Η χημεία Κόκκαλη-Βαλβέρδε και το ναι μεν, αλλά…

Κυρίαρχο πιστεύω του Σωκράτη Κόκκαλη σε ό,τι αφορά το θέμα προπονητή στον Ολυμπιακό, διαχρονικά, είναι ότι πρέπει να υπάρχει σωστή χημεία μεταξύ του ίδιου του προέδρου του συλλόγου και του εκάστοτε τεχνικού ηγέτη της ομάδας. Και το θεωρεί απαραίτητο συστατικό για να προχωρήσει καλά κι όπως πρέπει ο Ολυμπιακός.

Σε αυτούς τους πρώτους μήνες της συνεργασίας Κόκκαλη-Βαλβέρδε, ο πρόεδρος βλέπει δείγματα καλής χημείας με τον Ισπανό τεχνικό. Έχουν καλή επαφή και η συνεννόησή τους, έστω με τα σπαστά αγγλικά του Ισπανού, είναι ευχάριστη.

Παράλληλα, σιγά σιγά ο Βαλβέρδε σβήνει τις κακές εντυπώσεις από τα δύο καταστροφικά παιχνίδια του Αυγούστου με την Ανόρθωση κι αρχίζει και «χτίζει» μία γενικότερη αποδοχή σε όλο το Ολυμπιακό κύκλωμα (βλέπε διοίκηση, παίκτες, κόσμο, Τύπο).

Το φλέγον ερώτημα είναι αν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού σε αυτή τη φάση είναι έτοιμος να φωνάξει τον προπονητή και να του προτείνει ανανέωση του συμβολαίου του, που ως γνωστόν λήγει το καλοκαίρι.

Η απάντηση είναι, όχι. Καλή διάθεση έναντι του Βαλβέρδε σαφώς έχει. Απόφαση δεν έχει.

Για να έρθει και η απόφαση θα πρέπει να περιμένουμε, ο Κόκκαλης δηλαδή να περιμένει, τη συμπεριφορά της ομάδας στα παιχνίδια του ομίλου του ΟΥΕΦΑ, αλλά και στα επόμενα δύσκολα παιχνίδια της ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου μέχρι τις γιορτές έχει να παίξει εκτός έδρας με Άρη, Παναθηναϊκό και Λάρισα κι εντός έδρας με ΠΑΟΚ και Πανιώνιο.

Τότε, εκεί γύρω στις γιορτές θα μπορούμε να ξέρουμε περισσότερα-αφού θα μπορεί να ξέρει περισσότερα κι ο Κόκκαλης, που να είστε βέβαιοι ότι έχει χίλιους λόγους να πετύχει ο Βαλβέρδε. Μην ξεχνάτε ότι ήδη εκτός του πανάκριβου Ισπανού, έχει πληρώσει για φέτος τον Λεμονή, εξόφλησε τις προάλλες τον Σεγκούρα και πρέπει άμεσα να πληρώσει και την αποζημίωση του Σόλιντ…

ΚΑΙ κάτι «εσωτερικό». Την προηγούμενη φορά ο Χελάκης μου είχε εκφράσει την άποψη ότι κακώς απάντησα. Εκ των υστέρων θεωρώ ότι είχε δίκιο. Αυτή τη φορά δεν θα απαντήσω. Έχει πλάκα, άλλωστε…