τη δική του ομάδα. Κράτησε τα πολλά θετικά στοιχεία που βρήκε από τον Δώνη, πρόσθεσε κάποια δικά του, ειδικά στον τρόπο που αμύνεται η ομάδα του, και έφτασε στην ισοπαλία χτες, κάτι που ναι μεν είχε δόση τύχης, αλλά την κυνήγησε ο ίδιος και η ομάδα του.

Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη όταν ο Καφές μπήκε στη θέση του Μπασινά και ο Σκόκο πλησίασε πιο πολύ στην περιοχή. Ομως και πάλι δεν ήταν αρκετή αυτή η βελτίωση. Ισως να αρκούσε για να πάρει μία νίκη στο χτεσινό παιχνίδι αν δεν δεχόταν το γκολ στις καθυστερήσεις. Δεν αρκεί όμως για να πείσει πως μπορεί να φτάσει στο τίτλο. Τελικά δεν υπάρχει «δεν θέλω» σε κάποια πράγματα. Υπάρχει απλά το «δεν μπορώ»!