Την ώρα που εμείς συζητάμε αν ο Νίνης έκανε βήματα μπροστά ή πίσω αυτούς τους 18 μήνες, αν έπρεπε ή όχι να γίνει νωρίτερα η ανανέωση του συμβολαίου, αν έχει επηρεαστεί από τη δημοσιότητα και όλα τα σχετικά, ο Αρσέν Βενγκέρ συνεχίζει να δείχνει στην πράξη τι σημαίνει επένδυση στο μέλλον. Στο ματς με τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για το Λιγκ Καπ, προχθές, παρέταξε τη νεότερη ομάδα στην ιστορία της Αρσεναλ σε επίσημο ματς! Με μέσο όρο τα 19 χρόνια, οι νεαροί «κανονιέρηδες» διέλυσαν 6-0 τη Σέφιλντ και ταυτόχρονα επευφημήθηκαν από τον Τύπο, τον προπονητή τους και τον κόσμο. Κάποια από αυτά τα παιδιά ήταν μόλις 16 και 17 χρόνων, όπως ο Τζακ Γουίλσιρ που σημείωσε και ένα γκολ. Ενα άλλο 17χρονο αστέρι, ο Μεξικανός Κάρλος Βέλα, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Παίδων το 2005 και αποκτήθηκε πριν από δύο χρόνια έπειτα από επιμελές σκάουτινγκ, ήταν ο σούπερ σταρ της βραδιάς. Σημείωσε χατ τρικ, με δύο από τα γκολ του να είναι για Οσκαρ. Ο Βενγκέρ, που πάντα πίστευε στο ταλέντο του νεαρού Μεξικανού, δεν βιάστηκε να τον χρησιμοποιήσει, παρά μόνο πριν από λίγες εβδομάδες ως αλλαγή στο ματς με τη Νιούκαστλ. Τώρα μοιάζει έτοιμος να αγωνιστεί και στην πρώτη ομάδα από την αρχή. Ο 20χρονος Νίκλας Μπέντνερ, με δύο γκολ επίσης, έδωσε δείγματα γραφής του σπουδαίου ταλέντου του, αλλά αυτός είναι πια... παλιοσειρά, μια και ήδη από πέρυσι πήρε ευκαιρίες από τον Αλσατό τεχνικό στην πρώτη ομάδα. Η μπάλα που έπαιξε η Αρσεναλ την Τρίτη το βράδυ κατά διαστήματα ήταν εκπληκτική και επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά πως ο Βενγκέρ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τεχνικό σε μεγάλη ομάδα ξέρει να δουλεύει με τις ακαδημίες. Ο τρόπος που η Αρσεναλ λειτουργεί και ο τρόπος με τον οποίο έχει επενδύσει στα τμήματα υποδομής συναγωνίζονται πια ακόμη και τον «βασιλιά» του είδους, τον Αγιαξ. Μάλιστα η συχνότητα, με την οποία τα τελευταία χρόνια ο Βενγκέρ και οι συνεργάτες του αναδεικνύουν παίκτες που εξελίσσονται σε αστέρια και γίνονται διεθνείς (ακόμη και σε άλλες ομάδες, όπως ο Μπέντλεϊ), είναι πια μεγαλύτερη ακόμη και από του Αγιαξ.
Η Αρσεναλ τα τελευταία χρόνια έχει απλώσει και στην Ελλάδα τα… πλοκάμια της με τη δημιουργία σχολών σε συνεργασία με τον Κριστόφ Βαζέχα και με την επίβλεψη του ανθρώπου που ανακάλυψε ένα σωρό ταλέντα, του Αλαν Σέφτον. Ο τρόπος που λειτουργεί είναι πια υποδειγματικός και για την Αγγλία ακόμη πρωτοποριακός. Ο Βενγκέρ περνώντας το κατώφλι του «Χάιμπουρι» το 1996 δεν αντικαθιστούσε μόνο έναν ξεπερασμένο από αγωνιστική νοοτροπία προπονητή, τον Μπρους Ρίοκ, αλλά ταυτόχρονα χάραζε και τη στρατηγική μετατροπής μιας ομάδας με ποδόσφαιρο τόσο βαρετό όσο και το να βλέπεις βάρκες να κουνιούνται σε λιμάνι! Η Αρσεναλ του 1996 και η Αρσεναλ του 2008 απέχουν σε νοοτροπία και σε λογική όχι 12 χρόνια, αλλά έναν αιώνα! Και ο Βενγκέρ με την επιμονή του στα νέα παιδιά και στο καλό ποδόσφαιρο δείχνει σε όλους μία δύσβατη διαδρομή, η οποία, όμως, οδηγεί σίγουρα στην επιτυχία.
Οταν ένα 16 χρονο παιδί, ο Φάμπρεγκας, έμπαινε να αντικαταστήσει ολόκληρο Πατρίκ Βιεϊρά, κανείς δεν πίστευε πως θα τα καταφέρει. Για τον Βενγκέρ όμως ήταν κάτι φυσιολογικό. Ετσι και τώρα, όταν όλοι έμειναν εντυπωσιασμένοι από το 6-0 και την απόδοση των πιτσιρικάδων, ο ίδιος απλώς σήκωσε τους ώμους. Και στη συνέχεια είπε πως γι' αυτόν, που τους βλέπει στην προπόνηση, ό,τι είδε ήταν απόρροια του ταλέντου τους! Στην Ελλάδα άραγε θα πάρουμε ποτέ αυτά τα μηνύματα και θα βλέπουμε τους 18χρονους ως εν δυνάμει μέλη της ομάδας και όχι ως ταλέντα; Και τους 20χρονους πια ως έτοιμους παίκτες και όχι υποσχόμενους; Η Αρσεναλ είναι κλασική περίπτωση ομάδας που αναδεικνύει και δεν αφήνει να μαραζώσει ένα ταλέντο με υποσχέσεις και δανεισμούς.
Οσο για τον Βενγκέρ, το μεγαλύτερο εύσημο είναι κάποιες δηλώσεις όπως του προπονητή της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, Κέβιν Μπλάκγουελ, ο οποίος τόνισε πως «η Αρσεναλ είναι μία από τις ελάχιστες ομάδες που θα πλήρωνα ευχαρίστως για να δω να αγωνίζεται». Και αυτό τελικά είναι το καλύτερο παράσημο για έναν προπονητή και την ομάδα του!