Ο διάδοχος του Νικοπολίδη θα είναι ο…

Μακάρι, για τον Ολυμπιακό, να βγω ψεύτης, αλλά εκτιμάω ότι πιο δύσκολη δουλειά από το να βρει η ομάδα τον διάδοχο του Νικοπολίδη, δεν υπάρχει. Σε αυτή την ομάδα οι θέσεις που καίνε περισσότερο από κάθε άλλες, είναι του προπονητή και του τερματοφύλακα. Διαχρονικό είναι αυτό…

Θεωρώ δε, πραγματική ευλογία για τον Ολυμπιακό, που ο Παναθηναϊκός μετά το τελευταίο πρωτάθλημα που πήρε, δεν του το ανανέωσε το συμβόλαιο του Αντώνη. Πολύ απλά, διότι έτσι βρήκε την υγειά του ο Ολυμπιακός! Έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο ρε αδελφέ πέντε χρόνια.

Για μήπως ξεχάσατε τι συνέβαινε στην προ Νικοπολίδη εποχή; Επί τέσσερα χρόνια ο Ελευθερόπουλος, τελευταίος προ Νικοπολίδη γκολκίπερ που μπόρεσε να στεριώσει κάτω από τα δοκάρια της ομάδας, είχε προβλήματα τραυματισμών (κι όχι μόνο), άλλοτε πιο μεγάλα κι άλλοτε πιο μικρά.

Έτσι, τη μία χρονιά μοιραζόταν τη θέση με τον Κατεργιαννάκη, τον Μπούτσεκ και τον Γιάννου! Την άλλη χρονιά μόνο με τον Κατεργιαννάκη. Την αμέσως προηγούμενη με τον Γεωργίου και τον Γιάννου. Και την ακόμη πιο πίσω χρονιά με τον Γεωργίου!

Και ο Ολυμπιακός επί μία ολόκληρη τετραετία άλλαζε γκολκίπερ σαν τα πουκάμισα. Πότε ο ένας, πότε ο άλλος. Και περιμέναμε όλοι πότε θα γίνει καλά ο Ελέ για να υπάρχει μία ασφάλεια.

Τα τέσσερα πρώτα χρόνια του Ελέ στον Ολυμπιακό ήταν τα καλύτερα. Έστω με την εξαίρεση της μίας χρονιάς του σοβαρού τραυματισμού του, όπου επωφελήθηκε και πήρε τη θέση ο…Τοχούρογλου. Αλλά τουλάχιστον έπαιξε τρία χρόνια μόνος του βασικός ο Ελευθερόπουλος.

Μετά, για να πάμε πίσω και να βρούμε γκολκίπερ που στέριωσε στον Ολυμπιακό πρέπει να φτάσουμε στον…Σαργκάνη. Πιάσ’ το αβγό και κούρευτο δηλαδή.

ΚΑΤΑ τα άλλα, τους πρώτους που δικαίωσε ο Άντζας με την επιστροφή του στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού στα δύο τελευταία παιχνίδια, είναι τους…συμπαίκτες του. Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού έλεγαν τόσο καιρό που ο Βούλης ήταν στην απέξω, ότι δεν γίνεται αυτός ο παίκτης να μην παίζει…

Ίσως δε το πιο σοβαρό απ΄ όλα είναι ότι το έλεγαν και συμπαίκτες του, που παίζουν στην ίδια θέση μαζί του και, άρα, κινδύνευε η δική τους θέση με τον γυρισμό του Άντζα…Είναι, όμως, αυτό που λέμε κοινή παραδοχή…

ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ χθες κτύπησε κάποιος…ιός την στήλη, να επαναλάβουμε τι είχαμε γράψει. Επί το ορθότερον, λοιπόν:

ΓΙΑ να πω την μαύρη μου αλήθεια, πριν το παιχνίδι της Κυριακής, είχα την γνώμη ότι κάνει λάθος ο Βαλβέρδε που μέσα στο Καραϊσκάκη θα έβαζε και Στολτίδη και Ντουντού. Μάλλον δεν επιβεβαιώθηκα εγώ-ο ειδικός, ως ο προπονητής της ομάδας, ήταν αυτός που δικαιώθηκε, αλλά νομίζω ότι είχα ένα άλφα σκεπτικό.

Θυμήθηκα ότι η ομάδα κόντρα στην Ανόρθωση, στο Φάληρο, ξεκινώντας με δίδυμο στα χαφ Ντουντού, Στολτίδη δεν τράβηξε. Αντίθετα, με τον Μπελούτσι δίπλα στον Στολτίδη ήταν πολύ καλύτερη στο β΄ ημίχρονο. Θυμήθηκα και ότι με τον Αστέρα Τρίπολης, πάλι στο Φάληρο, ξεκινώντας με δίδυμο στα χαφ τους Πατσατζόγλου, Ντουντού ξανά δεν τράβηξε. Αντίθετα, με τον Μπελούτσι δίπλα στον Ντουντού στο β’ ημίχρονο, η ομάδα ήταν πολύ καλύτερη και γύρισε το παιχνίδι από 0-1 σε 3-1.

Όμως, ο Βαλβέρδε σκέφτηκε μάλλον πιο μακριά. Πολύ απλά γιατί προφανώς θέλει να καθιερώσει στην καρδιά του κέντρου το δίδυμο Ντουντού, Στολτίδη, ως το πιο χρήσιμο για τον Ολυμπιακό…